Zaburzenia odżywiania – czym potrzebujesz nakarmić siebie?

Co to jest bulimia i anoreksja nie będę wyjaśniać, bo obecnie jest wiele publikacji na ten temat. O zaburzeniach jedzenia dużo mówi się w mediach. Pełno jest sloganów w stylu „Pokochaj się taka jaka jesteś”. Łatwiej powiedzieć niż wykonać, gdyż przyczyny zaburzeń odżywiania nie są jedynie efektem chęci dopasowania swojej sylwetki do ogólnie panujących trendów. Korzenie tych zaburzeń znajdują się w dzieciństwie i wzorcach myślowych, które w nas funkcjonują.

Najczęściej zaburzenia odżywiania pojawiają się z powodu poczucia wstydu, winy i nienawiści do siebie oraz zewnętrznej a później uwewnętrznionej krytyki, zaburzonych granic i relacji jakie panowały w naszych rodzinach. Możemy zajmować się leczeniem objawów i zachowań, ale dotarcie do przyczyn zaburzeń odżywiania wymaga wejrzenia w siebie i zobaczenia siebie w kontekście systemów i wzorców z jakich wyrośliśmy. Nie ma magicznej pigułki, która nas wyleczy z dolegliwości.

Ważne, aby próbować objąć uwagą i zrozumieć wszystko co nam się przydarza. Poszukać odpowiedzi na pytania czemu się głodzę lub czemu przejadam? Czemu służą moje zachowania? Co chcę pokazać światu? Czego tak naprawdę potrzebuję? Co potrzebuję kontrolować albo co potrzebuję przestać kontrolować? Zaburzenia odżywiania to proces karmienia siebie, w którym doszło do nierównowagi. Zatem zadaj sobie pytanie – czym potrzebuję się karmić? Być może jestem głodna(y) miłości, uwagi, akceptacji lub potrzebuję więcej luzu, spontaniczności? Może wydaje mi się, że nie zasługuję na coś dobrego lub wręcz odwrotnie, mam czegoś za dużo w swoim życiu? Może potrzebuję karmić się czymś zupełnie innym? Czego tak naprawdę potrzebuje moje ciało? Te pytania są bardzo pomocne w przypadku odnajdywania przyczyn zaburzeń odżywiania.

Przykładowo: stan, którego doświadcza się podczas objadania może być stanem napełnienia, poczuciem obfitości, lub daniem sobie prawa do puszczenia kontroli, chęcią dogodzenia sobie, czy spełnieniem zachcianki. Pracując procesowo od razu zapytam: Czy możesz to poczucie, doznanie, spełnienie doświadczyć w inny sposób? Z mojego doświadczenia wynika, że zawsze pojawia się twierdząca odpowiedź i odkrywa się to, co stoi za danym stanem. W podejściu psychologii procesu zajmujemy się odkrywaniem znaczenia, ukrytego za danym zachowaniem. Nie próbujemy się pozbyć, ani nie nadajemy etykiet, ale integrujemy ich znaczenie i w konsekwencji prowadzimy do rozwoju a co za tym idzie do zmiany „niepożądanych” zachowań. Jeśli doświadczasz zaburzeń odżywiania, zachęcam cię do spojrzenia na siebie jak na kogoś, kto jest bardzo głodny.

Głodny czego – to możesz odkryć i dać sobie tylko Ty.

The post Zaburzenia odżywiania – czym potrzebujesz nakarmić siebie? appeared first on Blog dla pacjentów.