Moje doświadczenie
Ukończyłam również dwuletnie Studium Logopedii na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie nauczyłam się jak pomagać dyslektykom.
Doświadczenie zawodowe zdobywałam pracując z rodzinami, dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w Poradni Zdrowia Psychicznego „Synapsis”, Poradniach Psychologiczno – Pedagogicznych w Warszawie i Pruszkowie, w Ośrodku Leczenia Nerwic i Depresji w Komorowie.
Prowadziłam warsztaty dla rodziców, terapię indywidualną i terapię rodzinną oraz konsultacje psychologiczne . Zajmowałam się również reedukacją dzieci z dysleksją, prowadziłam grupę wsparcia dla dzieci z trudnościami w nauce .
Mam 25 letni staż pracy zawodowej.
Ukończyłam wiele szkoleń w dziedzinie psychoterapii:
Dwuletnie Studium Terapii Rodzin przy Instytucie Psychoneurologii w Warszawie.
Szkolenia w dziedzinie terapii ericksowskiej w Polskim Instytucie Ericksonowskim w Łodzi.
Szkolenia z terapii poznawczo – behawioralnej w Centrum Terapii Poznawczo – Behawioralnej w Warszawie.
Szkolenia w Fundacji Synapsis dotyczące diagnozy i terapii Autyzmu i Zespołu Aspergera.
Dwuletnie szkolenie : Studium Diagnozy , Interwencji Pomocy Psychologicznej w Przypadkach Wykorzystywania Seksualnego Dzieci organizowane przez fundację „Dzieci Niczyje” Obecnie fundacja „Dajemy Dzieciom Siłę”
Pracuję w nurcie integracyjnym łącząc różne podejścia w zależności od potrzeb klienta .
Najbliżej jest mi do terapii w nurcie systemowym oraz humanistycznym .
Uważam , ze na zachowania wszystkich członków rodziny wpływa system , nie zawsze należy pracować z osobą zgłoszoną do terapii, Często zmiana zachowania np. rodzica czy opiekuna zmniejsza problemowe zachowania dziecka .
Szczególną wagę przywiązuję również do dobrej relacji z osobą, z którą pracuję. Bez wzajemnego zaufania i porozumienia nie da się wiele osiągnąć .
Jestem autorką książki dla dzieci „Dzieci ze Skolimowa”.
Przetłumaczyłam z języka angielskiego dwie ksiażki o tematyce psychologicznej : „Jak mówić dziecku nie” – Asha Phillips i „Dysleksja” – Mark Selikowitz .
Prywatnie jestem mamą trzech dorosłych synów i babcią pięciorga wnucząt .
Adres
Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?
Pokaż innych psychologów w pobliżuCennik
Brak informacji o usługach i cenach
Ten lekarz nie dodał jeszcze informacji o usługach i cenach.
4 opinie pacjentów
Ogólna ocena
Sortuj opinie według
m, matylda
Wspaniała osoba. Polecam. Pomaga i jest specem w tym co robi. Bardzo miła i ciepła osoba przy której jest się w wstanie odzyskać zdrowie. Trafiłam już z początkiem terapii, pani doktor dostosowała się do moich próśb o sposób kontynuowania leczenia. Łączy nurty terapeutyczne więc to wiele wnosi. Wizyty są punktualnie, miejsce jest przytulne i czuje sie bezpiecznie. leczenie skuteczne.
JC
Na terapię do Pani Psycholog chodzę regularnie już od 10 lat (początkowo z powodu OCD i zaburzeń lękowych). W tej chwili po wielu dawnych problemach nie ma już śladu, z innymi radzę sobie nieporównywalnie lepiej. Bardzo się cieszę, że miałam szczęście trafić na tak zaangażowanego, otwartego i przyjaznego terapeutę, jakim jest Pani Agnieszka. Za każdym razem czuję się w pełni wysłuchana i zrozumiana, wiem że otrzymam profesjonalną pomoc i wsparcie, nawet jeśli wydaje mi się, że przychodzę z "błahym" problemem. Pani Psycholog jest zawsze świetnie przygotowana, a spotkania odbywają się w przyjaznej atmosferze. Z całego serca polecam wszystkim Panią Psycholog.
Ewa
Borykałam się z depresją oraz problemami z panowaniem nad emocjami, które przeszkadzały mi w codziennym życiu. Poczyniłam ogromne postępy. Gdy porównuje swoje cechy aktualne i te, które przytoczyłam na początku terapii widzę duże zmiany. Na pewno gdyby chodziło o bliską mi osobę powierzyła bym tej Pani pomoc dla niej i była bym o nią spokojna.
