dr n. med. Grażyna Sikorska-Wiśniewska

Cudowna Pani Doktor i przede wszystkim wspaniały człowiek. Spokój i ciepło, ktore bije od Pani Doktor sprawia, że człowiek zupełnie zapomina, że przyszedł na badanie z dzieckiem :) serdecznie Panią pozdrawiam i dziękuję za serce! :)

Drugi raz byłam zmuszona skorzystać w wizyty u tego lekarza. Nasz lekarz nie przyjmował w ten dzień. Zaczynając od tego, że przy wywiadzie zero komunikacji i w ogóle nie słucha co mówię, i ma stosunek lekceważący do rodzica, jak do uczniaka. Z góry zakłada, że to ta sama infekcja z której dziecko się leczyło tydzień temu. Następnie złośliwe uwagi, że mamy uspokoić dziecko i się zaangażować ( zaangażowanie rozumiem, wiadomo, co do uspokojenia na juz, to jakby rodzic miał taka możliwość ad hoc, to życie wielu byłoby piękne) że ona nie jest od tego ( powtórzone złośliwie 3 razy ). Pomijam, że inni lekarze w placówce są empatyczni i jakoś dziecko jest spokojne. Zero chęci mawiazania nici porozumienia z rodzicem i dzieckiem. Postawa w stylu " jestem wielka Pani doktor, i nie zniżam się do poziomu pacjenta". Diagnoza, nie wiem, zobaczymy. Nie omieszkała krytykować leczenia innego lekarza. Jako pediatra powinna wykazać się empatią, której brak.

Świetny lekarz! Rzeczowa, konkretna, kompetentna i zdecydowana. Świetnie tłumaczy a do tego przechodzi do konkluzji dopiero po szczegółowym wywiadzie. Polecam!

Byłam z dzieckiem na wizycie u naurologa, Pani Doktor zapoznała sie dokładnie z dokumentacją, wypytała o martwiące nas objawy. W czasie badania dziecko uśmiechało sie, podejście do małego pacjenta było bardzo pozytywne.

Pediatra, do której mamy 100% zaufanie. Diagnozy zawsze trafne, odpowiednie podejście do małego pacjenta ( moje dzieci bardzo lubią Panią Doktor). Leczenie bez nadużywania antybiotyków, co uważam za wielką zaletę. Pani Doktor, przez ostatnie 5 lat, ratowała nas o wielu dziwnych porach, w najmniej odpowiednie dni ( np Święta-19), nigdy nie robiąc przy tym problemu.
Polecam każdemu i dziękuję za pomoc!

Pani doktor zamiast zająć się diagnoza dziecka, skupia się na zbędnych, nierzadko złośliwych komentarzach w kierunku opiekunów małoletniego. W praktyce stosuje "spychologie". Gdy rodzic jej to wypomniał, bo już któryś raz odsyła nas do specjalisty, przyznała, że się nie zna i nie potrafi wyleczyć dziecka. Co dziwne, specjalista,do którego dziecko zostało przez nią skierowane - odesłał nas spowrotem do pediatry twierdząc, że dziecko wymaga opieki pediatrycznej i te same specyfiki może wypisać pediatra. Wizyta u Pani dr to strata czasu, po wyjściu z jej gabinetu musieliśmy udać się do innego pediatry, który od razu postawił diagnozę i przepisał działające środki.
Powyższa opinia, to łączna opinia opiekunów prawnych i faktycznych jednego małoletniego, po 4 wizytach u tej Pani dr.

Bardzo miły i profesjonalny specjalista. Pani Doktor posiada szeroką wiedzę, wszystko zostało dokładnie wytłumaczone i wie jak poradzić sobie z histerycznym dzieckiem bojącym się badania. Leczenie dziecka obyło się bez antybiotyków. Na pewno będę się wybierać ponownie do Pani Doktor. Serdecznie polecam!!!

Serdecznie polecam Panią Doktor. Bardzo dobre podejście do dzieci. Bardzo wnikliwa, mam wrażenie, że jako jedna z nielicznych faktycznie słucha rodzica i nie bagatelizuje spostrzeżeń odnośnie dziecka. Dokładnie omawia sposób leczenia, być może dzięki temu w końcu udaje się nam przetrwać infekcje żłobkowe synka bez antybiotyków.

Gorąco polecam Panią Doktor. Wykazuje się duża wiedzą kliniczną i poradzi sobie z każdym przypadkiem. Leczę u Pani Doktor dzieci od 5 lat i nigdy nie miałem żadnych zastrzeżeń, mam do niej pełne zaufanie. Jest życzliwa, pomocna, zachowuje zdrowy rozsądek i nie wypisuje nie potrzebnych leków. Pani Doktor jest niezastąpiona i polecam wszystkim, którzy szukają pediatry zarówno na stałe jak i jednorazowo. Polecam.

Pani doktor nie wykazuje żadnego życzliwego podejścia do małego pacjenta, który odmawia badania. Jedynym argumentem jest rada, żeby rodzic użył siły. Ja rozumiem takie podejście jeśli już wszystkie argumenty zostały wyczerpane, ale pani doktor nawet nie spróbowała z moim 3-letnim synkiem porozmawiać i jakoś go przekonać. Osłuchanie odbyło się przy pomocy siły, gardła synek nie chciał pokazać, pani doktor ponownie zasugerowała, żebym użyła siły. Odmówiłam, więc oświadczyła, że nie może nam więcej pomóc. Do tej pory nie mieliśmy problemów z poddaniem się przez synka badaniom (łącznie z pobytem w szpitalu), nawet jeśli na początku protestował, to chwila rozmowy z lekarzem mającym podejście do małego pacjenta przynosiła efekt pozytywny. Stanowczo odradzam!!!