Jeżyckie Centrum Zdrowia Psychicznego

My akurat jesteśmy zadowoleni, dziecko w wieku przedszkolnym reaguje na lekarzy i terapeutów bardzo różnie, tu akurat „zagrało”. Owszem, Pani Doktor jest ostrożna w stawianiu diagnozy i przyjmowaniu diagnoz innych osób za pewnik, ale to dla mnie akurat plus, właśnie po to konsultujemy problem u różnych specjalistów, w kilku miejscach, żeby obserwowali dziecko i rozważyli różne możliwości. Dla mnie zadawanie kilka razy tego samego pytania to też plus, bo zweryfikuje się w ten sposób, czy ktoś „nie kręci” w celu uzyskania jakiejś korzyści. Na mnie Pani Doktor sprawiła wrażenie osoby rzetelnej i konkretnej, ale sympatycznej również, jak już wspomniałam, moje dziecko było do Pani Psychiatry pozytywnie nastawione, wzbudziła zarówno sympatię, jak autorytet i na ile można było pomóc w trakcie jednej wizyty, na tyle Pani nam pomogła

Wizyta z nastolatkiem lat 14 z depresją i ADHD. Wizyta trwała 1h. W trakcie wizyty pani zadawała masę pytań, na które albo sobie sama odpowiadała albo nie słuchała odpowiedzi (3x zadała to samo pytanie dziecku i 3 razy dostała tę samą odpowiedź), każde moje słowo było poddane w wątpliwość. Padły też porady dla dziecka: weź się w garść, spotkaj się z przyjaciółmi, objadanie się to nic takiego. Wszystkie wcześniejsze diagnozy, w tym także te niepsychiatryczne, zostały podważone, a wcześniejsze zalecenia lekarzy zostały wyśmiane i skomentowane, że najwidoczniej źle zrozumiałam. Dziecko wyszło z gabinetu w rozsypce i z płaczem, ja zdenerwowana. W bonusie usłyszałam diagnozę, o którą nie prosiłam, bo nie ja byłam pacjentką, że nie wyglądam na osobę z depresją. Wizyta nie była pomocna. Żałuję bardzo, że opinie przeczytałam dopiero po wizycie, bo oszczędziłabym czas, pieniądze i nerwy (dziecka i swoje).

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Poszedłem do pani psychiatry z kilkunastoletnim dzieckiem, po śmierci jego matki. Depresja, brak motywacji do nauki, osłabienie. Pani psychiatra nie słuchała, zadawała pytania, na które znała odpowiedzi. Przepisała antydepresanty i poleciła "Wziąć się w garść". Do tego na biurku koperty z danymi innych pacjentów - można przeczytać kto z sasiadów ma problemy ze zdrowiem.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Udałem się do Pani doktor po pomoc. Czuję załamanie nerwowe, osłabienie, w pracy jestem nerwowy, wręcz wybuchowy. Czuję się niepotrzebny i chce mi się przy byle okazji płakać. Ludzie, choćby w tramwaju, mnie chwilami przerażają. Do tego, też ze strachu przed nowym dniem, w tym pracą, uzależniłem się od picia piw, a miałem ojca alkoholika...

Moim zdaniem, niestety, pani doktor nie przejęła moją osobą. Przepisała lek, który brałem od wcześniejszej pani doktor, która już tam nie przyjmuje na NFZ. Jedynie skierowała mnie do psychoterapeuty - rozpoznanie DDA. Jak dobrze odczytuję, to jest na nim napisane również, że to zaburzenie z depresją. Stwierdziła, że zachowuje się jak dziecko, jestem nieodpowiedzialny i mam sobie znaleźć jakiś przyjaciół, czy znajomych. Jak to łatwo się mówi. I tak mówi lekarz psychiatra, gdy w ten sposób zwraca się do pacjenta?

Bałem się w pracy przekładać godziny, bo wiem, jak ciężko się o to doprosić, więc nie poszedłem do pracy, traktując ten dzień na nadzieję pomocy podczas wizyty u nowego psychiatry i możliwość ochłonięcia od stresu i nerwów w pracy. Niestety, ale po raz pierwszy spotkałem się z sytuacją takiego potraktowania przez lekarza: doktor stwierdziła, że nie należy mi się ten dzień zwolnienia lekarskiego, że mogłem sobie wybrać innego lekarza, skoro po godzinie 16 już nie przyjmowała. Pani doktor nie omieszkała mi przypomnieć, że ona nie jest jedynym lekarzem tej specjalności i mogłem sobie wybrać innego psychiatrę.

Swoją drogą - nie chciałem czytać wcześniej opinii o tej doktor, aby móc wyrobić swoją oceną o danym lekarzu i nie sugerować się komentarzami innych pacjentów. Teraz tego żałuję. Mogłem wcześniej przeczytać wszystkie ostrzeżenia i zmienić lekarza przed dniem tej wizyty.

Przyszedłem po pomoc, a wyszedłem cały w większych nerwach, wręcz załamany. Na późniejszych zajęciach byłem cały rozkojarzony. Nie mogłem się skupić na ćwiczeniach z masażu, a miałem tego wieczoru również zaliczenie z ćwiczeń biernych. Wieczorem, jak wróciłem do domu, z załamania po tej dzisiejszej sytuacji, rozpłakałem się rzeczywiście jak dziecko :-( Tak to mnie to wszystko zabolało, po wyjściu od pani doktor.

Nie spotkałem się jeszcze z takim podejściem lekarza/specjalisty do pacjenta. Przyszedłem po pomoc i zrozumienie, licząc na zaangażowanie lekarza psychiatry. Wyszedłem bardziej załamany po wizycie, niż przed nią.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Od jakiegoś czasu leczę się u Pani Doktor. Zeszłotygodniowa wizyta upewniła mnie w przekonaniu, że dłużej nie powinnam.
W dużym skrócie, od dosyć dawna zmagam się z zaburzeniami odżywiania. Mam też terapię indywidualną w tym samym centrum. Czuję, że niestety terapia ta mi nie pomaga i chciałabym znaleźć innego terapeutę, który pracowałby ze mną głównie na tym problemem. Poprosiłam Panią Doktor o skierowanie na psychoterapię, bo czuję, że moje objawy się nasiliły w ostatnim czasie, że bardzo mi to przeszkadza i utrudnia funkcjonowanie. Usłyszałam, że już mam psychologa, więc mam się regularnie pojawiać na wizytach, bo prywatnie to chyba niezbyt mnie stać. Usłyszałam też, że z moimi napadami jedzenia 'muszę sobie jakoś radzić i racjonalizować, bo przecież każdemu zdarzy się objeść i to nic złego'...

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz