Pytania pacjentów (2538)

Do jakiego lekarza sie udać podejrzewam u siebie fobie społeczna? Zawsze myślałam że jestem po prostu nieśmiała ale to coraz bardziej utrudnia mi życie boję się kontaktów z ludźmi najlepiej się czuje gdy jestem sama.

Problem jest z moją mamą popadła z głęboka depresję na początku tego roku była w szpitalu ale leki znowu nie bardzo pomagają mama jest też słabsza fizycznie nie wiem co robić gdzie sie zgłosić dostała znowu skierowanie do szpitala ale nie chciałaby iść miała ostatnio zwiekszoną dawkę poranną przez lekarza psychiatrę ale jest tylko bardziej osowiała i skołowana Mama przeżywała wiele sytuacji stresujących i traumatycznych Bardzo proszę o pomoc Może Pani mogłaby dojechać i pomóc mamie w chorobie ?

Przez ataki paniki eliminuje zdrowe jedzenie,ponieważ myśle,ze mam na nie alergie. Jak temu zapobiec?

Pierwszy swoj silny atak paniki dostalam po wypiciu piwa imbirowego. Objawy to uczucie przechodzenia prądu przez dlonie,nogi jak z waty,panika,płytki oddech-objawy ustaly po zjedzeniu czegoś. Od tamtej pory unikam imbiru,pomimo tego,ze wczesniej go używałam jako jedna z przypraw i nic mi nie dolegało. Drugi przypadek kilka dni temu zjadlam potrawę,ktora zwierała dużo papryczki chilii i znowu podobne objawy tyle,ze doszło wrazenie,ze zaraz zemdleje oraz silna intuicja "ze jezeli zjem lub wypije cos słodkiego to poczuje sie lepiej" i faktycznie po wypiciu słodkiego napoju zniknęło silne dretwienie rak,a po jakims czasie czułam sie o wiele lepiej. Przez to wydarzenie zaczelam rowniez unikać ostrych papryk i ogólnie ostrych przypraw. Najgorsze jest to,ze wczesniej jadłam ostre przyprawy bez żadnych problemow,wiec najprawdopodobniej miałam atak paniki. Tylko skąd on sie mógł wziasc skoro wczesniej wcale nie nakrecalam sie złymi myślami,a atak paniki przyszedł tak nagle i tak samo szybko ustąpił,kiedy wypiłam cos słodkiego?

10 lat temu zmarł mój chłopak od tamtej pory nie umiem zaangażować się w związek w 100% chociaż mam kochającego narzeczonego to widze że swoim zachowaniem odpycha go od siebie. Cały czas mam w podświadomości myśl że coś może się stać i znowu będę cierpiała bo stracę osobę na której mi zależy.

Czy psychiatra jest w stanie pomoc wyjsc z zaawansowanej nerwicy lekowej?

W 2013r stwierdzono u mnie schizofrenie paranoidalna od tego czasu chodzę do lekarza, w 2017r lekarz skierował mnie na weryfikację choroby na którą nie poszłam z przyczyn osobistych. W lutym 2018r trafiłam do szpitala psychicznego z powodu problemów ze snem pomimo brania leków. Po 5 dniach pobytu wyszłam…

Mam 21 lat i mój problem trwa już od kilku lat. Do tej pory rodzice i ogólnie otoczenie zrzucali winę na mój "melancholijny charakter", "dorastanie" albo "w głowie jej się przewraca", ale wydaje mi się, że w tym wieku już powinnam czuć się ze sobą w miarę dobrze. Zamiast tego zauważam u siebie dziwne reakcje, np. pojawiają się u mnie stany zupełnego zadowolenia bez konkretnej przyczyny. Budzę się wcześniej niż zwykle, wszystko jest piękne i wszystko mi się chce, czasami to jest tak dziwne dla mnie że po prostu na głos powtarzam znajomym "ale ja się dzis dobrze czuję" bo sama tego nie rozumiem. Mam ochotę wtedy biegać, skakać, tańczyć, chociaż nikt nie podziela mojego zapału. Czuję, że wszystko mogę i tracę tylko czas. Przeważnie słyszę wtedy "co ci się dziś dzieje? jesteś jak nie ty" ale ja nie wiem co mi się dzieje, po prostu jest świetnie! Niestety to nie trwa długo, bo przychodzi dzień kiedy czuję, że humor mi się pogarsza (również bez jasnej przyczyny) i o ile pierwszego dnia tego gorszego samopoczucia jeszcze trzymam to w ryzach, następną noc prawdopodobnie już spędzę na płaczu. ten stan utrzymuje się znacznie dłużej niż momenty radości. Nieważne czy w tym czasie stanie się dla mnie cos szczególnie szczesliwego np. zdany egzamin. nic nie jest w stanie mnie z tego wyciągnąć. Tym zachowaniem ranię moich najbliższych, bo uważają, że się od nich odcinam, a często też robię się opryskliwa bez powodu, ale zauważam to dopiero po fakcie. Czasem czuję tak duży ciężar w klatce piersiowej, że podczas tych bezsensownych rozpaczań zdarza mi się wymiotować. Ludzie mówią, że nie próbuję się z tego wyrwać, ale to nie prawda. Czuję jakbym waliła głową w mur, nie jestem w stanie tego przerwać.
Czy Państwa zdaniem powinnam kierować się z tym do psychiatry? Część mnie wciąż twierdzi, że ten problem to mój własny wymysł, ale z drugiej strony zastanawiam się po co miałabym sobie to robić...

chciałabym się dowiedzieć jakie są wszywki antyalkoholowe i ile kosztują i która najbardziej skuteczna

Jestem w trakcie leczenia nerwicy lekowej, moim lekiem wspomagającym chorobę jest pregabalina 150x2 razy dziennie. Niestety moje samopoczucie jest złe, nie radzę sobie w domu , w pracy i w ogóle. Czasem biorę zomiren, jest cudowny, ale wiem, ze strasznie uzależnia. Mój lekarz, do którego chodzę 8 lat,…

Chciałabym dowiedzieć sie czy Tegretol posiada jakiś zamiennik, który nie bedzie miał wpływu na brana przeze mnie antykoncepcję (tabletki)?