Monika
Trafiłam do Pani Psycholog z licznymi problemami rodzinnymi: z mężem i dziećmi, trudnymi relacjami, kłopotami w życiu zawodowym... Pani Psycholog niezwykle wnikliwie wysłuchiwała mnie, od samego początku miałam wrażenie, że rozumie wszystko, co przeżywam i daje wskazówki bardzo adekwatne do sytuacji. Po każdej takiej rozmowie wychodziłam podbudowana na duchu i pełna zapału do pokonywania niezwykle trudnych rodzinnych konfliktów. Pomysły Pani Psycholog były bardzo konkretne, trafiające w sedno sprawy, często miałam wrażenie, że rozumiemy się bez słów. Przy każdej wizycie czułam się zrozumiana, zaakceptowana, zaopiekowana i otoczona fachową a jednocześnie niezwykle serdeczną i życzliwą atmosferą. Po wizytach zaś miałam niesamowitą siłę wewnętrzną do realizowania rad udzielonych przez Panią Psycholog, mogłam pokonywać codzienne trudne sytuacje które wcześniej wydawały się nie do udźwignięcia.
Dziękuję Pani Psycholog za cały trud który włożyła Pani w rozplątywanie mojego i moich bliskich życia! Jednocześnie zachęcam każdego, kto potrzebuje profesjonalnej, a zarazem niezwykle troskliwej opieki do zwracania się do Pani Psycholog. Na pewno pomoże!
Odpowiedzi na pytania
8 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl
1. Jesteśmy małżeństwem 14 lat, mamy dwójkę dzieci.
2. Żona traktuje mnie jako wroga, uważa że jestem psychopatą.
a. Problemy zaczęły się ponad 3 lata temu, gdy żona przyłapała mnie na oglądaniu pornografii w Internecie i masturbowaniu się.
b. Wcześniej nigdy tego tematu nie poruszaliśmy i nie wiedziałem, że to ma tak ogromne znaczenie dla żony oraz, że traktuje to jako zdradę
c. Po szczerej rozmowie przeprosiłem ją i obiecałem, że nie będę tego więcej robił (i nie robiłem tego przez ponad 1,5 roku)
d. W tym czasie zaczęła wmawiać i udowadniać mi, że mam kogoś, że mówię nieprawdę.
e. Powiedziałem, że jest chorobliwie zazdrosna i że przede wszystkim nikogo nie mam.
f. I chyba od tamtej pory uważa, że jej wmawiam choroby psychiczne.- w tamtym czasie nawet mi do głowy nie przyszło, że coś jej dolega, (nie miałem nawet świadomości definicji psychopaty).
g. Poszła do Poradni Przemocy Rodzinnej – o czym dowiedziałem się dopiero w tym roku.
h. Chodziła do psychologów, którzy jej powiedzieli jak musi postępować i bronić się przed psychopatą, chciała zakładać niebieską kartę
i. Rozpowiadała o naszym problemie wśród swoich znajomych.
3. Ponieważ uważa, że jestem psychopatą przypisuje mi cechy psychopaty, czyli m.in. kłamstwo i manipulacje, agresję, brak uczuć, dręczenie.
4. Ja mimo, że nie jestem psychopatą traktowanie mnie przez ponad 3 lata jako psychopata wywołuje we mnie złość, bezsilność, agresję.
5. Jak wygląda sytuacja:
a. Od ponad 3 lat broni się przed rozmową o nas – o wyjaśnieniu naszych problemów, o uczuciach, o emocjach i o przyszłości, (zawsze ma usprawiedliwienie: późna pora, obecność dzieci, praca, facebook). Dla mnie to niezrozumiałe jak można się dogadać bez rozmawiania.
b. Każdą próbę rozmowy traktuje jako atak na siebie i dręczenie jej,
c. Wmawianie mi złych intencji w tym co robię, doszukiwanie się w większości sytuacji ich dwuznaczności i udowadnianiu mi że wszystko co robię to robię w złej intencji,
d. Wmawianie mi winy za złe zachowanie dzieci,
e. Podważa moją prawdomówność, wmawianie mi kłamstw i manipulacji,
f. Czuję się traktowany jak powietrze, lekceważony, jak zero, a w jednej z ostatnich rozmów powiedziała, że jej nigdy nie uczono, że mogą być tacy ludzie jak ja,
g. Ma wielkie trudności z używaniem słów proszę, dziękuję, przepraszam – praktycznie ich nie używa.
h. Do początku czerwca 2021 wmawiała mi, że chcę zrobić z niej osobę psychiczną, że mi z nią nie po drodze i wszystko sobie tak obmyśliłem, by rozwalić nas związek – co jest absolutną nieprawdą
i. Żaden logiczny, prawdziwy argument do niej nie trafia – uważa go za to, jako manipulację i kłamstwo,
j. Mówi mi, żebym przestał w końcu grać w te swoje gierki,
k. Na początku czerwca 2021 zacząłem czytać o chorobach psychicznych i nabrałem podejrzeń, że żona ma paranoiczne zaburzenie osobowości.
