Pytania pacjentów (2538)

    Jestem młodą, 19-letnią dziewczyną. Od dłuższego czasu zmagam się z dziwnym problemem, który bardzo przeszkadza mi w normalnym funkcjonowaniu. Co miesiąc w drugiej fazie cyklu miesiączkowego (ok. owulacji) dopada mnie ogromne przygnębienie, które utrzymuje się przez ok. 10 dni a potem następuje poprawa i trwa ok. 18 dni. Przez ten czas nie poznaję samej siebie: dużo płaczę, mam straszne myśli, chcę ciągle być sama, wydaje mi się, że na nic nie zasługuję i w ogóle nie powinno mnie być. Nie raz przez te sytuacje niemal zniszczyłam relacje z bliskimi. Po tej "fazie" nawet nie rozumiem, dlaczego tak się zachowywałam, mam wielkie poczucie winy. Niestety sytuacja powtarza się co miesiąc, i choć bardzo staram się to powstrzymywać, naprawdę nie mam wpływu na ten potworny nastrój, który mnie dopada. Ze względu na to, że dzieje się to zawsze w tym samym odstępie czasowym, powiązałam to z cyklem miesiączkowym - ale czy to możliwe, by hormony miały z tym związek? Bardzo chciałabym sobie pomóc, ale nawet nie wiem, do jakiego lekarza powinnam się z tym udać - endokrynolog, psychiatra? Będę wdzięczna za udzielenie rady.

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Według mnie wskazany jest ginekolog i psychiatra. W takiej kolejności.


    Witam serdecznie, leczę się na depresję z objawami lęku napadowego i fobii społecznej, dotychczasowy lek o nazwie Trittico okazał się nieskuteczny, przez co lekarz zalecił zmianę na Efectin. Tak się jednak składa, iż kazał obniżać dawkę Trittico i na zakładkę brać Efectin, początkowo 37,5 mg/doba, mam jednak co do tego pewne wątpliwości, czy aby taka operacja jest bezpieczna. Oba te leki oddziałują na serotoninę,i obawiam się wystąpienia tzw. zespołu serotoninowego, gdyż Trittico przyjmowałem w dawce 300 mg/doba, zatem zejście do dawki w miarę bezpiecznej w skojarzeniu z Efectinem musi chyba trochę potrwać? Niestety nie dopytałem lekarza o tę kwestię, proszę zatem o wskazówkę, jak bezpiecznie przejść z jednego leku na drugi. Pozdrawiam.

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Czasem bezpieczniej zmieniać leki "na zakładkę". Proszę mierzyć sobie ciśnienie codziennie (ciśnieniomierzem NARAMIENNYM) i niczego nie robić samemu. Taka dawka Efectinu jest dość bezpieczna, nawet przy połączeniu z Trittico, a schodzenie od razu z dawki tego ostatniego byłoby ryzykowne.


    Chciałbym się dowiedzieć ile mogą potrwać objawy abstynencyjne po zaprzestaniu brania leku Sedam 3 jeżeli brało się go w małych dawkach przez okres 1,5 miesiąca
    Proszę o odpowiedź

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Około 1-2 tygodni, czasem krócej. Pozdrawiam.


    Chciałabym się dowiedzieć, czy lek Alventa (przeciwdepresyjny) może wpływać na wynik badania wzroku? W ulotce napisano, że skutkiem ubocznym jego zażywania może być zaburzenie widzenia, w tym niezdolność oka do akomodacji. Czy w takim razie istnieje prawdopodobieństwo, że odczuwane przeze mnie pogłębienie się wady wzroku (z -0,5 na -1) potwierdzone badaniem wynika z zażywania tego leku?
    Z tego powodu nie wiem, czy wyrobić nowe okulary, czy wada ta nie zmieni się, kiedy organizm przyzwyczai się do nowej dawki (3 tygodnie temu została zwiększona z 75 mg do 150 mg), po odstawieniu leków lub z innych powodów?
    Z góry dziękuję za odpowiedź.
    Pozdrawiam

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Wenlafaksyna nie poraża akomodacji, może nasilić ukrytą wadę wzroku. Objawy powinny przejść po kilku tygodniach. Jeśli nie przejdą, polecam wizytę u okulisty.


    Czy są jakieś leki z grupy SSRI które można przyjmować w celu uzyskania spadku libido, mianowicie opanowania przedwczesnego wytrysku, a które w konsekwencji nie spowodują zespołu setotoninowego? (oprócz depaksatyny) dziękuję.

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Proszę udać się z tym problemem do lekarza. Zażywnie leków na w własną rękę może prowadzić do groźnych konsekwencji, to trochę przypomina "eksperymenty" z narkotykami.


