mgr Anna Kostrzewa

25/27.08 z Piątku do Niedzieli - Dwie noce. – nocleg w Sandomierzu. - Super Miejsce !!!
Jednak przez niesłuszne pretensje męża o to, że wypiłam jednego malutkiego drinka, o którym mu powiedziałam.
Z tego co przeznaczyłam na cały wieczór, który miał być dla niego niespodzianką.
Wszystko poszło na marne.

Mój mąż ma problem z młodych lat, którym mnie ciągle obciąża.
To już jest nie do wytrzymania !!!!
Zrobił sobie ze mnie ofiarę.
Którą nęka, sprawdza, obwąchuje.
Nie przyjmuje do wiadomości, że to nie ja mam problem z alkoholem.
Tylko on ma problem, który z tym związany, przez jego ojczyma ciągnie się od lat jego dzieciństwa.
Przy czym sam od alkoholu nie stroni.
Potrafił upić się nie raz, prawie do nieprzytomności.
Poza domem, w towarzystwie innych osób, beze mnie.
Mnie nigdy coś takiego się nie zdarzyło.

Czasem dla odstresowania piję parę drinków tylko w domu.
To już określił psychiatra do którego zwróciłam się po poradę.
Jednak mój mąż ma to gdzieś.
Sam nie ma ochoty pójść po taką poradę.
Przecież znalazł już kogoś, na kogo można wszystko zwalić.
I czepiać się bez powodu.
Tak nie zachowuje się mężczyzna, który kocha swoją kobietę.
Nawet nie chcę myśleć, co by było gdybym piła nałogowo.
Pomocy od mojego męża nie dostałabym żadnej.
Jedynie wstrętne wypominki, urągania i tym podobne.
Na całe szczęście nie potrzebuję takiej pomocy.

Zastanawiam się.
Jak pomóc mojemu mężowi.
Próbowałam, ale wszystko i tak obracało się przeciwko mnie.
Mój mąż nie uznaje opinii psychiatrów.
Uważa ich za oszołomów.
Myślę, że może boi się usłyszeć prawdy ?-?

Ps. Uzależnienie od Internetu i różnych gierek.
Nie jest dla niego uzależnieniem.
Tu może pławić się bez końca.
Bez telefonu nawet do toalety nie pójdzie.
Po prostu nie mam czasem z kim pogadać.

Gdyby nie mój Syn już dawno bym odpadła.
Emocjonalnie i może też przez znieczulanie się.
Podziwiam go za taką decyzję jaką podjął. Nie pije alkoholu od 3 lat.
Trzeba mieć charakter i mocną osobowość, żeby nie ulegać.
Tylko mój syn motywuje mnie do tego, abym tych drinków nie nadużywała.

Witam,jestem dorosła mam 35 lat a jest jeden oszołom za przeproszeniem co mi grozi,że jak zacznę się lepiej ubierać,będę sama to będę jego żoną i będę musiała się oddać jemu albo facetom co będzie podsyłał mi(i to są już według mnie groźby)A ja chcę być sama w razie czego i dać sobie spokój z mężczyznami,bo mam ich dość,zwłaszcza, takich co mnie zmuszają do ożenku czy obcowania płciowego.Czy jest obowiązek poślubienia kogoś kogo nie chcę i czy muszę na siłę iść do łóżka z kimkolwiek jeżeli nie mam na to ochoty?