Moje doświadczenie
„Niewyrażone emocje nigdy nie umierają. Zostają zakopane żywcem, aby powrócić później w znacznie gorszej postaci”. - Sigmund Freud
Jestem z wykształcenia psychologiem i psychoterapeutą. Ukończyłem liczne kursy i szkolenia psychoterapeutyczne. Szkoliłem się także w Studium Pomocy Psychologicznej, Szkole Psychoterapii Leczenia Uzależnień i Współuzależnienia, oraz w zakresie Interwencji Kryzysowych.
Pracuję psychoterapeutycznie w oparciu o myślenie psychoanalityczne oraz psychodynamiczne.
Korzystam z superwizji i szkoleń w Polskim Towarzystwie Psychoterapii Psychoanalitycznej i Polskim Towarzystwie Psychoanalitycznym oraz Instytucie Analizy Grupowej Rasztów.
Pracuję indywidualnie z osobami dorosłymi oraz prowadzę terapie grupowe.
Największą bolączką i cierpieniem człowieka jest zmaganie się z depresją, brakiem poczucia sensu, poczuciem, że coś nas ogranicza, oraz z lękami, które towarzyszą nam przez całe życie. Część z nich jest adekwatna i pochodzi z realnych zagrożeń, a część jest nieadekwatna i pochodzi ze świata wewnętrznego.
Psychoterapia pomaga nam lepiej rozpoznawać i tolerować różne stany w których jesteśmy, w tym lęki, tak, by nie unieruchamiały nas w życiu. Pomaga osiągnąć równowagę oraz rozwinąć się dzięki temu, że lepiej możemy poznać i zrozumieć siebie oraz innych a także otaczający nas świat.
Pracuję z osobami, które chcą zmienić coś w swoim życiu, gdyż to jakie ono jest do tej pory im nie odpowiada, z osobami które zmagają się z różnymi kryzysami życiowymi i potrzebują kogoś kto im pomoże je lepiej zrozumieć.
Pracuję także z osobami, które zmagają się z obniżonym nastrojem, z obniżonym poczuciem własnej wartości i wiarą w siebie oraz z trudnościami w zaangażowaniu uczuciowym, w byciu i tworzeniu bliskich relacji.
Z osobami cierpiącymi z powodów różnych dotykających ich lęków i szeroko pojętym stresem, z zaburzeniami osobowości , z osobami zmagającymi się z depresją, a także z osobami uzależnionymi i współuzależnionymi, z osobami z tzw. sydromem DDA.
Współpracowałem w ramach pracy klinicznej między innymi z:
Mazowieckim Centrum Neuropsychiatrii,
Klinicznym Centrum Zdrowia Psychicznego w Warszawie,
Poradnią przy Szpitalu Psychiatrycznym Nowowiejskim w Warszawie (Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Warszawie),
Poradnią i Oddziałem Terapii Uzależnień i Współuzależnień przy NZOZ Gdańskim Centrum Zdrowia,
Instytut Amici Psychiatria Użyteczna.
Adresy (2)
Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Konsultacja psychoterapeutyczna • 120 zł
Psychoterapia • 120 zł
Konsultacja psychologiczna (dorośli) • 120 zł
Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?
Pokaż innych psychoterapeutów w pobliżuPacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Konsultacja online • 120 zł
Konsultacja psychologiczna • 120 zł
Najpóźniej 30 minut przed wizytą dostaniesz SMS oraz e-mail z linkiem do konsultacji online. Połączysz się z telefonu lub komputera.
Przygotuj się 10 minut przed konsultacją. Upewnij się, że Twój telefon lub komputer jest naładowany. W przypadku wideokonsultacji sprawdź połączenie internetowe oraz ustawienia mikrofonu i kamery. Możesz również przygotować swoją dokumentację medyczną (np. wyniki badań).
1 opinia pacjenta
Ogólna ocena
Sortuj opinie według
Wojciech
Jesteśmy bardzo zadowoleni z konsultacji. Pan Igor uważnie wysłuchał i wyciągnął trafne wnioski. Łatwo nawiązuje kontakt.
Odpowiedzi na pytania
2 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl
Mam depresję od 5 miesięcy. Przyszła nagle, po okresie nadzwyczajnie dobrego samopoczucia i stopniowo odbierała mi wszystko: zainteresowania, pasje, odczuwanie jakiejkolwiek przyjemności/satysfakcji, wewnętrzny spokój, sens życia, osobowość. Czuję się teraz pusto, nieobecnie, jakbym nie była sobą, ani w sobie, jakbym patrzyła na świat i swoje życie zza szyby. Dręczy mnie także niepokojące wrażenie, że mój mózg już nie działa, że się zepsuł. Mam pustkę w głowie i tak jakby brak myśli (nie czuję ich). Jakbym żyła w ciemnej otchłani, nicości. Doskwiera mi też blokada twórcza, brak weny twórczej, która od zawsze była dla mnie bardzo naturalna. Miałam głowę pełną pomysłów, pisałam piosenki, grałam koncerty. Muzyka i sztuka były dużą częścią mnie, były czymś dla mnie bardzo ważnym. Teraz czuję się jak roślina. Zamknęłam się w domu i pozrywałam wszystkie kontakty. Powrócił lęk społeczny. Nieustający i nieuzasadniony niepokój nie pozwala mi odetchnąć nawet na ułamek sekundy. Przeraża mnie myśl, że zawsze tak będzie, dlatego całe dnie tylko chodzę i płaczę jak niemowlę (od wielu tygodni).
Czy kiedykolwiek mi to minie? Czy dzięki leczeniu mój mózg znowu będzie działał poprawnie? Czy możliwym jest żebym cierpiała na otępienie w wieku 18 lat? Czy spojrzę jeszcze na świat inaczej?
