Chciałabym umrzeć, od jakiegoś czasu już źle się czuje w swoim ciele i ogólnie w swoim życiu. Mam 15

Wierzę, że jest Ci teraz bardzo trudno i jednocześnie podziwiam, że znalazłaś w sobie siłę i odwagę do poszukania pomocy tutaj. To, co obecnie czujesz, wygląda jak objawy depresji. A depresja to choroba, nie Twoja wina. Już wiesz, że potrzebujesz pomocy. To nie jest wstyd. Warto porozmawiać z rodzicami. Rodzice, choć czasem mogą zachowywać się jakby nie widzieli i nie akceptowali, to w środku bardzo mocno kochają swoje dziecko, choć czasem nie wiedzą, jak to okazać, i mogą mówić innym językiem. Daj im, proszę, szansę. A może w szkole jest jakiś dorosły, który też budzi Twoje zaufanie, i z nim warto również porozmawiać, o tym, co obecnie czujesz, co się dzieje. Możesz też skorzystać z telefonu zaufania, np. Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (czynny 7 dni w tygodniu, 24 h na dobę).
Wierzę, że wokół Ciebie są osoby, którym warto zaufać, i pomogą Ci przejść przez chorobę, by wrócić do takiego życia, które było kiedyś. I choć może teraz trudno Ci uwierzyć, to jesteś cudem, który ten świat czyni piękniejszym :-)

Witaj! Szczerze szanuję za odwagę i chęć zawalczenia o siebie. Z racji tego, że jesteś niepełnoletnia to będzie trudność w załatwieniu psychologa bez wiedzy rodziców, więc zdecydowanie zachęcam do rozmowy z nimi. Jeżeli to nie poskutkuje, wtedy telefon na 998 i informacja, że masz chęć podjęcia próby. Poza tym są telefony zaufania i telefony w czasie trwania kryzysu. Jeżeli masz jakąś osobę starszą, której ufasz, dobrym pomysłem może być również poinformowanie owej osoby.

Z tego co piszesz wynika, że posiadasz chęć zawalczenia. Możesz jeszcze raz porozmawiać z rodzicami i/lub porozmawiaj z kimś w szkole. Nauczycielem, pedagogiem, psychologiem. Możesz zadzwonić też na telefon zaufania dla dzieci i młodzieży. Numer znajdziesz w internecie.
Pozdrawiam,
Anita Kubacka