Borykam się z problemem strachu przed tym, że nie zasnę. Opiszę krótko swoją historię mianowicie nig

Borykam się z problemem strachu przed tym, że nie zasnę. Opiszę krótko swoją historię mianowicie nigdy nie miałem problemów z zasypianiem, zawsze zasypiałem szybko i nawet jeśli miałem spać tylko 2h nigdy nie sprawiało mi to problemów, aż do 18 roku życia. Z czego to wynikło? Otóż z pewną grupą znajomych w tamtym okresie zaczęliśmy próbować różnych środków odurzających/psychoaktywnych typu mefedron, mdma, kokaina. Trwało to około roku, przy okazji imprez i odskoczni od szkoły i nauki, czyli głównie w weekendy piątek/sobota. Pewnego razu czułem, że przesadziłem z tzw mefedronem + alkohol, serce o mało nie wyskoczyło mi z klatki piersiowej nie wspominając o bardzo wysokim tętnie. Po jakimś czasie gdy skutki działania zaczęły maleć próbowałem zasnąć lecz przy każdej próbie od razu się wybudzałem. Przeszedłem w jakiś dziwny tryb lękowy. Wraz z upływem godzin zacząłem stresować się, że nie zasnę, a godziny mijały. Udało mi się zasnąć łącznie po 60 godzinach walki, ale tutaj następuję kulminacja ponieważ to właśnie po tym wydarzeniu doznałem traumy, która ciągnie się aż do dnia dzisiejszego. Po tej sytuacji nigdy więcej nie wróciłem do jakichkolwiek używek oraz nie piję alkoholu. Od tamtej feralnej sytuacji minęło 6 lat, a na tę chwilę mam 24 lata. Zaraz po tym gdy nastąpiła kolejna noc, bałem się, że znów się to powtórzy i przez kolejne 2 lata było najgorzej. Ciężko było mi zasypiać ze stresu wynikającego właśnie z tej sytuacji, często tak naprawdę cieszyłem się, że udało mi się zasnąć chociaż na 3-4 godziny. W późniejszym czasie w swoim życiu przepracowałem jakieś 2 lata co spowodowało, że przez to z czym się borykam była to dla mnie katorga. Stresowanie się co noc czy uda mi się zasnąć powodowało dodatkowy stres i niekiedy spałem godzinę lub dwie więc obecnie nie pracuję. Z biegiem czasu udało mi się częściowo uporać z problemem, ale czuję, że dłużej nie mogę zwlekać bo nic to nie da, a życie i jakakolwiek kariera zaczyna mi uciekać więc stąd ten post. W skrócie, gdy nie muszę nigdzie wstać np do pracy lub po prostu rano, zasypiam z reguły bezproblemowo i śpię ciągiem. Gdy muszę wstać np na zjazd na studia lub po prostu coś mam zrobić kolejnego dnia, nie mogę zasnąć po czym boję się, że nie zasnę wcale i niekiedy śpię po 2-3h. Chciałbym normalnie pracować i nie musieć nigdy więcej o tym myśleć, ale boję się, że codziennie będę musiał przeżywać to samo co wcześniej czego wynikiem jest to, że stoję w miejscu. Dodam dodatkowo, że próbowałem różnych suplementów diety nasennych oraz najmocniejszej melatoniny w dawce 5mg i nic mi nie pomaga wręcz jest na odwrót gdy chcę żeby mi to pomogło, a dalej nie mogę zasnąć. Ten post to mój pierwszy szczebel, aby się z tym uporać, ale czuję, że bez leków nasennych się nie obędzie. Proszę o pomoc co mogę zrobić w takiej sytuacji.