Chrapanie to nie tylko problem najbliższych, którzy przez chrapanie nie mogą spać. Ale przede wszystkim ogromne problemy zdrowotne występujące u chrapiącego u człowieka. Poznaj fakty i mity o chrapaniu. Nie przechrap życia!
Mit: Chrapanie, to tylko dźwięki, jakie wydaje osoba śpiąca. Tak naprawdę, szkodliwe są one jedynie dla osoby śpiącej obok. A przerwy w oddychaniu u osoby chrapiącej to jedyny moment, aby osoba towarzysząca mogła odpocząć.
Fakt: Dla osoby chrapiącej, u której występują również przerwy w oddychaniu (tzw bezdechy senne) ten nieprawidłowy sen, to objaw poważnej choroby, która ma wpływ na cały organizm.
Mit: Chrapanie i przerwy w oddychaniu są oznaką, że człowiek śpi bardzo głęboko, prawdziwie odpoczywa.
Fakt: Chrapanie-to dźwięki, jakie powstają w wyniku wibracji tkanek w gardle-podniebieniu miękkim, języczku lub migdałkach podniebiennych. Wibracja jest wynikiem przechodzenia powietrza przez zwężone drogi oddechowe na skutek np.: skrzywionej przegrody nosa, polipów nosa, guzów w nosie, dużych migdałków podniebiennych. Podczas snu tkanki stają się wiotkie. W pozycji leżącej te luźne tkanki łatwiej zatykają już i tak zwężony nos lub wąskie gardło. Jeżeli następuje całkowite zamknięcie dróg oddechowych podczas snu, słyszymy przerwę w oddychaniu. Organizm nie oddycha wówczas. Dramatycznie spada ilość tlenu we krwi. Nagły, głośny oddech na koniec bezdechu to wynik ratowania się organizmu przed uduszeniem się.
Mit: Każdy chrapie w starszym wieku
Fakt: Nie każdy. Tylko ten człowiek, który wcześniej miał węższe drogi oddechowe spowodowane przeszkodą w nosie lub gardle. Z upływem lat tkanki stają coraz bardziej wiotkie. Proces ten nasilony jest przez obniżanie napięcia tkanek w czasie snu. Dlatego też w starszym wieku łatwiej dochodzi do zwężenia dróg oddechowych, które w wieku młodszym nie były zauważalne. Chrapanie pogłębione jest także u ludzi z dużą nadwagą.
Mit: Chrapanie nie jest szkodliwe.
Fakt: Chrapanie, będące wynikiem wtłaczania powietrza ze wzmożonym ciśnieniem do zwężonych dróg oddechowych, spadki tlenu podczas przerw w oddychaniu i nagłe silne wdechy na koniec bezdechów, wyrównujące poziom tlenu, to ciężka praca i ciągły stres dla organizmu. Noc przeznaczona jest dla odpoczynku. Ciało jednak pracuje tak samo intensywnie w nocy jak i w dzień. Nigdy nie może wypocząć. Zamiast przygotowywać się do kolejnego dnia, zrelaksować, organizm walczy o każdy oddech, aby serce, mózg, oczy i wszystkie narządy otrzymywały tlen konieczny do życia. Zmęczenie prowadzi do bardzo płytkiego snu i wielokrotnych przebudzeń. Jeśli dzieje się tak kilka miesięcy, a nawet lat chory jest coraz bardziej wyczerpany, niewyspany, zestresowany. Człowiek budzi się z bólem głowy, nie przygotowany, aby sprostać zadaniom jakie go czekają w ciągu dnia. Z powodu stałego zmęczenia i senności, wykorzystuje każdą chwilę w dzień, aby wypocząć-usnąć, a nawet zasypia podczas wykonywania codziennych czynności. Może być to groźne dla życia ,chrapiącego’’ lub osób towarzyszących, jeśli np.: osoba obsługuje niebezpieczne maszyny, bądź prowadzi samochód. Człowiek ma trudności w zapamiętywaniu i koncentracji, jest drażliwy, skłonny do depresji, ma stany lękowe, obniżoną potencję i libido. Pojawiają się u niego choroby serca (zaburzenia akcji serca, nadciśnienie, choroba niedokrwienna), a także zaburzenia krążenia mózgowego, mogące zwiększyć ryzyko wystąpienia udaru.
