mgr Jagoda Gręźlikowska

Mam 17 lat i gram w piłkę nożną w klubie piłkarskim w Krakowie. Od prawie 2 lat borykam się z problemami z kolanami. Początkowo poszedłem do ortopedy, który stwierdził, że się ,,przetrenowałem" z czym się zgodziłem, bo tak było. Nie uprawiałem więc sportu przez 2 miesiące i było dużo lepiej. Później jednak kolana znów zaczęły boleć mimo, że trenowałem tylko 3 razy w tygodniu był to jednak mniejszy ból. I tak to się ciągnęło się przez ponad rok. Raz było lepiej raz gorzej. Jednak mimo upływu czasu i niewielkim poprawom każdy z ortopedów i fizjoterapeutów stwierdzał, że nic wielkiego mi nie jest i zaraz powinno być lepiej. Wykonywałem dużo ćwiczeń od fizjoterapeutów i rollowałem mięśnie. I choć poczyniłem duży progres w stosunku do tego jak było 2 lata temu, to wciąż problem nie zniknął. W końcu poszedłem do fizjoterapeuty, którego polecił mi mój trener. Ten próbował wielu rzeczy, ale przy każdej wizycie stwierdzał, że mój organizm jest cały czas w STANIE GOTOWOŚCI, a moje mięśnie są bardzo spięte. Rollowanie pomaga jedynie na krótką metę. Ten sam fizjoterapeuta wysunął hipotezę, że mogę mieć jakieś problemy natury psychologicznej, stresowej itp. i tutaj mam solidne podstawy, żeby stwierdzić, ze może to być prawda. Teraz tak naprawdę problemem nie jest ból kolan, a napięte mięśnie. Zauważyłem, że mięśnie te napinają się często nie podczas gry, z przyczyn motorycznych, a w sytuacjach stresowych. Ponadto w sytuacjach stresowych często napinają mi się mięśnie twarzy bolą mnie policzki a powieki stają się ciężkie przez co bardzo trudno jest mi normalnie funkcjonować, śmiać się itp. Staje się przez to nienaturalny spada moja pewność siebie, czuję się bezbronny i jakby szukam uwagi innych osób (to wszystko dzieje się jakby podświadomie). Dzieje się tak również w sytuacjach w których jestem ,,pozytywnie podniecony", na przykład gdy chcę komuś przedstawić jakiś swój świetny pomysł, rozmawiam z jakąś fajną dziewczyną ;). Zaznaczę ponadto, że nie jestem osobą nieśmiałą, wręcz przeciwnie. Na co dzień jestem osobą pewną siebie. Te rzeczy, które opisałem wyżej dzieją się raz na jakiś czas, nie zawsze. Byłem nawet u psychologa, ale niewiele to dało, bo było to jakby szukanie problemów w moim życiu na siłę. Stąd też moje pytanie:
Czy da się sprawdzić poprzez jakieś badania czy problem ten rzeczywiście wynika ze stresu? Jeśli tak to do kogo mogę zwrócić się z takim problemem? Czy takie napięcia mięśniów da się jakoś leczyć farmakologicznie? Do kogo mogę się zwrócić z tym problemem? Z góry dziękuję za odpowiedzi.
Pozdrawiam :).