    Mamy w domu osobę, która ma urojenia, wydaje jej się, że inna osoba z rodziny chce ją otruć (w związku z tym wyrzuca często jedzenie, bardzo schudła), że ktoś ciągle ją okrada (nie pamięta gdzie chowa różne rzeczy, a ciągle chowa z obawy przed tym, że ktoś ją okradnie), osoba mieszka sama, bardzo cierpi psychicznie, wszystkim opowiada jak jest prześladowana, ogromnie schudła w ostatnim czasie, była kilkakrotnie na policji zgłaszać, że jej ubrania posypane są trującym proszkiem. Obawiam się o jej życie (wygląda jakby nie miała długo pożyć tak schudła i zmarniała) a osoby jej bliskie nie chcą postarać się dla niej o leczenie szpitalne, bo uważają, że "zabije ją" świadomość, że najbliżsi jej nie wierzą, że uważają ją za wariatkę. Jak pomóc w takiej sytuacji?

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Jedynie osoby najbliższe, lub Opieka Społeczna mogą wnieść do sądu wniosek o leczenie przymusowe. To temat na dłuższą rozmowę.


    Jakie są rokowania w schizofrenii katatonicznej? czy choroba ta może współistnieć z autyzmem?

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Przykro mi, ale nazwy rozpoznań nie powiedzą mi nic. Rokowanie zależy od pacjenta, nie od jednostki chorobowej. Na takie pytanie trudno odpowiedzieć po dziesięciu spotkaniach z psychiatrą ( tym samym). A autyzm czasem niejako "przechodzi" w schizofrenię.


    Od 5 lat cierpie na nerwice lekowa, z ktora przy pomocy psychiatrow i terapeutow nauczylam sie zyc. Do tej pory najwieksze trudnosci sprawiala mi hiperwentylacja, ciagle skupienie na oddechu, az do ostatnich wakacji kiedy to zaczelam sie skupiac na jedzeniu. Zaczelam sie bac tego, ze sie udlawie. Lekarze mowia, ze to typowe dla nerwicy i nic mi sie nie moze stac ale ciezko mi w to uwierzyc. Kiedy dochodzi do zakrztuszenia/zadlawienia? Czy moje obawy sa racjonalne? Czy kiedy za daleko przesune pokarm w trakcie jedzenia to moze on wpasc do gardla/przelyku? Czy zawsze wystepuje odruch polykania? Bardzo prosze o odpowiedz i uzasadnienie. Pozdrawiam.

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Odruch połykania jest zaburzony u osób głęboko otępiałych (np. w ciężkim stadium Choroby Altzheimera). U zdrowych dorosłych jest to odruch bezwarunkowy, czyli wrodzony. Występuje zawsze, nawet we śnie przełyka się ślinę, śpiąc na wznak.


    Mam stwierdzone zaburzenia lękowo depresyjne z natręctwami. Chodziłam przez 2 lata na terapie z doskoku w sumie i do psychiatry. Biorę lek Zotral 50 mg. Obawiam sie ze moge mieć jednak chorobę afektywna dwubiegunowa.. wszystkie objawy mi do niej pasują, czasem jem duzo za duzo, raz miałam taki przypadek dwa lata temu ze puściłam kierownice samochodu (sprawdziłam czy nic nie jedzie i czy nie ma pieszych) i w ostatniej chwili złapałam kierownice i skręciłam na swój pas, zrobiłam to przy bardzo małej prędkości, moja psycholog stwierdziła ze mam problem z nadmierna kontrola i mógłbyc to sposób na odreagowanie i próba na puszczenie kontroli- od razu jak to zrobiłam stwierdziłam że to było głupie, bardzo sie tym przejmowałam i więcej tego juz nie zrobiłam, ale jak sobie to przypominam to boje sie ze to była mania.. jestem osoba która musi mieć wszystko i wszystkich pod kontrola, mam lęki, niska samoocenę dość, ale czasem wydaje mi sie ze moge wszystko co chce, duzo marze i planuje i obawiam sie ze to świadczy o chad i hipomanii.. lubię zakupy ale jak nie mam pieniędzy to nic nie kupuje, nie zaciągam długów, nie lubię tego, nie uprawiam hazardu, nie pale i nie pije.

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Proszę porozmawiać o ty,m ze swoim psychiatrą/psychologiem. Tego typu zachowania nie są charakterystyczne dla manii. Pozdrawiam.


    mam silne lęki przed kontaktami z ludźmi. Wciąż mi się wydaje, że jestem obgadywany, wyśmiewany, zdradzany... izoluję się od ludzi, gdy słyszę za ścianą rozmowy moich znajomych, to chodź nie słyszę ich dokładnie to jestem przekonany że rozmawiają o mnie. Muszę zakładać na uszy słuchawki z głośną muzyką, żeby jakoś to przetrwać... Moja praca zmusza mnie do mieszkania ze współlokatorami , i cóż, alienuję się mocno, co wywołuje u mnie depresję. Boję się, że mam jakąś schizofrenię, ostatnio objawy przybrały na sile, nie wiem co robić, jestem przerażony... Pomocy...
    mężczyzna koło 40-tki.

    ODPOWIEDŹ LEKARZA:

    lek. Krzysztof Gil

    Objawy są dość niepokojące. Proponuję konsultację psychiatryczną.


Popularne pytania

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.