lek. Joanna Grzesiewska

Jestem pacjetką pani doktor w CZP Piaseczno. Merytoryczna, konkretna, zadająca właściwe pytania. Zawsze uśmiechnięta i wspierająca. Leczy mnie juz ponad rok, wysłała na właściwe terapie (nie chce ujawniać szczegóów), regularnie dobiera leki.

Czuje sie z nią bezpieczenie, a to chyba najważniejsze. Mam poczucie że wie co robi.

Doktor bardzo szybko rozpoznała u mnie zespół Aspergera chociaż nie w tym celu się z nią spotkałam wiele lat temu w szpitalu psychiatrycznym. Jeśli chodzi o diagnozę autyzmu u dorosłych uważam że to najlepsza doktor w Warszawie. Brakuje jej trochę empatii i cierpliwości ale mnie to nie przeszkadzało. Polecam jeśli komuś zależy na fachowości i szybkości diagnozy.

Chciałam zapisać mojego 3-letniego syna na prywatną terapię logopedyczną, ale dałam namówić się na pełną diagnozę. Pani doktor na podstawie 15 minutowej obserwacji, w tym również było badanie orzekła, że dziecko ma spektrum autyzmu. Od razu właścicielka poradni zaproponowała mi przyjęcie dziecka do jej prywatnego przedszkola terapeutycznego. Po obserwacji syna i przemyśleniu doszłam do wniosku, że diagnoza jest jednak błędna, gdyż Pani doktor nie dopytała się o podstawowe rzeczy. A mianowicie, czy problem z opóźnieniem mowy miały starsze moje dzieci? A tak się składa, że jest to u nas rodzinne, ja miałam bardzo duże opóźnienie mowy, dopiero po terapii logopedycznej w wieku 5 lat zaczęłam mówić, mój starszy syn także późno zaczął mówić i najmłodszy ma również ten problem. On mówi, tylko jeszcze nie buduje zdań złożonych. Poza tym ten najmłodszy w wieku 2 lat przez 11 miesięcy ciągle zmagał się z infekcjami usznymi i miał płyn w uszach, co też mogło wpłynąć na opóźnienie mowy. Poza opóźnieniem mowy dziecko nie wykazuje żadnych cech, które świadczyły by o autyzmie. Przez dwa lata jego opiekunką była emerytowana pedagog przedszkolny i nigdy mi nie sygnalizowała, że dziecko rozwija się nieprawidłowo, czy że jest opóźnione. Nadto w rodzinie mamy kuzynkę również pedagoga w klasach 1-3 SP i ona również, poza opóźnioną mową, nie znajduje w moim dziecku żadnych cech świadczących o autyzmu. Mój syn chodzi do przedszkola, ale z przedszkola nie otrzymałam żadnego skierowania do państwowej poradni w celu przebadania go pod kątem podejrzenia o autyzmu. Na dziecko z orzeczeniem o spektrum autyzmu przedszkole otrzymuje 6 tys. dotacji.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Dawno temu diagnoza Pani doktor mnie zdenerwowała, proponowane leczenie jeszcze bardziej, po kilku latach wszystko co dotyczyło mojego dziecka się potwierdziło tylko wstyd został, że naskoczylam na lekarza. Trudna specjalizacja i trudna diagnoza odbijają się na lekarzu. Ja ze swej strony mogę tylko powiedzieć, że Pani doktor zna się świetnie na swojej pracy. Doceniam i dziękuję.

