mgr Joanna Zaleska

Fizjoterapia dna miednicy jest zalecana w przypadku takich problemów jak: Nietrzymanie moczu: Wysiłkowe nietrzymanie moczu (podczas kaszlu, kichania, śmiechu, podnoszenia ciężarów) oraz naglące nietrzymanie moczu (silna potrzeba oddania moczu). Nietrzymanie kału i gazów: Problemy z kontrolą wypróżnień mogą być skutecznie leczone za pomocą terapii mięśni dna miednicy. Obniżenie narządów miednicy: To stan, w którym narządy miednicy, takie jak macica, pęcherz lub odbytnica, przemieszczają się w dół i mogą wystawać przez pochwę. Ból w obrębie miednicy: Chroniczny ból miednicy może być związany z napięciem mięśni dna miednicy i często jest leczony poprzez fizjoterapię. Dysfunkcje seksualne: Problemy takie jak bolesne stosunki, dysfunkcja erekcji u mężczyzn czy niemożność osiągnięcia orgazmu mogą być związane z mięśniami dna miednicy. Rehabilitacja po porodzie: Fizjoterapia dna miednicy jest często stosowana w celu poprawy stanu mięśni po porodzie, szczególnie jeśli doszło do pęknięcia krocza lub nacięcia podczas porodu.

Fizjoterapia może pomóc w leczeniu endometriozy na kilka sposobów: Redukcja bólu: Terapeuci stosują różne techniki, takie jak terapia manualna, masaż, mobilizacje tkanek miękkich, które pomagają w zmniejszeniu bólu miednicy, pleców oraz brzucha. Poprawa mobilności: Wiele pacjentek z endometriozą doświadcza ograniczeń w ruchomości, zwłaszcza w obszarze miednicy. Fizjoterapia może pomóc zwiększyć zakres ruchu i elastyczność mięśni oraz stawów. Likwidacja napięć mięśniowych: W odpowiedzi na przewlekły ból, mięśnie mogą być napięte i przykurczone. Fizjoterapeuci mogą pracować nad rozluźnieniem mięśni dna miednicy i innych mięśni zaangażowanych w bolesne napięcia. Ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne: Ćwiczenia te mogą pomóc w zarządzaniu bólem i stresem związanym z chorobą, a także poprawić postawę i funkcję mięśniową. Poprawa funkcji mięśni dna miednicy: Endometrioza może prowadzić do nadmiernego napięcia lub dysfunkcji mięśni dna miednicy. Fizjoterapia pomaga w identyfikacji i leczeniu takich problemów, co może poprawić funkcje seksualne i ułatwić codzienne aktywności. Edukacja i strategie radzenia sobie z bólem: Pacjentki uczą się technik zarządzania bólem, takich jak relaksacja, biofeedback, a także jak unikać czynników pogarszających ich stan.

Fizjoterapia pourazowa jest zalecana po różnorodnych urazach, takich jak: Złamania kości: Wymagają często unieruchomienia na pewien czas, co prowadzi do osłabienia mięśni i zmniejszenia zakresu ruchu. Fizjoterapia pomaga w odbudowie siły i mobilności po usunięciu gipsu czy ortezy. Skręcenia i zwichnięcia stawów: Dotyczą głównie stawów skokowych, kolanowych, barkowych, które po urazie wymagają rehabilitacji w celu odzyskania stabilności i siły. Urazy mięśni i ścięgien: Takie jak naderwania, przeciążenia czy zapalenia, które mogą wymagać terapii manualnej, ćwiczeń rozciągających i wzmacniających oraz technik regeneracyjnych. Uszkodzenia więzadeł: W szczególności więzadło krzyżowe przednie (ACL) w kolanie, które jest częstym urazem sportowym wymagającym często operacji i intensywnej rehabilitacji. Urazy kręgosłupa: Zarówno urazy odcinka szyjnego, piersiowego, jak i lędźwiowego kręgosłupa, mogą wymagać terapii, aby złagodzić ból, poprawić postawę oraz funkcję kręgosłupa. Urazy głowy i mózgu: Fizjoterapia może być częścią rehabilitacji po wstrząśnieniu mózgu lub urazie głowy, aby pomóc w przywróceniu równowagi, koordynacji i funkcji motorycznych.

