Adam Wojciechowski

Bardzo miły stosunek do pacjenta kompetentna osoba na właściwym miejscu.Czułam się bezpiecznie podczas spotkań, co ułatwiało i zachęcało do pracy nad problemem.Ogromna empatia i zaangażowanie .
Polecam z całego serca Pana Adama .

Pomógł mi zniwelować pewien ważny problem, teraz jestem inną osobą, jestem przede wszystkim dozgonnie wdzięczna Panu Adamowi.

Polecam Pana Adama jest bardzo kompetentnym i odpowiedzialnym psychologiem. Super Słucha i czuć od niego profesjonalizm.
Dziękuje Panie Adamie za pomoc.

Z przykrością muszę stwierdzić, że to była strata czasu i pieniędzy. Po pierwsze - spóźnienie bez wyjaśnienia i bez choćby przepraszam. Chociaż była to ostatnia wizyta tego dnia, Pan Adam nie "oddał" mi moich 10 minut. Zdawał się nie móc doczekać końca wizyty. Nie wydawał się zainteresowany tym, co mówię (teraz czuję się wręcz zawstydzona, że tak się otworzyłam). Nie czułam żadnej empatii z jego strony, a to co mówilam, podsumowywał krótkim "no tak...". Czułam się zażenowana i zagubiona.

Pozytywne wrażenia plus chęć pomocy polecam..wysłuchanie plus diagnoza terpia u pana adama bedzie kontynułowana

Zdecydowanie polecam. Poczułem się wysłuchany przez Pana Adama. Uzyskałem cenne wskazówki, które mogę zastosować w praktyce. Bardzo cenne dla mnie było również wytłumaczenie zawiłych kwestii w zrozumiały sposób. Dziękuję!

Pan Adam ponad rok prowadził terapię mojego syna. Bez problemu dotarl do "trudnego" nastolatka, zbudował przyjazną, dobrą relację. Wspierał, zachęcał do działania i podejmowania wyzwań. Syn był bardzo zadowolony.
Gdyby nie przeprowadzka Pana Adama do innego miasta, terapia z pewnością byłaby kontynuowana. Polecam!

Pan Adam prowadzi terapię z moją 11-letnią córką. Terapia skutecznie wpłynęła na poprawienie relacji córki z rówieśnikami i z innymi domownikami. Jest jeszcze co robić, ale cieszymy się z poprawy. Ważne jest to, że córka bardzo lubi spotkania z Panem Adamem i obdarza go pełnym zaufaniem, a Pan Adam potrafi do niej dotrzeć.

Bardzo podoba mi się to, że na terapiach pan Adam przedstawia mi różne analityczne schematy i, że kiedy powiedziałam mu co mi przeszkadza, to powiedział, że okej i to się od razu zmieniło. Wysłuchuje tego co mam do powiedzenia, i daje mi duże pole do rozmowy. Jednak po przeczytaniu paru opini wnioskuje, że mimo tego, że dla mnie pan Adam się sprawdza, to może nie być psycholog dla każdego (co ogólnie tyczy się każdego psychologa, bo każdy jest inny i ma inne potrzeby). Jednak, myślę, że pan Adam jest godny polecenia :3, pozdrawiam!!

Nie polecam współpracy z p. Wojciechowskim.
W skrócie:
- problematyczne umawianie się na kolejną sesję (np. nagle okazuje się, że będzie jednak zdalna, albo p. Adam w ogóle nie przychodzi)
- w trakcie sesji telefonicznej zajmował się innymi rzeczami, np. noszeniem drewna do kominka (serio, kto podczas trudnej rozmowy lubi słyszeć dyszenie w słuchawce?)
- dziwne metody terapeutyczne: bardzo chaotyczna rozmowa bez pogłębiania żadnego tematu, sformułowania typu "inni mają gorzej" i "jestem pewien, że jak pan to przemyśli to się okaże, że XYZ", brak "zamykania sesji" (podsumowania rozmowy i zakończenia, dzięki czemu człowiek nie wychodzi ze spotkania totalnie rozbity emocjonalnie)
Żeby być uczciwym muszę przyznać, że p. Adam wykazał się jednym pozytywem, tzn. całkiem ciekawie wyjaśniał od strony analitycznej, jak działają pewne mechanizmy.

Bardziej szczegółowo:
Do p. Adama trafiłem ze zdiagnozowaną depresją, na początku leczenia farmakologicznego. Pierwsze dwie-trzy sesje były w miarę ok, choć rozmowa wydawała mi się nieco chaotyczna. Ale ustaliliśmy cele i zasady, wyglądało to w porządku. Brakowało mi znanego z poprzednich terapii "zamykania sesji" tzn. ostatnich pięciu minut spotkania poświeconych na podsumowanie rozmowy i wyciszenie się, ale uznałem, że da się bez tego żyć.
Potem były święta, jednorazowo przełożyliśmy sesję na inny dzień tygodnia. Przyjechałem na miejsce, nikogo nie ma. Dzwonię do p. Adama, nie odbiera. Oddzwonił po 10 minutach i poinformował, że sesja odbędzie się zdalnie przez telefon.
W trakcie rozmowy przyznał się, że nosi drewno do kominka - może to i lepiej że przyznał, bo jego dyszenie w słuchawkę było co najmniej niepokojące...
Również podczas tej rozmowy naruszał wielokrotnie ustalone wcześniej zasady, chociażby bardzo agresywnie i oceniająco poruszając temat, którego na razie zgodziliśmy się nie ruszać.
Poza tym rzucał teksty typu "inni mają gorzej" (w kontekście książki o Holocauście), oraz narzucał swoje poglądy sformułowaniami "jestem przekonany, że jak pan to przemyśli to dojdzie pan do takich samych wniosków jak ja" - nawet przed wysłuchaniem mojej perspektywy.
Było tego więcej, ale ciężko przedstawić kuriozalność tej rozmowy bez osobistego kontekstu. W każdym razie p. Adam zakończył sesję po 40 minutach w zasadzie przerywając mi w pół zdania. Odniosłem wrażenie, że najważniejsze było żebym na pewno wysłał mu przelew, a nie to co aktualnie mówiłem.
Chwilę po rozłączeniu upewniłem się jeszcze smsowo, że wracamy do spotkań osobistych we wcześniejszym terminie.
Po takiej rozmowie potrzebowałem 10 minut zanim mogłem w miarę bezpiecznie prowadzić auto.
Na kolejne spotkanie przyszedłem z zamiarem wyjaśnienia wszystkiego powyższego i najprawdopodobniej zakończenia terapii, niestety nie miałem okazji...
... bo p. Adam w ogóle się nie pojawił.

Nie mam wielkiego doświadczenia w temacie, ale wydaje mi się, że wyżej opisane sformułowania i metody używane przez p. Adama nie powinny się pojawiać podczas terapii.
Jestem za to pewien, że nieinformowanie o zmianie formy spotkania na zdalne albo nie przychodzenie na umówioną sesję są niedopuszczalne, podobnie jak niepoświęcanie uwagi pacjentowi czy ignorowanie wcześniejszych ustaleń.
W mojej opinii takie potraktowanie pacjenta jest po prostu nieodpowiedzialne i potencjalnie niebezpieczne.

Adam Wojciechowski

Szanowny Panie rozumiem Pana frustrację i subiektywną opinie przytaczanych z pamięci słów. Odbyły się trzy spotkania konsultacyjne, których nie można nazwać terapią. Wysłałem do Pana informację dotyczącą mojego nieplanowanego pobytu w szpitalu, która widocznie do Pana nie trafiła. Z poważaniem