Pytania pacjentów (1070)
Czlonek rodzinny jest uzalezniony od alkocholu, plus tego jest po operacji poniewaz mial raka jezyka. Byl na odwyku dwa razy ale to nic nie pomoglo. Myslimy zeby wynajac prywatnego psychitre by ocenil jego stan. Chodzi o to ze on ma mysli samobojcze i my sie bojimy ze sie zabije. Mowil pare razy ze to zycie niema sensu i ze chce sie powiesic. Chodzi nam o to by mu pomoc ale nie jesesmy w stanie. Chcielibysmy wynajac prywatnie psychiatre by ocennil jego stan i rozpoczac terapie. Pytanie jest, co w takiej sytuacji bylo by najlepsze? Czy terapia czy zmuszenie do odwyku i terapi w osrodku. Co moge prawnie zrobic w tym przypadku?
Dziekuje
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Opisany stan "członka rodziny" (myśli rezynacyjne, obniżenie nastroju, tendencje samobójcze) wydaje się w jego sytuacji zrozumiały.
Próby samobójcze mogą stanowić podstawę do hospitalizacji bez zgody.
Ludzi uzależnionych od alkoholu można zgłaszać do komisji przeciwdziałania alkoholizmowi celem skierowani na leczenie.
Zdumiewa mnie określenie "chcemy wynająć psychiatrę"! Lekarz nie jest przedmiotem, który się wynajmuje! Czy próbowaliście Państwo skontaktować się najbliżej ordynującym psychiatrą? Może dobrze byłoby z nim(nią) porozmawiać i uzyskać tam poradę?
Opisana sytuacja dla lekarza nie jest wyjątkowa. Często spotykamy rodziny z takimi dylematami.
Nie dziwię się Państwa obawom i współczuję ale moim zdaniem najlepiej byłoby udać się do gabinetu psychiatrycznego.
Czy najnowsze neuroleptyki takie jak Latuda czy Reagila- tak zwane czasami neuroleptykami trzeciej generacji, mają równie dużą skuteczność w zwalczaniu objawów pozytywnych co preparaty risperidonu i olanzapiny ? Jest mi wiadomo że uznaje się je za leki które mają ograniczoną liczbę skutków ubocznych w porównaniu do wcześniejszych preparatów w/w leków, ale jak przedstawia się w założeniu kwestia ich skuteczności w porównaniu do tych leków - chodzi mi tu ściśle o skuteczność na objawy pozytywne (wytwórcze).
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Leki te chyba nie są w Polsce dostępne.
Za półtorej miesiąca będę mieć 18-naście lat czy mogę samodzielnie umówić się na wizytę czy musze mieć zgodę rodzica?
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Osoby pełnoletnie mogą samodzielnie umawiać się na wizytę u lekarza
Moja babcia (84l) straciła męża po długiej chorobie w styczniu tego roku. Bezpośrednio po śmierci dziadka babcia funkcjonowała w miarę normalnie tzn była aktywna chodziła załatwiała swoje sprawy etc Na początku marca z objawami zawału serca trafila do szpitala (na szczęscie to nie był zawał ale bóle zawałowe od kręgosłupa) od tego czasu zrobiła się nieco wycofana, przygaszona pozbawiona zapału. zaczeła sie gubić tj zrobiła się bezradna, obojetna jest bardzo nerowa wszytsko ją denerwuje w gorsze dni mówi że jej się nic nie chce. Jak sama przyznaje ma dni lepsze i gorsze gdzie nie może sobie dać rady ze sobą. Babcia lubi pospać a teraz budzi się wczesnie budzi się w nocy. Babcia mieszka sama ja jestem za granicą. Ale mimo że mieszka sama to tak jak wspomniałem jeśli chodzi o podstawowe sprawy to sma robi wszystko koło siebie. Czy to depresja co zrobić czy zmiana otoczenia (wyjazd do mnie za granicę)? Proszę o porady. Lekarz rodzinny zasugerował wizytę u psychiatry w tym temacie choć zapisał też leki na stres. Wstępnie zapisalem babcie do lekarza na 14 maja natomiast babcia się boi że leki które może dostać mogą zaszkodzić niż pomóc ma na myśli przypadek swoje kuzynki która w wyniku leczenia zrobiła się jeszcze bardziej nieobecna i zlękniona bała się wychodić z domu. Z góry dziękuję
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Żałoba to trudny, naturalny sposób reagowania na utratę. Nie choroba. Ale dobrze jest sięgnąć po leczenie. Przypadek kuzynki nie jest miarodajny. Nie wiadomo na co chorowała, na jakie jeszcze inne choroby cierpiała.
