dr n. med. Małgorzata Ułańska

Bardzo niemiła osoba. W sposób niezgodny z etyka lekarską powiedziała pacjentowi o beznadziejnym stanie prosto w oczy, mimo zakazu rodziny. Gdzie etyka lekarska? Gdzie psycholog kliniczny? Mój tata załamał się psychicznie. Ta Pani jest niemiła także w czasie konsultacji prywatnym gabinecie. Leczenie standardowe.. Żadnych innowacji czy terapii skojarzonej

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Byłam osobą towarzyszącą. Pani doktor zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Miła, sympatyczna,poświęciła nam tzn mnie i tacie wystarczającą ilość czasu żeby zobrazować stadium zaawansowania choroby jak i zaproponować metody leczenia.Przy tak profesjonalnym podejściu nastawienie psychiczne samego chorego jest bardzo ważnym elementem w walce z chorobą.

Trafiłam do pani doktor "z polecenia" . Wizyta była, krótka rzeczowa, zakończona skierowaniem na oddział (za 120 zł). I na tym koniec dobroci. W szpitalu p. Ułańska nie ma czasu na rozmowy o stanie pacjentów, niemiła, oschła, odsyła tylko do stażystów, którzy nie mogą podjąć żadnej decyzji. Pacjentów traktuje podmiotowo, do odfajkowania. Stosuje tylko doraźnie środki, a jak to nie pomaga to wypisuje pacjenta z oddziału. Stanowczo odradzam wizyty u tej pani

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Od paru miesięcy Pani doktor leczyła moją Mamę. Na początku zrobiła na mnie jak i mojej Mamie bardzo dobre wrażenie, dzięki czemu ja byłam spokojna, że Mama trafiła w bardzo dobre ręce. Jednak po pewnym czasie okazało się, że stan zdrowia Mamy znacznie się pogarsza, przyjmowane przez Nią leki przestają działać. Podczas każdej z wizyt zgłaszałyśmy nasze obawy i pojawiające się dolegliwości. Pani doktor uspokajała mówiąc, że to może być stan przejściowy, że na tym etapie choroby tak może być, że pomyśli nad nową terapią, że trzeba czekać. Czekanie spowodowało, że Mama musiała przejść poważną operację perforacji jelita. Jej organizm był już tak wycieńczony, że nie miał sił na dalszą walkę. W drugiej dobie od operacji moja Mama zmarła. Mam świadomość, że stan mojej Mamy z uwagi na zaawansowany proces chorobowy był ciężki, że szans na całkowite wyzdrowienie nie było, jednak mam ogromny żal do Pani doktor, że przez te ostatnie miesiące nie starała się Jej pomóc, że zbagatelizowała pewne dolegliwości. Mój żal jest tym bardziej większy, że dwa tygodnie po odejściu Mamy pojawiły się na świecie Jej wnuki, które tak bardzo chciała jeszcze zobaczyć. Dla mnie to była najważniejsza osoba na świecie, a dla Pani doktor tylko jedna z wielu pacjentek, numer w dokumentacji. Jeśli ktoś z Państwa ma wątpliwości co do wyboru lekarza to ja radziłabym poszukać kogoś, kto jest bardziej oddany swoim pacjentom i każdego bez względu na jego rokowania do samego końca traktuje z należytą troską.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Świetny lekarz, dzięki niej wyzdrowiałem. Jest bardzo konkretna i do tego bardzo ale to bardzo miła i cierpliwa. Wylewanie pomyj na lekarza za wady organizacyjne całej służby zdrowia jest po prostu nie fair.
Cudowna osoba i tyle...

Nie podważam kompetencji Pani doktor, ale jeśli chodzi o podejście do pacjenta pozostawia wiele do życzenia. Największy problem stanowi dodzwonienie się i umówienie na wizytę (planowaną), trzeba przygotować się, na przynajmniej kilkudniowe siedzenie przy telefonie i próbę "złapania" Pani doktor, której albo nie ma w gabinecie, albo na oddziale , albo w ogóle w szpitalu . Zastanawiam się również ile lekarze mają dni urlopu , bo okazuje się , że chyba więcej niż przeciętny człowiek. Trzeba przygotować się również na to, że po zakończonej sukcesem próbie umówienia wizyty (konkretna godzina!!!), człowiek chory musi odsiedzieć na korytarzu przynajmniej dwie, trzy godziny , żeby wejść na 10 miinut. Nie takie podejście do pacjenta jakie powinno być.

Najgorszy onkolog jakiego spotkałam. Bezwzględna, miła tylko i wyłącznie w czasie prywatnych wizyt. Nie ma czasu na oddziale dla swojego pacjenta, nadęta, nieprzyjemna. Dobrze że trafiłam w końcu na onkologa z wielkim sercem, dużo jeszcze by się pani dr musiała od Niego nauczyć, humanitarne podejście do pacjenta chorego na raka jest pani dr Ułańskiej obce. Szukajcie kogoś innego, na pewno nie onkologia w Łodzi a najdalej od O.CH.R.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Leczyłam sie nie tylko tam , ale mam najgorsze wspomnienia z tego oddziału i kontaktu z pania doktor . Najgorszenu wrogowi nie polecam ,,,Wszystko tam zależy od humoru i chęci pracy

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Wspaniały lekarz,profesjonalne podejście do pacjenta. Zawsze miła i czuła, myślę, ze rozumiejąca pacjenta i chcąca z całego swego serca pomóc choremu w dojściu do zdrowia.Bardzo serdecznie polecam wszystkim potrzebującym pomocy onkologa.

Obecnie leczę się na tym oddziale. Panuje tam wielki bałagan i ogólnie jest bardzo niesympatycznie. Tłumy ludzi czekajacych na uwagę lekarza a czeka się nie kilka minut ale wiele godzin.
Dr.Ułańska jako lekarz informuje dokładnie o chorobie. Zleca potzebne badania iinteresuje się pacjentem. Nas chorych przybywa a miejsc na oddziale chorób rozrostowych nie przybyło.
Może jakby była inna pani ordynator to i personel byłby milszy.