Mit: Chrapie cała moja rodzina, nawet córeczka 5-letnia, to nasza cecha rodzinna.
Fakt: Nie jest cechą rodzinną same chrapanie, ale zmiany w budowie górnych dróg oddechowych nosa bądź gardła. Człowiek zdrowy nie chrapie.
Mit: Jak dziecko chrapie to znaczy, że mu się coś miłego śni.
Fakt: Nie, dziecko powinno spać spokojnie. W czasie chrapania i przerw w oddychaniu walczy ono o tlen. Dlatego śpi niespokojnie, często zmienia pozycję ciała. Leży z wyciągniętą szyją, otwartymi ustami. Często poci się w nocy (na skutek ogromnego wysiłku oddechowego), a także moczy się (z powodu nieprawidłowego snu). Po obudzeniu zgłasza ból głowy, jest poirytowane. Rozwój fizyczny dzieci z silnymi i długo trwającymi problemami z oddychaniem w nocy jest opóźniony. Zarówno masa ciała jak i wzrost są mniejsze, występuje wada zgryzu. Dzieci nieprawidłowo oddychające podczas snu prezentują różne zaburzenia emocjonalne-nadpobudliwość, buntowniczość, agresję, nadmierną nieśmiałość lub apatię. U większości występuje zmniejszona zdolność koncentracji oraz trudności w nauce. Uzyskiwany przez nie wskaźnik IQ jest niższy od przeciętnego.
Mit: Jak człowiek zacznie chrapać, to już zawsze chrapie tak samo.
Fakt: Chrapanie staje coraz silniejsze, gdyż wibrujące tkanki miękkie gardła rozciągają się-wydłuża się zwłaszcza podniebienie miękkie i języczek, dając coraz intensywniejsze dźwięki.
Mit: Nie można samemu zmniejszyć chrapania.
Fakt: Można, trzeba zmniejszyć masę ciała (gdyż często występuje chrapanie u ludzi otyłych), rzucić palenie, a przed snem: nie spożywać alkoholu ani leków uspakajających i nasennych oraz unikać nadmiernego wysiłku fizycznego.
Mit: Na chrapanie nie ma lekarstwa
Fakt: Oczywiście, że są. Podstawą jest zdiagnozowanie przyczyny. W przypadku zmian obrzękowych lub przewlekłych zmian zapalnych, dobre efekty obserwowane są już po zastosowaniu leków. U pacjentów z upośledzonym oddychaniem przez nos należy m.in.:wyprostować przegrodę nosa, zmniejszyć małżowiny nosowe lub usunąć polipy nosa. Jeśli przeszkoda w oddychaniu znajduje się w gardle wykonywane jest m.in: zmniejszenie migdałków podniebiennych i podniebienia miękkiego. Jeżeli w badaniu lekarskim trudno stwierdzić przyczynę zaburzeń oddychania powinno się zlecić odpowiednie badania. Rozpoznanie przyczyny umożliwia znalezienie pomocy, aby przywrócić prawidłowy sen.
Ten artykuł został opublikowany na stronie ZnanyLekarz za wyraźną zgodą autorki lub autora. Cała zawartość strony internetowej podlega odpowiedniej ochronie na mocy przepisów o własności intelektualnej i przemysłowej.
Strona internetowa ZnanyLekarz nie zawiera porad medycznych. Zawartość tej strony (teksty, grafiki, zdjęcia i inne materiały) powstała wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje porady medycznej, diagnozy ani leczenia. Jeśli masz wątpliwości dotyczące problemu natury medycznej, skonsultuj się ze specjalistą.