Fizjoterapia uroginekologiczna może być pomocna w wielu sytuacjach, w tym: Nietrzymanie moczu i stolca: Wysiłkowe nietrzymanie moczu (występujące przy kaszlu, kichaniu, śmiechu) oraz naglące nietrzymanie moczu i problemy z kontrolą stolca mogą być leczone za pomocą ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna miednicy. Obniżenie narządów miednicy (prolaps): Fizjoterapia może pomóc w przypadku obniżenia macicy, pęcherza czy odbytnicy, co często jest skutkiem osłabienia mięśni dna miednicy. Ból miednicy i dolnego odcinka kręgosłupa: Przewlekły ból miednicy, często związany z napięciem mięśni dna miednicy, a także ból w dolnym odcinku kręgosłupa mogą być łagodzone przez odpowiednie techniki fizjoterapeutyczne. Dysfunkcje seksualne: Problemy takie jak bolesne stosunki płciowe (dyspareunia), vaginizm, czy zmniejszona satysfakcja seksualna mogą być związane z dysfunkcją mięśni dna miednicy, które można leczyć za pomocą fizjoterapii. Rehabilitacja po operacjach ginekologicznych: Fizjoterapia może wspierać proces zdrowienia po zabiegach, takich jak histerektomia, operacje naprawcze przy obniżeniu narządów miednicy czy operacje onkologiczne. Okres ciąży i połogu: Wsparcie fizjoterapeutyczne w okresie ciąży może pomóc w radzeniu sobie z bólem pleców i miednicy, a także przygotować ciało do porodu. W połogu fizjoterapia pomaga w regeneracji po porodzie, w tym w przywróceniu funkcji mięśni dna miednicy.

Fizjoterapia może być pomocna w leczeniu różnych zaburzeń seksualnych, takich jak: Dyspareunia (ból podczas stosunku płciowego): Może być spowodowana napięciem mięśni dna miednicy, stanami zapalnymi, bliznami pooperacyjnymi lub urazami. Terapia fizjoterapeutyczna koncentruje się na rozluźnieniu mięśni, poprawie elastyczności tkanek i zmniejszeniu bólu. Vaginismus (skurcz mięśni pochwy): Jest to mimowolny skurcz mięśni dna miednicy, który może utrudniać lub uniemożliwiać penetrację. Fizjoterapia pomaga w nauce kontrolowania i rozluźniania mięśni poprzez techniki relaksacyjne i biofeedback. Problemy z erekcją i wytryskiem u mężczyzn: Fizjoterapia może pomóc w leczeniu zaburzeń erekcji wynikających z napięcia mięśni dna miednicy, a także przyspieszonego wytrysku poprzez techniki wzmacniające mięśnie i poprawiające krążenie krwi. Zaburzenia orgazmu: Trudności z osiągnięciem orgazmu mogą być związane z napięciem mięśni dna miednicy lub ich osłabieniem. Fizjoterapia może pomóc w poprawie świadomości ciała i funkcji mięśniowej. Blizny pooperacyjne: Blizny po operacjach ginekologicznych, urologicznych lub po porodzie mogą prowadzić do bólu podczas stosunku i zmniejszonej elastyczności tkanek. Fizjoterapia może pomóc w mobilizacji blizn i poprawie komfortu.

Kinesiotaping działa na zasadzie delikatnego uniesienia skóry, co może poprawiać mikrokrążenie krwi i limfy, a tym samym redukować obrzęki i wspierać proces gojenia. Taśmy te nie ograniczają ruchu, co pozwala na normalne funkcjonowanie i aktywność fizyczną podczas noszenia ich na skórze. Kluczowe działania kinesiotapingu obejmują: Redukcja bólu: Aplikacja taśm może zmniejszać odczuwanie bólu przez stymulację receptorów skórnych, co pomaga w zmniejszeniu napięcia i obciążenia mięśni oraz stawów. Wsparcie mięśni i stawów: Kinesiotaping może pomóc w poprawie funkcji mięśni poprzez wspieranie ich w skurczu lub rozluźnieniu, a także stabilizację stawów bez ograniczenia ruchu. Poprawa propriocepcji: Dzięki zastosowaniu taśm, pacjent może lepiej odczuwać swoje ciało i kontrolować ruchy, co jest korzystne w rehabilitacji i prewencji urazów. Redukcja obrzęków i poprawa drenażu limfatycznego: Taśmy mogą być aplikowane w sposób sprzyjający poprawie krążenia limfy, co pomaga zmniejszyć obrzęki i przyspieszyć regenerację po urazach lub operacjach.

-nietrzymanie moczu -bolesne miesiączki -bolesne współżycie (dyspareunia) -rozejście spojenia łonowego -rozejście mięśni prostych brzucha -bóle w ciąży -wulwodynia -blizny -urazy okołoporodowe

-nietrzymanie moczu -bolesne miesiączki -bolesne współżycie (dyspareunia) -rozejście spojenia łonowego -rozejście mięśni prostych brzucha -bóle w ciąży -wulwodynia -blizny -urazy okołoporodowe