W ostatnich latach obserwuje się ogromny postęp w medycynie, a co za tym idzie i w stomatologii. Implanty – bardzo droga metoda uzupełnienia braku zęba stała się obecnie ogólnie dostępna. Jednocześnie w związku z łatwym dostępem do informacji, zwiększa się świadomość pacjentów, rosną wymagania. Nic prostszego – wkręcić implant w miejsce braku zęba, po czym odbudować na nim koronę.
Najczęściej jednak sytuacja przedstawia się zupełnie inaczej. Pacjent zgłasza się do gabinetu w celu uzupełnienia braku przy pomocy implanta; po wykonaniu zdjecia RTG lub KT (tomagrafia komputerowa) okazuje się, że wymiary wyrostka zębodołowego nie spełniają określonych wymogów. Są zbyt niskie lub wąskie. Dzieje się tak z powodu zachodzących procesów resorpcji (zanik) kości, spowodowanych np. paradontozą, skutkiem traumatycznego usunięcia zęba, czy po prostu zbyt długim okresem od ekstrakcji do momentu decyzji o uzupełnieniu.
Pacjenci zdeterminowani i mogący sobie pozwolić na większe koszty, decydują się na zabiegi augmentacji (uzupełnienia) kości z użyciem materiałów kościotwórczych, bloków kostnych auto- lub egzogennych, czy podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift). Każdy z wymienionych zabiegów jest bolesny, kosztowny i opóźnia implantację.
Zatem, jeśli w miejscu usuniętego zęba, planuje się w późniejszym okresie wstawić implanta, należy zadbać, aby po ekstrakcji, wyrostek kostny zachował swoje wymiary. Usunięcie zęba należy przeprowadzić bardzo delikatnie (atraumatycznie) tak, aby nie zniszczyć blaszek zębodołu, zwłaszcza wrażliwej na urazy blaszki przedsionkowej, a następnie zabezpieczyć odpowiednio zębodół, czyli wykonać tzw. socket preservation. Metoda ta polega na wypełnieniu zębodołu biomateriałem egzogennym, najczęściej pochodzenia odzwierzęcego lub syntetycznego, przykryciu membraną kolagenową i zszyciu rany. Wymienione egzogenne materiały są jednak drogie.
Alternatywą dla tych preparatów lub metodą wspomagającą jest zaopatrzenie zębodołu materiałem autogennym, pozyskanym z krwi pacjenta, gotowym do użycia już po 12 minutach od pobrania. Preparat ten to pozyskiwana z krwi fibryna bogatopłytkowa PRF o wysokiej skuteczności w stymulacji gojenia kości i tkanek miękkich.
Zalety:
– Prosta, tania metoda
– Materiał własny pacjenta
– Mocna, wytrzymała elastyczna struktura, dostosowuje się do warunków anatomicznych: można ją przycinać, kształtować, szyć
– Przyspiesza gojenie, regenerację kości i tkanek miękkich
– Minimalizowanie bólu
– Przeciwdziała „suchemu zębodołowi”
– Tańsza alternatywa dla gotowych preparatów handlowych pochodzenia egzogennego
(odzwierzęcego), syntetycznego
– Bez środków konserwujących
Zastosowanie:
– Stany po dłutowaniu zęba, głównie „zęba mądrości”
– W implantologii
– Po resekcji wierzchołka korzenia
– W periodontologii
– Wypełnianie ubytków kostnych i tkanek miękich
Wnioski:
Każdy pacjent powinien być poinformowany o skutkach jakie niesie ekstrakcja zęba, aby mógł zdecydować czy chce chronić/zabezpieczyć kość wyrostka zębodołowego, jako potencjalne miejsce przyszłej implantacji.
Traumatyczne usuwanie zębów, niszczenie kości podczas ekstrakcji, przedłużone gojenie czy wystąpienie „suchego zebodołu” mogą w przyszłości uniemożliwić osadzenie implanta lub narazić pacjenta na dodatkowe zabiegi.
Wykorzystanie materiału PRF powinno być postępowaniem z wyboru w celu zabezpieczenia zębodołu:
– po dłutowaniu (skomplikowanym usunięciu zęba)
– po ekstrakcji zębów mądrości.
The post Zanim usuniesz ząb appeared first on Blog dla pacjentów.
Ten artykuł został opublikowany na stronie ZnanyLekarz za wyraźną zgodą autorki lub autora. Cała zawartość strony internetowej podlega odpowiedniej ochronie na mocy przepisów o własności intelektualnej i przemysłowej.
Strona internetowa ZnanyLekarz nie zawiera porad medycznych. Zawartość tej strony (teksty, grafiki, zdjęcia i inne materiały) powstała wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje porady medycznej, diagnozy ani leczenia. Jeśli masz wątpliwości dotyczące problemu natury medycznej, skonsultuj się ze specjalistą.