l. Od Tamtej pory przeczytałem wiele książek psychologicznych oraz związanych z mózgiem – m.in. ostatnio „Zmień swój mózg – zmień swoje życie” – Daniela G. Amen-a gdzie opisany jest przypadek nadaktywności zakrętu obręczy mózgu, w którym cały opis idealnie opisuje przypadek żony.
m. Jeśli kogoś lubi stara się być wspaniałą przyjaciółką, ale jeśli ktoś jej się naraził, spisuje go na straty i nigdy nie zapomina o swoim gniewie.
6. Mimo mojej dobrej woli, prób odcięcia się od przeszłości, prób pogodzenia się wygląda to tak:
a. To ja wielokrotnie wyciągałem rękę na zgodę, ona przez cały ten czas nie zrobiła nic w kierunku pogodzenia się,
b. Po zgodzie - ja się staram, wszystko robię jak najlepiej, zaczynam normalnie żyć, żartować tak jakby nic – a ona potrafi w takiej zgodzie wytrzymać co najwyżej kilka dni,
c. Moje dobre rzeczy, które robię nie traktuje, że robię szczerze, żarty odbiera bardzo osobiście i traktuje je jako jej wielką obrazę,
d. Nie mogę od niej dowiedzieć się co jest nie tak – muszę to z niej wyciągać,
e. Wiele rzeczy traktuje bardzo wybiórczo, książki również czyta bardzo wybiórczo,
f. Rozmowy do niczego nie prowadzą, bo mimo moich szczerych chęci, szczerych intencji mówi, że wszystko co mówię to głupoty, że jestem kłamcą, manipulantem i fałszywym człowiekiem (z czym się absolutnie nie zgadzam – i jest ogromnym znieważeniem mnie),
g. Żona jest pewna, że z nią jest wszystko w porządku, a tylko we mnie jest problem, że nie musi nic zmieniać w sobie, a tylko wina jest we mnie, chce abym ją szanował i nie stwarzał dwuznacznych sytuacji (ja ją szanuję i nie stwarzam sytuacji dwuznacznych – według niej jest inaczej),
h. Na pytanie, na podstawie czego tak sądzi, odpowiada, że ona mi niczego nie udowodni, bo się nie da, ale ona to wie, bo była obecna przy tych sytuacjach,
i. Żona chodzi do psycholożki, która jej wierzy jak strasznie cierpi z powodu męża psychopaty, chociaż mnie na oczy nie widziała – i mimo próby umówienia się przeze mnie z nią, zakrywa się etyką zawodową i nie chce się ze mną umówić,
j. Ja chodziłem na wizyty do innej psycholożki, dzięki której spojrzałem na sytuację z boku, uspokoiłem się, wziąłem leki na uspokojenie, bo byłem znerwicowany oraz miałem objawy depresji. Uświadomiła mi, że żona mimo, że coś do niej mówię – to mnie nie słyszy. Niestety mam wrażenie, że nie ma doświadczenia z podobnym przypadkiem jak mój,
k. Nie chce iść ze mną na psychoterapię małżeńską, twierdząc, że to nic nie da, ponieważ to ja nie chcę się zmienić,
l. Ja starałem się dać z siebie wszystko, aby pogodzić się dla dobra dzieci, oraz jestem katolikiem i przysięgę małżeńską traktuję poważnie.
m. Nie wiem czy jestem w stanie jeszcze dłużej wytrzymać – szukam pomocy.
7. Czy jest ktoś kto mi uwierzy, miał podobny przypadek do mojego i jest mi w stanie pomóc?
Pan uważa , ze żona chora a żona pewno uważa , że Pan … To częsta sytuacja , kiedy każda ze stron widzi winę nie po swojej stronie . Tymczasem najczęściej obie osoby jakoś przyczyniły się do obecnej sytuacji . Za jakość związku odpowiadają obie osoby . Bez terapii chyba nie da się wyjść z tej sytuacji
Dzień dobry!
Poszukuje terapeuty doświadczonego w pracy z pacjentami o zaburzeniach aspołecznych (psychopatia).
Najchętniej Warszawa, ale mogą być również inne części Polski lub online.
Pozdrawiam
Gabriela
Za ujrzenia aspołeczne to nie zawsze psychopatia , czasem różne wydarzenia życiowe powodują takie zachowania , a kiedy problem się rozwiązuje to zachowanie aspołeczne znika , potrzebna rozmowa …
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.