mgr Piotr Przybysz

Dziękuję za podzielenie się pani doświadczeniem. Poczucie wstydu może być wyniszczające. Doceniam to, że obserwuje pani u siebie zmiany. Pani objawy mogą mieć różne źródła, ale tylko specjalista, ...więcejpo szczegółowym wywiadzie i badaniach, będzie w stanie dokładnie określić, co się dzieje. Warto zgłosić się więc na konsultację, aby wykluczyć potencjalne schorzenia, np. o podłożu neurologicznym lub ogólno-somatycznym, które mogą się manifestować w podobny do pani opisu sposób.

Problemy z komunikacją, w tym towarzyszące poczucie wstydu i trudności z zaufaniem są zrozumiałe, zwłaszcza jeśli pani doświadczenia rodzinne były trudne. Podczas psychoterapii można nauczyć się wyznaczać granice, aby czuć się bardziej komfortowo w tego typu relacjach. Czasami pomocny bywa udział w różnego rodzaju grupach wsparcia - spotkanie z osobami, które mają podobne trudności i doświadczenia, może dodać otuchy i zmniejszyć poczucie osamotnienia. Wiele takich grup jest darmowych i można do nich dołączyć wprost “z ulicy”.

To natomiast na co szczególnie zwracam uwagę w pani opisie to obserwacje i doświadczenia związane z koncentracją i pamięcią. Przypominają stany dysocjacyjne (uczucie odrealnienia, depersonalizacji), które są charakterystyczne dla przebytej traumy i stresu potraumatycznego (którego pokłosiem nierzadko są także stany depresyjne). Stany związane z dysocjacją często określane są mianem fug dysocjacyjnych, “odpływania” lub “wyłączania się” poznawczo-emocjonalnego, amnezji i luk w pamięci, itd. Oczywiście należałoby wykluczyć inne czynniki, które mogłyby taki stan wywoływać.

Patrząc na całość pani opisu - chroniczny stres, depresja, ataki paniki, trudności w komunikacji, wstyd oraz problemy z pamięcią - współwystępuje tu obok kilka płaszczyzn, które mogą dotyczyć wielu obszarów związanych z lękiem, adaptacją czy potencjalną traumą. Lekarz psychiatra pomoże ocenić, co może być ich źródłem, a także w razie potrzeby zaproponuje farmakoterapię, która często daje ulgę, a także bywa pomocna w przypadku nasilenia pewnych objawów lub/i pomaga w uzyskaniu stabilizacji potrzebnej do pracy terapeutycznej. Rekomenduję skonsultować wszystkie pani objawy przynajmniej z lekarzem POZ. Zachęcam do wizyty i sprzyjam myślą powodzenia. mniej

Droga Pacjentko, dziękuję Ci za podzielenie się historią. To, na co się powołujesz, jest trudnym doświadczeniem, a świadomość tego, że starasz się znaleźć rozwiązania, świadczy o trosce o siebi...więceje. Twoje objawy, takie jak ataki paniki, flashbacki, ciągły stres oraz problemy z żołądkiem i odżywianiem, wskazują, że trauma nadal wywiera wpływ nie tylko na Twoje samopoczucie psychiczne, ale także na ciało. Często określane jako somatyzacj, tzn. sytuacja, w której długotrwały stres lub przeżycia emocjonalne wpływają na funkcjonowanie narządów i tkanek. Domniemam, że posiadasz tę świadomość. Z opisanej sytuacji wynika bowiem, że współpracowałaś już m. in. z gastrologiem i przepisano leczenie farmakologiczne, które miało wspierać układ pokarmowy. To dobrze, że wyniki badań obrazowych nie wykazały poważniejszych problemów organicznych. Brak apetytu, utrata wagi i niedowaga wymagają szybkiej reakcji, by zapobiec przede wszystkim wyniszczeniu organizmu. Jednocześnie warto pamiętać, że podstawowym krokiem w takiej sytuacji będzie kompleksowa opieka nad stresem i PTSD. Mogą one powodować zaburzenia pracy układu pokarmowego, w tym właśnie brak apetytu, bóle brzucha i przyspieszone trawienie. Napięcie w obrębie brzucha również może być wynikiem stresu.

Co do apetytu? Zazwyczaj kluczem jest stopniowe zwiększanie kaloryczności posiłków w sposób, który nie obciąża żołądka. Pomocne mogą być wysokokaloryczne produkty w małych ilościach. Możesz też skorzystać z suplementów diety, takich jak Nutridrinki, które są dostępne w aptekach. Sądzę, że w tej kwestii konieczna jest konsultacja z dietetykiem klinicznym. Niedowaga może prowadzić do zmniejszenia energii, uczucia senności i problemów z ciśnieniem krwi. Utrata masy ciała wpływa na metabolizm i funkcjonowanie organizmu, co może potęgować opisane przez Ciebie dolegliwości.

Rozważ jak najszybsze zgłoszenie się zarówno do terapeuty specjalizującego się w PTSD, jak i powrót do lekarza psychiatry w kontekście ponownego ujęcia sytuacji z PTSD (stan psychiczny i somatyczny). Rekomenduję konsultację z dietetykiem klinicznym, który pomoże Ci opracować plan żywieniowy, wspierający przyrost masy ciała w zdrowy i bezpieczny sposób. Możesz rozważyć ponadto masaże terapeutyczne lub fizjoterapię, aby rozluźnić napięcia w obrębie jamy brzusznej. Możesz ponadto zawsze konsultować się z lekarzem POZ .

Pozdrawiam ciepło i życzę Ci dużo siły na drodze do zdrowia mniej