mgr Karolina Przybysz-Sawicka

Od 10 miesiecy choruje na depresje. Bylam juz u kilku psychologow, dwoch lekarzy i nie jestem w stanie juz sobie pomoc.Bylam zawsze osoba radosna, pelnia zycia ale nagle wszystko przestalo miec dla mnie sens,przestalam cieszyc sie zyciem. Ciagle martwie sie o swoje zdrowie. Obecnie pracuje chodz ta praca tez mnie nie zadysfakcjonuje,ale zawsze to jakies zajecie. Probowalam juz roznych rzeczy ale w koncu poddalam sie. Teraz mysle o terapii czy to dobry pomysl? Czy terapia moze mi pomoc? Skoro bylam juz u dwoch psychologow i nic z tego nie wynioslam.Mecze sie juz sama ze soba. Kazdy mi mowi ze powinnam zajac sie zyciem ale kiedy w glowie jest milion pytan na minute ciezko skupic sie na czyms innym,chodz probowalam moze za malo.Bylam tez w szpitalu 2 miesiace byla poprawa przez krotki czas. Jestem juz zmeczona tym wszystkim,zyciem. Czy zmuszac sie na sile ? Czy to dobre rozwiazanie? Leki biore chodz mam wrazenie ze nie dzialaja w 100%. Wiem ze nie chce juz tak zyc ale tak jakbym bala sie zmian a moze warto cos zmienic ? Czy da sie wyjsc z tej choroby na 100% ?

Mój syn ma 2.5 roku, i do tej pory nie powiedział więcej niż mamama, i raz powiedział baba, to było przed 2 urodzinami. W tej chwili nie mówi nic. Jak coś potrzebuje to wskazje palcem, albo bierze mnie za rękę, prowadzi pod dane miejsce, pokazuje że chcę na ręce. Jak Go o coś proszę to wszystko poda, czyli wiem, że rozumie co do niego mówie. Syn jest wcześniakiem z 35 tygodnia, urodzony przez cesarskie cięcie,na początku karmiony sondą, w inkubatorze był ok 3 tygodni. Miał złe przejście z lekarzem pediatrą, która jak chciała Go zbadać to robiła, to na siłe. Syn się boi teraz panicznie lekarzy, a każda wizyta u lekarza kończy się wrzaskiem. Syn jest ogólnie strasznie nerwowy, potrafi uderzać głową o podłogę, ostatnio zaczął się rzucać jak na coś mu nie pozwalamy. Byliśmy u neurologa to kazała nam Pani doktor poczekać, że niedługo zacznie mówić, psycholog również nie widzi problemu z Nim, a Michał dalej nic nie mówi. Proszę o odpowiedź, co mam dalej robić. Wizyta u lekarza będzie ciężka, gdyż syn jak tylko zobaczy gabinet wpadnie w histerie i żadne badanie może nie wyjść.