Chodze do liceum i od około pół roku dostrzegłam pewne problemy.Mam dość wszystkiego,ludzie z jednej
2
odpowiedzi
Chodze do liceum i od około pół roku dostrzegłam pewne problemy.Mam dość wszystkiego,ludzie z jednej strony mnie denerwują jednak z drugiej boje się ,że kontakt z moimi jedynymi dwoma przyjaciółkami zniknie.Nie mogę się zdecydować co robić,czuje praktycznie co chwile bezradność,mam problem żeby wyjść z domu nawet do sklepu,w szkole mam tylko jedną osobę z ,którą mogę tak naprawdę pogadać,ale to nie pomaga ze względu na inne osoby ,które nie pałają do mnie sympatią z nieznanych mi przyczyn(nie rozmawiałam z nimi od rozpoczęcia roku,oprócz przytakiwania).Do tego wszystkiego dochodzą myśli o zniknięciu,ale wiem,że nie zrobię tego nigdy-za bardzo się boje.Rodzina mnie nie rozumie,próbowałam dać im do zrozumienia,że jest u mnie coraz gorzej a oni mnie przytłaczają(jak praktycznie wszystko).Chcę przepisać się do innej szkoły,ale wiem że nie będzie lepiej ,bo to nie ze szkołą jest problem tylko ze mną.Często mam tak ,że myślę o czymś ale uznaje to za głupie np. myślę nad sensem czegoś,nad relacją z kimś ale w głowie pojawia mi się szybko myśl ,że nie jestem nie myślącą osobą i takie rzeczy są dla mnie za mało inteligentne.Muszę się jednak przyznać do tego ,że jestem osobą bardzo narcystyczną,ale z drugiej strony nienawidzę siebie za wszystko,za to co czuje.Mam po prostu tego dość,nie wiem co mam zrobić.Proszę o pomoc (jak mam powiedzieć o tym rodzinie,albo jak poradzić sobie z tym samemu).Z góry dziękuję.
Dzień dobry,
Myślę, że najwłaściwszym wyjściem z obecnej sytuacji było zgłoszenie się do psychologa/psychoterapeuty na konsultacje a w następnej kolejności - podjęcie psychoterapii indywidualnej.
Ma Pani dużo myśli, spostrzeżeń - dobrze byłoby to wszystko powiedzieć, przeanalizować, uporządkować. Zastanowić się nad źródłami w/w lęków, przekonań, nienawiści do siebie.
Myślę, że na neutralnym gruncie z osobą profesjonalnie do tego przygotowaną byłoby Pani łatwiej.
Do psychologa/psychoterapeuty dziecięcego - jeżeli ma Pani mniej niż 18 lat można się zgłosić w poradniach psychologiczno - pedagogicznych oraz poradniach zdrowia psychicznego (NFZ). Można również skorzystać z takiej opcji - prywatnie.
Powiedzenie otwarcie o tym, że czuje się problem czy pewne trudności nie powinno być zawstydzające. Raczej winno być interpretowane jako przejaw dojrzałości i wybicia się ponad stereotypy społeczne o byciu "niby gorszym" i bardziej problematycznym.
Pozdrawiam serdecznie i życzę wytrwałości w pracy na sobą!
Karolina Palczewska
Myślę, że najwłaściwszym wyjściem z obecnej sytuacji było zgłoszenie się do psychologa/psychoterapeuty na konsultacje a w następnej kolejności - podjęcie psychoterapii indywidualnej.
Ma Pani dużo myśli, spostrzeżeń - dobrze byłoby to wszystko powiedzieć, przeanalizować, uporządkować. Zastanowić się nad źródłami w/w lęków, przekonań, nienawiści do siebie.
Myślę, że na neutralnym gruncie z osobą profesjonalnie do tego przygotowaną byłoby Pani łatwiej.
Do psychologa/psychoterapeuty dziecięcego - jeżeli ma Pani mniej niż 18 lat można się zgłosić w poradniach psychologiczno - pedagogicznych oraz poradniach zdrowia psychicznego (NFZ). Można również skorzystać z takiej opcji - prywatnie.
Powiedzenie otwarcie o tym, że czuje się problem czy pewne trudności nie powinno być zawstydzające. Raczej winno być interpretowane jako przejaw dojrzałości i wybicia się ponad stereotypy społeczne o byciu "niby gorszym" i bardziej problematycznym.
Pozdrawiam serdecznie i życzę wytrwałości w pracy na sobą!
Karolina Palczewska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Nie znam osoby, która dobrze znosi okres dojrzewania, choć nie wszyscy się do tego przyznają. Zmienne nastroje, raz wielka miłość własna, innym razem niechęć do siebie. Wizyta u psychologa powinna pomóc, może więcej niż jedna. Bardzo bobrze to opisałaś, czyli masz dobry wgląd w siebie. Relacje z rodziną zwykle w tym okresie nie układają się tak, jakbyśmy sobie życzyli. O tym wszystkim warto porozmawiać z psychologiem. Pozdrawiam.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.