prof. dr hab. n. med. Marek Dobosz

Pan profesor Marek Dobosz uratował mi życie, sprawił, że normalnie funkcjonuję, żyję. Chcę Panu profesorowi jeszcze raz podziękować ( tym razem publicznie ) za opiekę, pomoc, wspaniałe podejście do pacjenta i za to, że podjął się zadania, które dla wielu lekarzy wydawało się niemożliwe. Polecam z całego serca i jeszcze raz dziękuję.

Podziękowania dla wybitnego specjalisty za wzorowo przeprowadzoną operację i skuteczne wyleczenie z uciążliwych dolegliwości. Doktorowi można w pełni zaufać, pełen profesjonalizm, zaangażowanie połączone z wiedzą i doświadczeniem.

Specjalista na najwyższym poziomie. Cierpliwy, empatyczny z olbrzymią wiedzą medyczną i zawsze chętny do pomocy drugiemu człowiekowi. Lekarz który w moim mniemaniu zrobi wszystko co w jego mocy aby pomóc pacjentowi.

Oboje z zona Jolanta przeszlismy w grudniu operacje usuniecia woreczka zolciowego.Wykonane perfekcyjnie przez Pana profesora.Kolejny dzien bylismy w domu .Serdecznie dziekujemy.Pan doktor to osoba o wielkiej empatii i zyczliwosci.

Jestem pacjentką Profesora od kiedy trafiłam do niego na stół operacyjny, gdzie można powiedzieć, że uratował moje życie. Jego oraz Jego zespołu opieka pooperacyjna bardzo pomogły przejść przez trudną dla mnie sytuację. W razie problemów wracam do Profesora by poradzić się i zawsze otrzymuję rzetelną informację oraz pomoc. Profesor waży słowa jednakże czuć od niego opanowanie, pewność siebie wynikającą z doświadczenia oraz skuteczność. Serdecznie polecam bo według mnie to specjalista wybitny! Jestem wdzięczna za pomoc.

Panie Profesorze
Chciałbym tą drogą podziękować Panu za rozwiązanie niepewności dotyczacej mojego zdrowia. Wprawdzie moje samopoczucie zawsze było i jest doskonałe, to jednak wyniki badań wskazywały na zupelnie coś innego.Udałem sie do Pana. Zajął sie Pan moim zdrowotnym problemem i teraz, już bez niepewności ponownie czuję sie doskonale i chciałbym powiedzieć Panu jedno, ale ważne słowo:
D I Ę K U J Ę.
Ryszard Gajewski

Cudowny lekarz. Pomimo bardzo długich terminów nawet prywatnie, ze względu na ciążę i wcześniejszą wizytę na SOR znalazł czas by mnie przyjąć od ręki. Postawienie trafne diagnozy zajęło Profesorowi chwilę, podczas gdy w szpitalu mieli z tym problem. Oby było więcej tak dobrych specjalistów.

Dziękujemy profesorowi za przeprowadzenie udanej i przy tym trudnej operacji polegającej na resekcji 50 cm jelita grubego i zespoleniu go.Mama cierpiała na ogromne bóle brzucha,trzymające kurczowo nawet 2 godz.gdzie leki przeciwbólowe nie pomagały.Jak się później okazało miała bardzo krętą budowę esicy,gdyby nie zabieg,mogłoby dojść do jej całkowitego splątania. Pan Prof Dobosz jest mistrzem w swoim fachu,a przy tym uprzejmy i niezwykle kulturalny.Wychodzi z gabinetu,wita się podając rękę pacjentowi i zaprasza do środka.Takie zachowanie wśród obecnych lekarzy to na prawdę rzadkość.POLECAM

Witam, moja histroria jest niestety bez happy endu. Moja moja Mama odeszła. I nie mam pretensji o to, ze odeszła - stan był krytyczny gdy profesor nas przyjmował na oddział. Ale mam ogromny zal o to, ze nie ulzyl jej cierpieniu. A mogł to zrobić. Prosiłam o zwiększenie dawki morfiny, prosiłam o nasenne (żeby to przespała). Owszem, pan prof. powiedział ze to nawet dobry pomysł, po czym sie zwinął na długi weekned nie kiwnawszy palcem. A ona odeszła za 22 godziny. W bolach niewyobrażalnych. Mineły 2 miesiące a ja wciąż widze jak zwija się z bólu, bólu, któremu mozna było ulżyć.

Jestem BARDZO wdzięczna Profesorowi za uratowanie życia mojemu mężowi! Od 2 lat leczył się on w Olsztynie, gdzie nie widziano już ratunku i nie chciano (bądź nie umiano) postawić męża "na nogi", mimo moich próśb, by chociaż wzmocniono jego organizm. Nie wspomnę o naszym miejscowym szpitalu, w którym powiedziano nam, że "tak musi być" w przypadku choroby jelit, na którą cierpi mąż.
Profesor Dobosz dał nam nadzieję i pierwszy powiedział, że "tak być nie musi" i nie trzeba umierać śmiercią głodową, co groziło mężowi.Powiedział, że postawi męża na nogi i pomógł Mu. Najpierw intensywne odżywianie pozajelitowe, a później operacja. Dodam, że nie była ona rutynowa. Profesor jest tak cudownym Mistrzem i lekarzem z powołania (choć poznałam ich tylu, że śmiem wątpić w to stwierdzenie w przypadku bardzo wielu lekarzy), że zaryzykował i ocalił fragment jelita i odbytu, by nie skazywać męża na dożywotnią stomię. Każdy pacjent , w moim mniemaniu, stanowi dla Profesora całe 100% życia i dopchodzi do pacjenta bardzo indywidualnie.
Nie znajduję słów, by wyrazić wdzięczność Panu Profesorowi za ocalenie i danie nowego życia mojemu mężowi.
Polecam z całego serca Klinikę a Panu Profesorowi serdecznie DZIĘKUJĘ!