Anna Lewandowska-Bernat

Związek jest zawsze przestrzenią, którą tworzą dwie osoby. W związku, do którego weszliśmy z własnej woli, nigdy nie jest tak, że jedna osoba jest odpowiedzialna za wszystko. Zdrowy związek powinien być przestrzenią, w której możemy wzajemnie zaspokajać swoje potrzeby (oczywiście nie wszystkie). W zdrowym związku obie strony powinny brać odpowiedzialność za swoją część relacji.
Odwołując się do Pana pytania, jak to jest, że jedna osoba w związku się "nagina" — naginanie się w związku nie jest zachowaniem, które wskazuje na branie odpowiedzialności. Raczej jest to zachowanie ucieczkowe lub uległe. Osoba, która bierze odpowiedzialność za siebie, w sytuacji, gdy partner/partnerka ma jakieś oczekiwania, może albo odmówić, pozwalając partnerowi/partnerce przeżyć emocje związane z tym (np. złość, smutek), albo zdecydować się, zaspokoić potrzebę partnera/partnerki, nie czując się przy tym, że się "nagina", nie mając poczucia porażki, ustąpienia, potrzeby wdzięczności, wyższości, obwiniania czy targowania. Decyduje się na to i bierze za to odpowiedzialność.
Oczywiście, jak Pan zauważył, w związku powinna istnieć przestrzeń dla obu osób, a wzajemne zaspokajanie potrzeb jest kluczowe. Jeśli tego brakuje, warto rozważyć zakończenie takiego związku.
Zachęcam, żeby w ramach eksperymentu zastanowił się Pan jak przyczynił się do tej sytuacji. Bez oceniania czy to było dobre, czy złe, ale jak to się stało, że ta relacja wygadała tak, a nie inaczej? Co Pan robił, z tym że Pana potrzeby nie były zaspakajane? Odpuszczał Pan, walczył Pan, bronił ich? Co mógł Pan zrobić inaczej? Czy były sytuacje, w których partnerka się jednak zajmowała Pana potrzebami? Co w takich sytuacjach było innego? To takie ćwiczenie reflektujące, może Panu coś podpowie na przyszłość.
Niestety zdarza się, że osoby, które doświadczyły przemocy lub były wykorzystywane w przeszłości, wchodzą w nowe relacje, odgrywając role ofiary lub ratownika. Ustępują, zajmują się partnerem, nie komunikując jasno swoich potrzeb, przez co druga strona nie ma szans na ich zaspokojenie. W efekcie partner czuje się wykorzystany, ale nie dostrzega, że tym razem sama przyczyniła się do tego stanu rzeczy. Życie w takim wzorcu jest bardzo trudne i samotne. Dlatego, jeśli pewne problemy powtarzają się w kolejnych związkach, warto przyjrzeć się sobie i swojej odpowiedzialności za budowanie relacji.
Mam nadzieję, że ta odpowiedź będzie dla Pana pomocna.
Pozdrawiam
Anna Lewandowska-Bernat

Dzień dobry,
Leki są bardzo pomocne, jednak nie rozwiązują źródła problemu. Jeśli chce Pan dokonać trwałych zmian, powinien Pan rozważyć rozpoczęcie długoterminowej psychoterapii indywidualnej. Jeśli w Pana okolicy nie ma terapeutów, warto zastanowić się nad psychoterapią online. Badania pokazują, że psychoterapia online jest równie skuteczna, co ta prowadzona osobiście.
Na oddziale dziennym na pewno otrzyma Pan wsparcie, które pomoże Panu lepiej funkcjonować. Praca nad dysocjacją i derealizacją wymaga czasu, dlatego tylko psychoterapia długoterminowa da Panu przestrzeń na to, żeby przepracować to, co kryje się za tymi mechanizmami i wprowadzić trwałe zmiany w życiu.
Pozdrawiam
Anna Lewandowska-Bernat