Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw)

Myśli natrętne (obsesje) to powracające myśli, których treści są często seksualne, agresywne lub religijne. Czynności natrętne (kompulsje) to rytualne działania, które dana osoba musi wykonywać, chcąc osłabić swój lęk i niepokój.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zwane inaczej nerwicą natręctw, to zaburzenia lękowe charakteryzujące się narzucającymi się myślami i powtarzającymi się zachowaniami, będącymi poza kontrolą cierpiącej na nie osoby. Zaburzenie to rozpoczyna się najczęściej w okresie dorastania.

Można je podzielić na 5 kategorii:

1. Czynności i myśli związane ze sprawdzaniem.
2. Czynności i myśli związane z myciem i sprzątaniem.
3. Myśli natrętne, którym nie towarzyszą czynności.
4. Obsesyjne spowolnienie.
5. Rytuały mieszane.

Dlaczego?

Nerwica natręctw charakteryzuje się tym, że przeważnie nie do końca zdajemy sobie sprawę dlaczego daną czynność robimy, ale lęk spowodowany brakiem jej wykonania jest na tyle silny, że musimy to zrobić. Przyczyny lęku natomiast są podobne jak w przypadku innych zaburzeń lękowych: są to tematy związane z zakazanymi pragnieniami, seksualnością, agresywnością, złością, lękiem przed odwetem czy trudnymi emocjami.

Zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne w dużym stopniu wpływają na jakość życia. Jeżeli nie zaradzi się symptomom – objawy mogą stawać się coraz bardziej czasochłonne i powodować coraz większą izolację i cierpienie danej osoby. Człowiek zmagający się z nerwicą natręctw w najcięższej formie ma problem, aby w pełni funkcjonować w normalnym życiu. Zaburzenia te mogą także wpłynąć na relacje, obniżenie jakości pracy oraz życia.

Często towarzyszy im depresja i znaczne trudności w funkcjonowaniu zawodowym i społecznym. Oznacza to, że natrętne myśli i czynności, z powodu których cierpi sam chory, mogą być również źródłem cierpienia i trudności dla rodziny i współpracowników. Nierzadko zdarza się sytuacja, gdy objawy organizują życie całej rodziny.

Leczenie

Chcąc zapobiegać nasileniu objawów, należy jak najwcześniej zgłosić się po poradę do specjalisty. Ponieważ duża część pacjentów z tego rodzaju zaburzeniem bardzo kurczowo trzyma się swoich objawów i opiera się wysiłkom specjalistów, leczenie bywa trudne. Nie mniej jednak, psychoterapia może przyczynić się do poprawy funkcjonowania pacjenta w relacjach interpersonalnych. Jej celem jest również łagodzenie i eliminowanie dokuczliwych objawów. Dzieje się tak dlatego, że psychoterapeuta pomaga pacjentowi uświadomić sobie skrywane, trudne emocje i uczy go ich akceptacji oraz swobodnego wyrażania. W przypadku dużego nasilenia natrętnych myśli i czynności, farmakoterapia (leki od lekarza psychiatry) bywa istotnym elementem kompleksowego leczenia tychże zaburzeń.

The post Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw) appeared first on Blog dla pacjentów.