Dzień dobry, to co pani pisze jest wołaniem o pomoc i warto po nią sięgnąć. To jak Pani opisuje jak się Pani czuje, co Pani utraciła i obawy związane z przyszłością, niepokój, który Pani towarzyszy świadczy o Pani dużym cierpieniu. Ważne jest wsparcie osób bliskich i życzliwych dookoła siebie oraz zrozumienie tego co się z Panią dzieje, chociaż czasem tych osób bliskich lub zrozumienia brakuje, dlatego tak ważne jest aby mogła Pani otrzymać fachową pomoc. Izolowanie się jest odruchem obronnym, lecz zamiast nas chronić przed bólem w efekcie powoduje pogorszenie nastroju, zwiększa poczucie samotności, pozbawia nas wsparcia otoczenia. Możemy mówić o błędnym kole depresji w którym to jak się czujemy uniemożliwia nam podjęcie jakiś aktywności i unikanie innych co powoduje negatywne myśli o sobie, świecie i przyszłości co wpływa na to, że jeszcze gorzej się czujemy dlatego pomoc bliskich może nie wystarczyć. Pomoc w zrozumieniu tego co się z Panią dzieje daje psychoterapia. Coraz więcej osób w dzisiejszych czasach cierpi na poczucie pustki, braku sensu, które towarzyszą depresji, i coraz skuteczniej się ją leczy przy wsparciu psychoterapii.
Brałam latami antydepresanty. Traktowałam je jako lekarstwo na stres który towarzyszył mi codziennie podczas pracy w korporacji.Próba samodzielnego odstawienia była koszmarem. Psychiatra kazała powrócić. Mój organizm już nie tolerował leku,
czułam się po nich okropne. Znów odstawiłam, teraz mam prądy w głowie, zamieranie serca, zaburzenia czucia, nie mogę utrzymac równowagi- masa koszmarnych objawów. Lekarz milczy w tej sprawie, nie odpowiada na moje pytania,zapisał mi lamitrin,
nie wiem czy to ma łagodzić objawy odstawienne. Błagam o pomoc, czy to mogą być symptomy odstawienia i czy one po latach brania trwale uszkodziły mi układ nerwowy i do końca zycia bede miała te objawy odstawienne
Dzień dobry, dobrze jest uzgodnić za każdym razem z lekarzem odstawienie leków antydepresyjnych. Trudno powiedzieć, o które leki chodzi, gdyż Pani nie wymienia ich z nazwy. Stres, o którym Pani pisze jest zjawiskiem złożonym i na ogół obniżenie nastroju (depresyjne) może być reakcją na zbyt długie podwyższenie stanu gotowości organizmu i eksploatowanie go ponad siły oraz często towarzyszące mu napięcie lękowe. O ile leki antydepresyjne najnowszych generacji nie powinny powodować tak silnych reakcji na odstawienia leku, o których Pani pisze, o tyle niektóre leki na zaburzenia lękowe często towarzyszące stresowi oraz depresji np. benzodiazepiny należy odstawiać stopniowo, gdyż są silnie uzależniające i mogą powodować silne objawy odstawienne. Co do Pani obaw, to na szczęście nasz układ nerwowy ma taką właściwość, że potrafi się regenerować z czasem. Można mu pomóc między innymi poprzez odpowiednie zadbanie o higienę psychofizyczną tj. psychoterapię, relaks, sen, odpowiednią dietę, odpowiednie ćwiczenia. Warto również zastanowić się czym jest właściwie ten „stres”, jakie jest jego źródło, w reakcji na co się nasila, o czym Panią informuje, co można z nim zrobić. Lepsze rozumienie siebie, które daje psychoterapia długofalowo pozwoli Pani lepiej rozpoznawać źródła stresu, swoje reakcje na stres i lepiej sobie z nim radzić. Pozdrawiam, Igor Kowalski.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.
Najczęściej zadawane pytania
-
Jaki jest zakres porad oferowanych przez Igor Kowalski?Igor Kowalski to psychoterapeuta, psycholog. Na podstawie swojego doświadczenia i wykształcenia Igor Kowalski oferuje usługi takie jak: konsultacja psychoterapeutyczna, Psychoterapia, Konsultacja psychologiczna (dorośli), konsultacja online, Konsultacja psychologiczna.
-
Gdzie Igor Kowalski ma swój gabinet?Igor Kowalski przyjmuje pod adresem:
- ul. Legionów 107K/1 Gdynia
-
Czy Igor Kowalski przyjmuje online, bez konieczności pojawiania się w placówce?Nie, w tym momencie Igor Kowalski nie oferuje konsultacji online.
-
Jak Igor Kowalski akceptuje płatności po wizycie?Metody płatności, które akceptuje Igor Kowalski to: Gotówka.
-
Jak Igor Kowalski umawia wizyty?Pod tym adresem Igor Kowalski nie podaje swojej dostępności. Zachęcamy do bezpośredniego kontaktu, aby poznać dostępne terminy.
-
W jakich godzinach przyjmuje Igor Kowalski?Igor Kowalski udziela informacji o dostępności przy bezpośrednim kontakcie.
-
Igor Kowalski: co mówią pacjenci?Jak na razie 1 osób zostawiło swoją opinię. Igor Kowalski ma średnią ocen 5 (na 5 gwiazdek). Opowiedz nam o swoim doświadczeniu: Kliknij tutaj – inni pacjenci i pacjentki będą Ci wdzięczni!
-
Jakie ubezpieczenia akceptuje Igor Kowalski?Igor Kowalski nie przyjmuje w ramach ubezpieczenia, tylko w ramach płatnych wizyt prywatnych. W razie wątpliwości zalecamy kontakt ze specjalistą.