Moje doświadczenie
Doświadczenie zdobywałam podczas wieloletniej pracy w Ośrodku Leczenia Uzależnień MONAR w Ostrołęce, gdzie przez kilka lat pełniłam też funkcję lidera merytorycznego placówki, w Poradni Leczenia Uzależnień NADZIEJA w Ostrołęce, podczas współpracy ze stowarzyszeniem Nadzieja, również w Ostrołęce oraz w Klinice Leczenia Zaburzeń Psychosomatycznych i Uzależnień "Zielona Klinika" w Uniszowicach pod Lublinem.
Specjalizuję się w pomocy osobom uzależnionym i zagrożonym uzależnieniem oraz ich rodzinom - w formie terapii indywidualnej i grupowej, warsztatów, treningów etc.
Zajmuję się również prowadzeniem szkoleń z zakresu wiedzy psychologicznej, o uzależnieniach, HIVAIDS, HCV.
Adres
Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Psychoterapia • 90 zł
Psychoterapia indywidualna • 90 zł
Psychoedukacja • 90 zł +1 więcej
Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?
Pokaż innych psychoterapeutów w pobliżu1 opinia pacjenta
Ogólna ocena
Sortuj opinie według
Agnieszka R.
Pani Ania to bardzo dobra terapeutka, widać duże doświadczenie i chęć pomocy. Dość szybko postawiła trafną diagnozę. Dobry kontakt, czułam się u niej dobrze i swobodnie. Jestem zadowolona, że do niej trafiłam, szczerze polecam
Odpowiedzi na pytania
2 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl
mam problem z 17 letnia wnuczka najprawdopodobniej uzaleznionej od gier komputerowych , traci poczucie czasu jest chora na cukrzyce gdy zaczna grac nie pamieta o pomiarach cukru .Po zablokowaniu dostepu do internetu ma zmienne nastroje i staje sie agresywna nie chce wychodzic ani spotykac sie z rówiesnikami nie chce sie zgodzic na wizyte u lekarza zreszta nie wiem do jakiego? Jak jej pomoc
Witam,
wygląda na to, że Pani wnuczka może rzeczywiście mieć problem z kontrolowaniem czasu spędzanego na grach komputerowych. Jej reakcja na zablokowanie dostępu do Internetu jest normalną reakcją, jakie obserwujemy u osób uzależnionych. Warto spotkać się ze specjalistą terapii uzależnień, aby móc ocenić skalę problemu i jak sobie z nim poradzić. Rozumiem jednak, że trudno będzie nakłonić wnuczkę na taką wizytę, tak jak niezwykle trudno jest nakłonić każdą osobę uzależnioną do skorzystania z pomocy. Mechanizmy choroby, jaką jest uzależnienie powodują, że osoba uzależniona ma duże trudności z przyznaniem, że sobie nie radzi i ma problemy z powodu picia, brania lub nałogowych zachowań. To, co może zrobić w tej sytuacji rodzina, to skorzystanie z porady specjalisty przez rodziców lub opiekunów. Warto dowiedzieć się, jak postępować wobec osoby uzależnionej, jakich zachowań unikać, jak mądrze kochać kogoś, kto ma problem z uzależnieniem. Nierzadko osoba uzależniona trafia do leczenia dopiero po tym, jak na skutek odpowiedniego wsparcia psychologicznego zmieni się otoczenie.
Witam, od niedawna borykam się z problemem i nie mam pojęcia czy potrzebuje już pomocy. W moim życiu nastąpiło parę przykrych zmian w związku z przyjaciółmi i mężczyzną którzy mnie zdradzili na różne sposoby, bardzo mnie to dotknęło. Wybaczyłam, ale podczas codziennego życia zdarza mi się wpaść w furię. Po miłym wieczorze z ukochanym, wystarczy czasem jedno jego słowo i robię niebywałą awanturę. Cała się przy tym trzęsę, płaczę i nakręcam jeszcze bardziej sprzeczki, nie daję się dotknąć i mam ochotę uciec jak najdalej. Jest to coraz częstsze. Wciąż chce mi się płakać, prawie w ogóle się nie śmieje, nie mam motywacji do np. sportu, co uwielbiam. Czuję, że robię się po woli wrakiem człowieka i dostaję na głowę. Odtrącam przez to ludzi, których kocham. Widzę jak się przeze mnie męczą co sprawia mi jeszcze większą przykrość. Gdzie muszę się udać? Psycholog? Psychiatra?
Witam,
samopoczucie oraz inne objawy, jakie Pani opisuje mogą wskazywać na stan depresyjny. Oczywiście pełna i trafna diagnoza byłaby możliwa po rozmowie ze specjalistą, do czego Panią zachęcam. Na pewno warto spotkać się z psychologiem lub psychoterapeutą, który dopyta o objawy i czas ich trwania. Być może wystarczające będzie podjęcie terapii, a jeśli potrzebne okaże się wsparcie farmakologiczne, specjalista skieruje Panią do psychiatry. Wiele osób z problemami podobnymi do Pani, najpierw udaje się do psychiatry. Podjęcie terapii nie musi mieć miejsca wtedy, kiedy jest z nami już bardzo źle, nie oznacza też, że mamy jakąś chorobę psychiczną. Terapia może być elementem naszego osobistego rozwoju, czymś co uczyni nasze życie bardziej satysfakcjonującym. Myślę, że zbyt często myślimy o niej jako o rozwiązaniu ostatecznym, opóźniając skorzystanie z pomocy. Powodzenia!
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.
Niskie poczucie własnej wartości w Lubartowie
Zaburzenia lękowe w Lubartowie
Kryzys emocjonalny w Lubartowie
Zaburzenia emocjonalne w Lubartowie
Zaburzenia psychosomatyczne w Lubartowie
Zaburzenia nastroju w Lubartowie
DDA - dorosłe dzieci alkoholików w Lubartowie
Problemy wychowawcze w Lubartowie
Zaburzenia osobowości w Lubartowie
Zaburzenia psychiczne w Lubartowie
Zaburzenia w relacjach międzyludzkich w Lubartowie
Więcej (15)