Prócz leczenia koniecznym jest zapewnienie babci stałej troskliwej opieki kogoś, kogo babcia zaakceptuje. Co nie zawsze jest łatwe do osiągnięcia. Proszę sobie wyobrazić jak może się czuć człowiek do tej pory samodzielny, którego namawia się na przyjęcie pomocy od innych. Taż to uzależnienie!
Nie sądzę by wyjazd za granicę był wskazany. Ludzie w tym wieku rzadko mogą dostosować się do nowych, obcych im warunków. Nawet jeśli bywali już w tym otoczeniu.
Mam 62 lata i borykam się z napędowym ciśnieniem krwi. Zostałam przebadana pod względem hormonów, nadnerczy i kardiologicznie i nic nie stwierdzono. Czy to może być problem psychologicznym?
Pozdrawiam Hanna
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Czy chodzi o "napadowe" nadciśnienie?
A jak Pani mierzy to ciśnienie? To nie jest bez znaczenia!
Ale rzeczywiście to może może być problem psychologiczny a więc "nerwicowy".
Chyba należy skorzystać z konsultacji psychiatry.
Mama(51lat) odczuwa palenie/pieczenie nad żołądkiem w okolicach serca. Wcześniej takie palenie czuła w jelitach. nie stwierdzono żadnej choroby(konsultowano ją z kardiologiem, ginekologiem, gastroenterologiem, neurologiem). Zaczęto podejrzewać nerwicę. Bierze kolejne leki i nie widać poprawy..trwa to juz od końca stycznia, co raz bardziej podupada na zdrowiu, ma co raz mniej chęci do życia. Ma "fale ataku" takiego palącego bólu w klatce piersiowej, mówi., że chce ją spalić od środka, nawet odpocząć nie może przez nie. Proszę o pomoc.. nie wiem już co robić do kogo pójść, połowa lekarzy do tej pory patrzyła tylko na wręczaną kopertę. Ja mogę oddać wszystkie pieniądze, ale żeby to jej pomogło.
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Niestety podane informacje nie mogą być podstawą do rozpoznania. Tym bardziej on-line. ale nasilenie objawów, ich przewlekłość i długotrwałość każą mi raczej podejrzewać "organiczne tło" dolegliwości, bardziej niż nerwicowe. Nie wiem gdzie Państwo mieszkacie. Ale może dobrze byłoby skontaktować się ze mną telefonicznie lub przez SKYPE'a? Może uda mi się jakoś pomóc?
Moja żona ma rozpoznanie F22.0.i przepisany lek Rispolept 2mg. w roku 2014. Niestety nie bierze tego leku ani też nie chce dobrowolnie iść do lekarza psychiatry choć umawiałem jej wizytę, twierdzi że jest zdrowa. Lekarz mówi że musi przyjść dobrowolnie sama. problem ten zna również lekarz POZ i mówi to samo. Ja nie mam już siły z tym walczyć tym bardziej że żona robi się agresywna . Co mam dalej robić
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Rzeczywiście jest to trudny problem. Proszę jednak pamiętać, że nie tyczy on tylko ludzi z rozpoznaniem F22! Gdyby tak było ludzie rzadziej umieraliby z powodu nie leczenia zagrażających życiu chorób somatycznych takich jak nowotwory, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca...
Nie można dorosłej osoby zmusić do leczenia! Proszę sobie wyobrazić, że żona przekonana o swym zdrowiu uważała by Pana za chorego, bo chce Pan ją, zdrową, leczyć! I chciałaby Pana zmusić do leczenia!
W przypadku psychoz skierowanie do leczenia bez zgody możliwe jest pod pewnymi warunkami o które proszę zapytać leczącego żonę psychiatrę.
