lek. Paweł Krzymianowski

Bardzo dobry lekarz, człowiek i specjalista. Bardzo zaangażowany i oddany pacjentowi. Bardzo walczył aby znaleźć drugiego specjalistę ,który pomógłby poskładać moje złamania. I udało się . Dzięki wytrwałości ortopedy zostałam operowana co w znacznym stopniu skróci mój czas leczenia. .Widząc zaangażowanie tego lekarza powraca wiara w dobrych ludzi i lekarzy .Będę mu wdzięczna do końca życia za pomoc jaką od niego otrzymałam. Dalsze leczenie pod jego nadzorem to sama przyjemność.

Świetny lekarz z bardzo dobrym podejściem do pacjenta. Życzliwy, pomocny, słucha pacjenta (a nie jest to wcale takie częste wśród lekarzy). Więcej takich lekarzy chciałbym spotykać.

super lekarz,postawił mnie na nogi po zerwaniu mięsnia łydki w ciągu 3 tyg.dziękuję i polecam z pełną odpowiedzialnośćią

Bardzo życzliwy, rzeczowy, dbający o pacjenta lekarz. A ponad wszystko skuteczny. Dziękuję za tak troskliwe podejscie, leczenie i opiekę. Takich lekarzy potrzeba służbie zdrowia.

Mąż pojawiał się na pogotowiu z bardzo silnym bólem pleców i wykrzywieniem ciała w jedną stronę. Nie dość, że przy braku innych pacjentów musiał czekać ponad godzinę aby w ogóle się nim ktoś zajął, to w dodatku - mimo zrobienia prześwietlenia kręgosłupa - został fatalnie zdiagnozowany. Stwierdzono słabe mięśnie brzucha oraz istnienie urazu, którego tak naprawdę nie było! Mąż nie dostał dosłownie połowy tabletki przeciwbólowej, wypisano mu receptę na lek, który wcale nie pomógł, za to miał liczne efekty uboczne. Doktor zalecił czytanie stron o zdrowych plecach i rozgrzewanie bolącego miejsca poduszką elektryczną. Na pogotowiu byliśmy przeszło trzy godziny a potem były trzy dni nieustającego bólu i dalszych cierpień. Dopiero fizjoterapeuta po dosłownie 15 minutach zobaczył w czym rzecz - przesunięcie miednicy o kilka centymetrów i konieczność jej nastawienia. Jak można było tego nie zauważyć na prześwietleniu?? Praktycznie od ręki - po kilku ruchach ze strony fizjoterapeuty - mąż wyprostował się i poczuł się znacznie lepiej. Od razu mógł zrobić parę normalnych kroków!! A zalecenia Pana doktora? Zalecane nagrzewanie pogłębiało jedynie uraz, bowiem miejsce należało chłodzić a nie ogrzewać!! Uraz tylko by się rozszerzał, a gdybyśmy nie zaufali własnej intuicji i nie udali się do specjalisty, doszłoby nawet do trwałych uszkodzeń, bo liczyły się dni.. Święta zmarnowane, niepotrzebny ból i stres a co gorsza potraktowanie mojego męża jak królika doświadczalnego tym razem się nie udało, bowiem diagnoza nietrafna, a przecie to nie było nic skomplikowanego. Dlatego strasznie ubolewamy nad tym jak się traktuje pacjentów na izbie przyjęć Szpitala im. Jonschera, nie polecamy tego szpitala i doktora, choć na szczęście tym razem nie zdążyło dojść do tragedii. Lepiej udać się na inny oddział w nagłym wypadku, a jeśli istnieje taka możliwość, to lepiej skorzystać z porady dobrego specjalisty i nie powierzać własnego zdrowia ludziom nie znającym się na własnym fachu.