Byłam jakiś czas temu pacjentką tej pani w szpitalu, gdzie pełniła ona również funkcje ordynatora. Podczas wywiadu spotkałam się z bardzo surową oceną mojej osoby i sytuacji. Miałam wówczas niewiele ponad 20 lat, właśnie wyszłam z dysfunkcyjnej rodziny, w której pełniłam role kozła ofiarnego i weszłam w toksyczny związek (co jest raczej typowe). Od tej pani usłyszałam, ze nie powinnam w ogóle analizować sytuacji z domu rodzinnego, ponieważ juz z niego wyszłam, powinnam się skupić na naprawie swojego związku. Brak analizy problemów, mnóstwo fałszywych założen na temat mój i ówczesnego partnera (widocznie robił dobre wrażenie). Dodatkowo do terapii grupowej i indywidualnej psychoterapii pani ordynator przydzieliła osoby zaraz po studiach psychologicznych.
Zabrakło pracy nad typowymi dla DDD mechanizmami poczucia bycia gorszym, nieuzasadnionego poczucia winy, wstydu za nieswoje czyny.
Terapię zakonczyłam czując się najgorszą osobą pod słoncem. Kolejne lata spędziłam z takim przekonaniem - żyjąc nadal w tym toksycznym związku, tkwiąc w pracach poniżej możliwości i obwiniając się za wszystko aż do kolejnego zakrętu życiowego, kiedy natrafiłam na terapeutę, który w koncu się nade mną pochylił. Bez oceniania, szufladkowania i stawiania do kąta.
Okazało się, ze na przestrzeni kilku miesięcy pracy terapeutycznej raz w tygodniu udało się rozwiązać problemy, których nie udało się rozwiązać przez kilka miesięcy leczenia szpitalnego pod okiem pani G.
Wydaje mi się juz z perspektywy czasu, ze młoda osoba z DDD, która zamiast uciekać w używki szuka pomocy specjalistów zasługuje na pełne wsparcie a nawet podziw. Zamiast tego spotkałam się z wtórną wiktymizacją.
Nie piszę tego, by wylewać swoje frustracje, bo to już za mną. Chciałabym po prostu skorzystać ze swojego prawa do wyrażenia opinii.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Bardzo kompetentny lekarz psychiatra z obszerną wiedzą i doświadczeniem. Miałam okazję uczestniczyć w prowadzonych przez Panią doktor diagnozach w fundacji SYNAPSIS. Niesamowicie spostrzegawczy lekarz, który celnie interpretuje zachowanie pacjentów i wyciąga trafne wnioski. Wyważona, empatyczna, potrafiąca wczuć się w sytuację rodziców/opiekunów pacjenta.
Sposób, w jaki Pani doktor potrafi przekazać rodzicom „ciężką” diagnozę zasługuje na wyróżnienie i sprawia, że ludzie są w stanie przyjąć do wiadomości, to co ma im do przekazania. Jest to nie lada sztuka i ogromny atut tego lekarza. Oby więcej takich profesjonalistów! Bardzo polecam.

Polecam tę panią doktor. Jest bardzo solidna, zna się na swojej profesji i pomaga jej to skutecznie stawiać diagnozy. O jej oddaniu i podejściu do pacjenta świadczy także fakt, że przyjeżdżają do niej ludzie z daleka (miałam okazję w oczekiwaniu na wizytę takich poznać) i dość długie kolejki do gabinetu prywatnego.
Buduje miłą i spokojną atmosferę, zapewnia komfort i pełne zrozumienie, dokładnie słucha i analizuje, jest bardzo przyjemna i kontaktowa, chociaż sprawia wrażenie mało wylewnej.
Pomogła mi ruszyć dalej i przestać bać się psychiatry.

Dwa razy byłem pacjentem p. dr Joanny Grzesiewskiej w szpitalu.To bardzo dobry lekarz, ordynator i mądry człowiek.Dziękuję.

Pani doktor jest wspaniałym lekarzem. Jak dla mnie z powołania. Interesuje się pacjentem i pamięta wszystko co jej się powie nawet po wielu miesiącach. Byłam pacjentką Pani doktor w szpitalu i teraz prywatnie. Rozwiązała moje największe problemy. Zawsze czułam się zaaopiekowana i w dobrych rękach. Polecam:)

Z jej diagnozą nie chciałam się od razu zgodzić,na początku miałam wątpliwości czy jej ufać, zwłaszcza że nie jest wylewna. Ale teraz wiem, że wie co mówi, zna się na swojej pracy, stara się, jestem zdecydowanie zadowolona z jej opieki.Bardzo wnikliwa, ma sokole oko, nic nie ujdzie jej uwadze, co jest nawet trochę irytujące. Dobry lekarz.Przyjmuje w bardzo ładnym gabinecie (choć może w dziwnym trochę biurowcu)