Moje doświadczenie

Diagnoza i psychoterapia uzależnień oraz zaburzeń współwystępujących. Terapia i wsparcie dla osób będących w bliskiej relacji z uzależnionym.

Adresy (2)

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)


Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?

Pokaż innych psychologów w pobliżu
Gabinety Lekarskie Medicor
Powstańców Wielkopolskich 4, Stare Miasto, Poznań Przyjmuje na NFZ

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Ubezpieczenia akceptowane pod tym adresem

Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)

NFZ


Przyjmuję: dorosłych

Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?

Pokaż innych psychologów w pobliżu

Usługi i ceny

Ceny dotyczą wizyt prywatnych.

Konsultacja psychologiczna


W jaki sposób ustalane są ceny?

Opinie pojawią się wkrótce

Napisz pierwszą opinię

Jesteś już po wizycie u mgr Honorata Pałczyńska? Daj znać, co myślisz. Inni pacjenci będą wdzięczni za pomoc w wyborze najlepszego specjalisty.

Dodaj swoją opinię

Odpowiedzi na pytania

2 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl

Moje pytanie brzmi -na jakie osiągnięcia w życiu osobistym ,naukowym i zawodowym mogę liczyć przy moim ilorazie inteligencji -mój wynik to 112-WAIS -R-PL -test wykonano w wieku -29 -ciu lat jak na razie mało się mi powodzi w życiu ?

Dzień dobry,
wynik, który Pan/Pani osiągnęła w teście inteligencji WAIS- R świadczy o tym, iż mieści się Pan/Pani w normie intelektualnej, a nawet uzyskano wynik powyżej przeciętnej (o ile był wykonywany test zgodnie z obowiązującymi normami, wystandaryzowany, wykonywany i omawiany pod okiem psychologa). Trudno natomiast stwierdzić, jakie czynniki sprawiają, iż jest Pan/Pani niespecjalnie usatysfakcjonowana z pewnych obszarów życia, wymagałoby to dalszej diagnozy funkcjonowania społecznego i emocjonalnego, a także tego, jak wysokie są Pana/Pani wymagania odnośnie zadowalających osiągnięć. Nie łączyłabym jednak tego z ilorazem inteligencji. Pozdrawiam serdecznie.

mgr Honorata Pałczyńska

Witam, mój tata jest DDA. Odkąd pamiętam miał trudności z panowaniem nad nerwami. Z biegiem lat coraz drobniejsze rzeczy potrafią go wyprowadzić z równowagi. Chciałabym go przekonać do terapii, ale obawiam się że odbierze to jako złośliwość z mojej strony lub jakiś przytyk. Nie wiem na ile on sam jest świadom problemu, gdyż najczęściej obwinia mnie i mamę. Potrzebuję rady jak delikatnie z nim o tym porozmawiać, tak żeby nie czuł się atakowany. Mama traktuje pomysł terapii jak coś negatywnego i nie mam z jej strony wsparcia. Myślę, że obawia się ewentualnej rozmowy na ten temat. Co mam robić? Jak przekonać tatę? Czy mama powinna iść na terapię z tatą? Czy ja powinnam wziąć udział w terapii?

Dzień dobry,
to prawda, że często bywa, iż osoby, które mają różne problemy emocjonalne nie chcą szukać pomocy i źle reagują na sugestie, że coś należałoby zmienić w zachowaniu. Myślę, że jeśli jest Pani przekonana o tym, że chciałaby porozmawiać z tatą na temat terapii, to przede wszystkim należałoby to zrobić na "neutralnym gruncie" i korzystając z komunikatu "ja", tzn: unikać takich sugestii w trakcie trwania kłótni, a zająć się tą rozmową już jakiś czas po niej, gdy emocje opadną i tata będzie mógł usłyszeć to, co ma mu Pani do powiedzenia. Myślę też, że warto, aby Pani powiedziała o swoich uczuciach: o obawie o tatę, o strachu spowodowanym jego zachowaniem, o złości lub innych rzeczach, które Pani przeżywa w związku z jego zachowaniem. Gdy rozmowa przebiegnie w atmosferze troski i chęci pomocy, a nie kłótni i oskarżeń, jest większa szansa, że osiągnie odpowiedni skutek.

mgr Honorata Pałczyńska

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.