Moje doświadczenie
Terapia dzieci i młodzieży.
Moje doświadczenie
Katarzyna Burtna
psycholog
Doświadczenie
- Ośrodek Interwencji Kryzysowej
Edukacja
- Uniwersytet Opolski
- Uniwersytet Gdański
- SWPS we Wrocławiu
- Universita Degli Studi Di Firenze
Adres
Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Czy brakuje Ci jakichś informacji w profilu tego specjalisty?
Pokaż innych psychologów w pobliżuUsługi i ceny
Ceny dotyczą wizyt prywatnych.
Konsultacja psychologiczna
W jaki sposób ustalane są ceny?
Opinie pojawią się wkrótce
Napisz pierwszą opinię
Jesteś już po wizycie u Katarzyna Burtna? Daj znać, co myślisz. Inni pacjenci będą wdzięczni za pomoc w wyborze najlepszego specjalisty.
Dodaj swoją opinięOdpowiedzi na pytania
2 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl
Witam serdecznie,
Moj syn lat 7 chodzi do drugiej klasy. Uczy sie bardzo dobrze ale nie mozemy okielznac jego zachowania codziennie wysluchuje od Pani nauczycielki ze jikodem wciaz rozmawia, wcina sie innym w rozmowe odpowiada za innych jak to Pani teierdzi "kieruje ruchem w klasie" w domu jest to samo wiele razy musze powtarzac zeby cos zrobil, nie umie czekac na swoja kolej, nadsluchuje co mowia dorosli, w glosny sposob zwraca na siebie uwage. Kiedy z kims spotykam to takie spotkania koncza sie moja irytacja przez jego zachowanie bo za kazdym razem pokazuje siebie ze zlej strony. W szkole wciaz skarzy na innych duzo mowi czesto rżeczy nie potrzebne i takie ktore nie koniecznie sa w danej chwili odpowiednie. Kontak z kolegami ma dobry. W domu odnosze wrazenie ze kiedy jest maz on specjalnie zachowuje sie tak zebysmy sie z mezem poklocili i tak samo siostrze tez wciaz robi na zlosc. Malo tego chodzi juz sam do szkoly ale zeby zostal sam w domu kiedy ja ide do sklepu ktory mamy pod domem to on uradza histerie ze nie zostanie. Kiedy uslyszy ze ja mam gdzies isc z kolezanka czy mama (on wtedy ma opieke) to tez krzyczy na mnie ze ja jie moge nigdzie isc a najgorzej jak uslyszy ze dopiero planuje takie wyjscie to do dnia wyjscia wysluchuje ze nie moge. Zalamue juz rece i nie mam juz pomyslow na jego zachowanie jest juz wykonczona tym. Czy powinnam sie z nim gdzies udac?
Dzień dobry! Bardzo przepraszam, ale dopiero zauważyłam Pani pytanie. Nie wiem dlaczego tak się stało.
Trudno na podstawie opisu cokolwiek stwierdzić i na pewno nie pokuszę się o postawienie rozpoznania. Wierzę, że jest Pani bardzo ciężko w tej sytuacji. Chciałaby Pani coś zmienić, żeby pomóc synowi, poprawić jakość Waszego życia rodzinnego, ale również swojego własnego.
Na zachowanie syna może wpływać wiele czynników, zarówno tych pojawiających się w szkole, jak i w domu. Należałoby się przyjrzeć Pani relacji z synem oraz relacji syna z pozostałymi członkami rodziny. Ważne jest także, czy to zachowanie utrzymuje się dłuższy czas, czy pojawiło się w pewnym momencie. Warto byłoby się udać do psychologa, który przeprowadziłby pogłębiony wywiad dotyczący funkcjonowania syna w szkole i w domu.
Pozdrawiam serdecznie.
Katarzyna Burtna.
Czy osoby niepełnoletnie którym brakuje kilka miesięcy do osiemnastu lat mogą zostać przyjęte na wizytę za zgodą rodziców?
Oczywiście. Jeżeli nastolatek jest niepełnoletni, aby rozpocząć terapię wymagana jest zgoda rodziców, natomiast po ukończeniu 18 roku życia może zgłosić się na terapię samodzielnie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.