mgr Maria Kirejczyk

Jestem psychologiem i psychoterapeutą w procesie certyfikacji. Ukończyłam Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie jestem w trakcie 4-letniego szkolenia w zakresie terapii poznawczo-behawioralnej w Szkole Terapii Poznawczo-Behawioralnej Centrum CBT-EDU. Ukończyłam również liczne szkolenia w zakresie różnych technik terapeutycznych m. in. I stopień w zakresie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR), terapii poznawczo-behawioralnej w pracy z dziećmi i młodzieżą, pomocy psychologicznej w sytuacjach kryzysowych oraz technik NLP.

Doświadczenie zawodowe zdobywałam m. in. podczas staży na Oddziale Leczenia Zaburzeń Nerwicowych Szpitala Specjalistycznego MSWiA w Otwocku, Oddziale Nerwic Młodzieży w Szpitalu w Zagórzu oraz Środowiskowym Domu Samopomocy dla osób chorujących psychicznie w Mińsku Mazowieckim. Wiele lat pracowałam z dziećmi, młodzieżą i rodzicami w warszawskich Poradniach Psychologiczno-Pedagogicznych, poradniach prywatnych oraz Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi.

Prowadzę terapię poznawczo-behawioralną osób dorosłych. Pracuję pod regularną superwizją. Zapraszam osoby, które:
- doświadczają kryzysu psychicznego związanego z trudną sytuacją życiową np. problemami w pracy, rozstaniem z długoletnim partnerem, rozwodem, utratą bliskiej osoby, poważną chorobą;
- doświadczają lęku związanego z codziennymi sytuacjami tj. praca, nauka na wyższej uczelni, kontakty z innymi ludźmi;
- chcą poprawić swoje kontakty z bliskimi osobami np. partnerem życiowym, rodzicami, dziećmi, przyjaciółmi, ale i współpracownikami czy przełożonymi w pracy;
- doświadczają obniżenia nastroju, czują, że życie straciło sens, nie są w stanie cieszyć się z różnych rzeczy tak samo jak dawniej, mają mniej energii;
- są obecnie lub były w przeszłości ofiarami przemocy, chciałyby wyzwolić się z toksycznych dla nich relacji lub czują, że relacje z przeszłości nadal oddziałują na ich samopoczucie lub funkcjonowanie w negatywny sposób;
- nie mają odwagi mówić o swoich potrzebach i emocjach, czują, że ich zdanie i opinie w różnych sprawach nie są w wystarczającym stopniu brane pod uwagę przez innych;
- mają obniżoną samoocenę, myślą źle o sobie, swoich możliwościach poznawczych czy zawodowych lub wyglądzie;
- mają objawy psychosomatyczne np. odczuwają ból brzucha, głowy czy przewlekłe zmęczenie mimo braku dolegliwości fizycznych;
- doświadczają trudnych chwil w związku ze zmianami sytuacji życiowej np. wejściem w dorosłe, samodzielne życie, pojawieniem się na świecie dziecka, kryzysem wieku średniego, przejściem na emeryturę, śmiercią rodziców;
- mają inne trudności, które trudno im nazwać czy zdefiniować, ale czują, że obecna sytuacja ich nie satysfakcjonuje i chcą zmiany.

Decyzja o zgłoszeniu się po pomoc i rozpoczęciu terapii jest dla każdego z nas czymś trudnym i wymagającym odwagi. Jednocześnie może być szansą, którą dajemy sami sobie na zmianę i lepsze, bardziej pełne i bardziej satysfakcjonujące życie.