Agnieszka Strzelecka

Witam, mam problem, gdyż mieszkam z przyszłym mężem i jego mamą u niej w mieszkaniu. Problem polega na tym, że z jego mamą się nie dogaduje, która ma nerwicę i problemy psychologiczne od urodzenia. Chodzi do psychologa, ale co z tego jak nie bierze leków, które lekarz jej przepisuje. W domu wiecznie są awantury, bo jej wiecznie coś nie pasuje tylko otworzy oczy to już od razu z pretensjami do nas. My chodzimy do pracy, ale jak mamy wolne to wolimy siedzieć na dworze niż w domu z nią (tzw. uciekanie). Ja już czuje i widzę po sobie, że od czasu jak tu mieszkam, a mieszkam już dwa lata jestem znerwicowana przez to wszystko. Ona nie pracuje ma 55 lat i korzysta z opieki społecznej, ma 600 zł miesięcznie zasiłku, a my całą resztę mamy jej opłacać. Przez to, też z chłopakiem popadliśmy w alkoholizm. W domu jak jesteśmy pod wpływem, to są awantury, bo wiadomo, że człowiek czasami już nie wytrzymuje tego wszystkiego i wybucha. Ja to już nawet nie raz robiłam jej po tzw. złości i na przykład odcinałam jej kable w pokoju albo wyłączyłam jej satelitę, bo my ja kupiliśmy, a ona korzysta. Wiem, że źle robię, ale nie potrafię sobie z tym wszystkim poradzić. W tym domu to jest tak, że nawet mąkę i cukier ma każdy swoją. To nie jest normalne i męczy mnie ta cała sytuacja. Nawet namawiałam mojego chłopaka abyśmy się stąd wyprowadzili i poszli na stancje, ale on mówi, że nie chce zostawić tego domu, bo za dużo w niego zainwestował. Bardzo proszę o pomoc!

Dzień dobry. Zauważyłem od jakiegoś czasu, że koleżanki na studiach nie zwracają na mnie uwagi, tak jak na kolegów. Jestem inteligentny, dowcipny, jednak nie potrafiłem nigdy zainteresować sobą kobiet. Wydaje mi się nawet, że one w ogóle mnie nie zauważały. Wiem, że jestem nieatrakcyjny: niski, trochę gruby. Czy mógłbym jakoś zmienić swój obraz siebie, by pokazywać dziewczynom dobre strony mojej osobowości?