Ubytek przegrody międzykomorowej

Ubytki przegrody międzykomorowej są wadami izolowanymi w połowie przypadków, natomiast w drugiej połowie występują jako składowa złożonej wady serca. Wyróżniamy ubytki w części okołobłoniastej i mięśniowej przegrody, jak również w części napływowej i odpływowej z komór serca.

Ubytki okołobłoniaste są zlokalizowane poniżej poziomu przyczepu zastawki aortalnej do przegrody międzykomorowej.

VSD dotyczy 30% wrodzonych wad serca i występuje z częstością 2:1000 urodzeń. Najczęstsze ubytki przegrody międzykomorowej (80%) dotyczą części okołobłoniastej, podaortalnej i są uwidaczniane za pomocą ultrasonografii w projekcji odpływu lewokomorowego serca płodu. Małe ubytki przegrody międzykomorowej są trudne do diagnostyki prenatalnej, w wątpliwych przypadkach użycie trybu Color Doppler pozwala na uwidocznienie lewo-prawego przecieku krwi przez przegrodę międzykomorową w miejscu jej ubytku.

Ponad 90% małych ubytków zamyka się samoistnie w ciągu pierwszego roku życia dziecka. Duże ubytki przyczyniają się do występowania zastoinowej niewydolności krążenia w pierwszych ośmiu tygodniach życia i wymagają leczenia digoksyną i diuretykami, rzadziej przy dużym przecieku lewo- prawym konieczne jest leczenie operacyjne po urodzeniu. Rokowanie dla pacjentów leczonych operacyjnie jest bardzo dobre.

Opracowano na podstawie:
Diploma In Fetal Medicine and ISUOG Educational Series. The 18 – 23 weeks scan. Gianluigi Pilu, Kypros Nicolaides, Renato Ximenes, Phillipe Jeanty