Olga Marta Jasek

Ostatnio martwię się o moje samopoczucie. Jestem osobą wesołą, uwielbiam kontakt z ludźmi nie stronię od znajomych. Od pewnego czasu jeden dzień czuję się normalnie, mam dobry nastrój kolejnego łapie mnie depresja, stronie od ludzi, nic mi się nie chcę, wszystko jest bez sensu, chcę być sama, mam myśli by porzucić partnera. Męczy mnie strasznie ta huśtawka nastrojów, nie czuję się sobą kiedy mam depresyjny dzień, sama nie potrafię zrozumieć dlaczego nic mnie nie cieszy. To trwa już jakiś czas, jednak wcześniej te depresyjne dni pojawiały się rzadziej. Czy powinnam udać się do psychoterapeuty?

Od września zmagam się z dziwnymi stanami emocjonalnymi. Doskwiera mi całkowite zoobojętnienie emocjonalne, co jakiś czas przerywane napadami lęku powodującymi problem z koncentracja, otępienie, problemy z oddychaniem swego rodzaju paraliż i działanie jakby w transie. Mam problem ze zrozumieniem swoich uczuć lub ich braku. Czuję się zmęczona, brakuje mi chęci do działania, trochę czuje się jakbym żyła w jakiejś bańce. Często mam wrażenie jakbym w głowie miała totalna pustkę. Źle sypiałam i o lękach mówiłam psychiatrze ale ta jedynie przepisała odpowiednie leki. Szczególnie martwi mnie ta obojętność i lęki. Dodam, iż często czuje się zmęczona nawet po przespaniu ponad 10 godzin. Boję się że przez te stany zacznę zaniedbywać studia. Nie wiem co się ze mną dzieje, ale te stany trwają już od prawie 3 miesięcy. Nie wiem co robić. Wspominane leki zazywam od 10 dni ale nie widzę szczególnej poprawy