prof. dr hab. n. med. Janusz Czajkowski

Konsultant w Instytucie Oka.
Członek Rady Naukowej Instytutu Oka w Warszawie
Prof. zw. dr hab. med. Janusz Czajkowski urodził się w rodzinie inteligenckiej w Tarnowie 21 maja 1945 roku. Świadectwo maturalne uzyskał w Liceum Ogólnokształcącym im. Leona Kruczkowskiego w Tychach, gdzie był nasz punkt repatriacyjny powracających ze Wschodu. Studia medyczne ukończył na Wydziale Lekarskim Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi w 1968 roku. W latach 1971 do 2002 pracował w Klinice Okulistyki Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, w której przeszedł wszystkie szczeble naukowe od asystenta do profesora belwederskiego. Oba stopnie specjalizacji z okulistyki zdał z wynikiem celującym w 1973 i 1976 roku. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1976 r. za pracę pt: ,,Późna ocena wydolności krążenia mózgowo – siatkówkowego po jednostronnym wyłączeniu krążenia w tętnicy szyjnej wspólnej”, stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku i rozprawy w 1984 r. ,,Ocena wydolności krążenia krwi w dorzeczu tętnic rzęskowych tylnych w ostrych i przewlekłych zmianach niedokrwiennych części przedniej nerwu wzrokowego” (obie nagrodzone przez Rektora WAM). Również w tym roku otrzymał nagrodę Ministra Obrony Narodowej za całość pracy naukowej w dziedzinie okulistyki. Tytuł profesora otrzymał w 1992 r, a tytuł profesora zwyczajnego w 1998 r.
W latach 1987 do 1992 był Prodziekanem Wydziału Lekarskiego WAM ds. Nauki. Po wygraniu konkursu od 1993 do 2008 roku pełnił funkcję Kierownika Kliniki Okulistyki Instytutu „Centrum Zdrowia Matki Polki” w Łodzi.
Zainteresowania naukowe: glaukomatologia (w tym diagnostyka, leczenie operacyjne i zachowawcze jaskry), mikrochirurgia okulistyczna, alergia narządu wzroku.
Jego dorobek naukowy to: promotorstwo 19 doktoratów, 1 opracowanie patentowe: „Ultradźwiękowe urządzenie do pomiaru przepływu i ciśnienia krwi zwłaszcza w naczyniach krwionośnych gałki ocznej”, 3 książki („Historia łódzkiej okulistyki” – nagrodzona przez Zarząd Główny PTO, „Alergiczne choroby oczu” i „Jaskra u dzieci i młodzieży”), 4 rozdziały do podręczników, 241 publikacji, 2 recenzje na stopień profesora, 4 doktora habilitowanego i 64 doktora nauk medycznych. Ponadto 3 granty lekowe i aparaturowe (w tym jeden przyznany przez Amerykanów) i 2 granty KBN. Był kierownikiem rządowego Ośrodka Referencyjnego programu pt: ,,Usprawnienia wczesnej diagnostyki i zwiększenie efektywności leczenia jaskry w Polsce w latach 1997-2005″.
Pod jego kierownictwem dokonano w 1984 roku, po raz pierwszy w Polsce, całościowego opracowania etiologii, diagnostyki i obrazu klinicznego jaskry normalnego ciśnienia.
W latach 2002-2003, we współpracy z firmą Merck Sharp & Dohme Idea Inc. kierował szeroko zakrojonymi badaniami ankietowymi, mającymi na celu określenie częstości występowania poszczególnych naczyniowych czynników ryzyka w 18645 osobowej, polskiej populacji chorych na jaskrę. Były to drugie, po niemieckich, wykonane w Europie, tego typu badania.
Był kierownikiem specjalizacji na I i II stopień z okulistyki u 29 osób. Zorganizował 6 Łódzkich Spotkań Jaskrowych o zasięgu międzynarodowym na których wykładali najznakomitsi glaukomatotolodzy światowi, ponadto 35 Warsztatów Jaskrowych odbywanych w Łodzi i w większości województw w Polsce. Współpraca z zagranicą: Merck Sharp and Dohme Idea Inc. Whitehouse Station N.J. USA, European Branch of Alcon Pharmaceuticals Ldt in Schwitzerland, Laboratoire Corneal – Paris – technique microchirurgicale de glaucoma.
Odbył staże naukowe w Alcon Clinic and Laboratoires w Fort Worth (Dallas University) w Teksasie, Pours w Belgii, kurs nieperforujących zabiegów przeciwjaskrowych w Amsterdamie, jak również w Klinice prof. Fiodorowa w Moskwie i Czeboksarach (Rosja), gdzie zapoznał się z nową, mikrochirurgiczną metodą operacyjną leczenia jaskry. Ukończył szkolenie z zakresu diagnostyki i leczenia jaskry w Barcelonie, Monachium i Wiedniu.
Jest członkiem European Glucoma Society (EGS), European Society of Cataract and Refractive Surgeons (ES CRS). Jest nadal Członkiem Komitetu Redakcyjnego krajowego czasopisma medycznego „Okulistyka” oraz „Kontaktologia i Optyka Okulistyczna” – od 1998 roku.
Najważniejsze wyróżnienia to: nagroda Rektora WAM za rozprawę doktorską w 1976, i habilitacyjną – 1984 roku, nagroda Ministra Obrony Narodowej za całość pracy naukowej w 1984, Złoty Krzyż Zasługi w 1989 i odznaka honorową „za wzorową pracę w służbie zdrowia” w 1989 roku i Honorowa Odznaka Miasta Łodzi – Za zasługi dla województwa łódzkiego.
W 2008 roku otrzymał medal Sekcji Jaskry Polskiego Towarzystwa Jaskrowego „Optime de Glaucomatologia Merenti A.D 2008” – najwyższe wyróżnienie przyznawane lekarzom zajmującym się profilaktyką, diagnostyką i leczeniem jaskry w naszym kraju.
Jego zainteresowania, oprócz diagnostyki i zachowawczego leczenia jaskry, skupiały się na operacyjnym jej leczeniu, szczególnie u dzieci i ludzi młodych. Był jednym z pionierów zastosowania nieperforujących zabiegów p/jaskrowych w naszym kraju.
W 2001 roku jego dane biograficzne zamieszczono w IV edycji „Kto jest kim w Polsce”, „Złotej Księdze Nauki Polskiej 2000 i następnie w 2002r – naukowcy przełomu wieków”, Helion 2002r. Również w 2002 roku biografia jego ukazała się w Encyklopedii Arcus Purus – „Kto jest kim w Polsce Nowego Millenium” wydanej przez Polską Narodową Oficynę Wydawniczą. Rok później wydawca Hübner w Szwajcarii umieścił jego notę biograficzną w „Błękitnym Who is Who”. W latach 2006-2009 uzyskał kolejne wpisy do wymienionej powyżej „Złotej Księgi Nauki Polskiej”.
Wydania książkowe jego autorstwa i współautorstwa to: „Historia łódzkiej okulistyki” – Oftal, Warszawa 2001, „Alergiczne choroby oczu” Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2003, „Jaskra u dzieci i młodzieży, etiopatogeneza, metody diagnostyczne, obraz kliniczny, leczenie” Oftal Warszawa 2010.
Zainteresowania pozazawodowe to historia Polski i psy (przede wszystkim jamniki i chihuahua).
W Uniwersytecie Medycznym w Łodzi przeszedł na emeryturę w 2015 roku. Pracuje nadal naukowo nad zagadnieniami dotyczącymi glaukomatologii i problemami naczyniowymi w gałce ocznej.