Jak mozna leczyc narkomana po marichuanie ?Objawy kąpiele w gorącej wodzie kilkadziesiąt na dobę i prowokuje wymioty?Nie chce isc do lekarza.Proszę o pomoc.
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Leczyć może jedynie l e k a r z ! Ale w całej Polsce działa gęsta sieć poradni, stowarzyszeń samopomocowych które chętnie, ofiarnie i skutecznie mogą pomóc. Proszę odszukać taką w okolicy. Bliższej lub dalszej. Ważnym jest by nie ukrywać się w samotność z problemem! Ci, którzy mają problemy z uzależnieniem najczęściej chętnie śpieszą z pomocą.
Mam taki problem gdyż strasznie się denerwuje zarówno w pracy jak i życiu prywatnym miewam bóle brzucha nieraz tak mnie kłuje jak by mi ktoś szpile wbijał w brzuch wogóle to mieszkałem w Kamieniu Pomorskim teraz przeprowadziłem się koło Nowogardu od dwóch miesięcy będąc tu w nowym miejscu pracując w nowym miejscu schudłem przez te 2 miesiace 10 kilo brałem juz rózne tabletki melisy i.t.p i nic mi nie pomaga nie wiem co mam robic proszę o porade
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Może to somatyczne, cielesne objawy lęku? Może to sygnał wyczerpania własnych sposobów radzenia sobie z lękiem? Często tak się dzieje u osób nieśmiałych, z niską samooceną. Najczęściej taka ocena nie jest adekwatna do możliwości, zasobów.
Leki mogą pomóc ale nie rozwiążą problemów. Choć warto spróbować.
Proponuję wizytę u psychiatry a w każdej księgarni znajdzie Pan wiele poradników jak sobie z tym radzić. Nie wszystkie będą dla Pana odpowiednie - proszę je poprzeglądać i wybrać taki, który Panu najbardziej odpowiada.
Proszę o pomoc w ustaleniu co mi dolega. Moje dotychczasowe spotkania z psychologami nie spełniły moich oczekiwań (3 specjalistów odmówiło na pierwszej wizycie) i nie odpowiedziały na podstawowe pytania. Poniżej podaje listę najważniejszych objawów
- trudności w nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktów z ludźmi,
- przywiązanie do zasad i schematów,
- poczucie niedopasowania,
- trudne dzieciństwo w tym 1. brak więzi z ojcem, 2. brak więzi z rodziną ze strony ojca i matki, 3. brak rozmów z ojcem o codziennych sprawach,
- poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu najbliższej rodziny (brat i mama) oraz dobrze określonej sytuacji (wyznaczonej przez reguły),
- wydaje mi się że emocjonalnie i społecznie jestem opóźniony w porównaniu do rówieśników,
- trudności w interpretacji uczuć i zachowań innych osób oraz okazywaniu własnych uczuć,
- dokładna i codzienna ANALIZA swoich zachowań oraz innych osób w celu podjęcia decyzji lub określenia jak się zachować,
- duże pretensje do mamy za decyzje żywo godzące w interesy rodziny tak bardzo by można je uznać za wynik niezaradności lub choroby.
Moja mama i brat także borykają się z problemami życiowymi.
Pozdrawiam.
ODPOWIEDŹ LEKARZA:
Nawet bardzo dokładny, długi list nie może stanowić podstawy do odpowiedzi na tak postawione pytanie.
W liście nie ma nawet informacji ile Pan ma lat?
Opisana sytuacja jest rzeczywiście trudna! Rozumiem! Może to wynikać z zakłócenia rozwoju osobistego. Trudno będzie poradzić sobie z tym osobiście, samemu. Do tego najbardziej nadaje się psychoterapia, od której jednak nie można oczekiwać odpowiedzi natychmiastowej. Jest to procedura wymagająca determinacji, zaangażowania i wytrwałości tak od pacjenta jak i terapeuty. Ale warto ją rozpocząć. Bez tego będzie jeszcze trudniej. Więc proponuję poszukać w okolicy zamieszkania psychoterapeuty(tki) umówić się na wizytę
Popularne pytania
-
W jaki sposób poradzić sobie ze stresem w pracy?
Trudności ze snem oraz ucisk w klatce piersiowej mogą być wynikiem nagromadzonego…