Co mam zrobić?
12
odpowiedzi
Dobry wieczór,
czy ciągły stres, płacz i nieuzasadniony lęk przed ludźmi oznacza, że powinnam udać się do psychoterapeuty?
Chodziłam do różnych psychologów przez większość mojego życia, głównie dla tego, że jak pojawiał się problem w moim zachowaniu to była to kwestia do omówienia z psychologiem, a nie z rodziną. Jednak mam bardzo złe doświadczenia i zdanie, że niestety nie ma dobrych psychologów. Jednak psychoterapia opiera się trochę na innych zasadach, więc czy zatem jest to dobre wyjście dla mnie? Poniekąd czuję, że coś jest nie tak i że moje nie panowanie nad emocjami nie jest normalne, ale boję się. Boję się wszystkiego i cały czas. Nie chcę znowu rozgrzebywać przeszłości po to by pomocy nie otrzymać. Co powinnam zrobić ?
czy ciągły stres, płacz i nieuzasadniony lęk przed ludźmi oznacza, że powinnam udać się do psychoterapeuty?
Chodziłam do różnych psychologów przez większość mojego życia, głównie dla tego, że jak pojawiał się problem w moim zachowaniu to była to kwestia do omówienia z psychologiem, a nie z rodziną. Jednak mam bardzo złe doświadczenia i zdanie, że niestety nie ma dobrych psychologów. Jednak psychoterapia opiera się trochę na innych zasadach, więc czy zatem jest to dobre wyjście dla mnie? Poniekąd czuję, że coś jest nie tak i że moje nie panowanie nad emocjami nie jest normalne, ale boję się. Boję się wszystkiego i cały czas. Nie chcę znowu rozgrzebywać przeszłości po to by pomocy nie otrzymać. Co powinnam zrobić ?
Dzień dobry,
Wizyta u psychoterapeuty przypomina trochę wizytę u dentysty. Na pierwszych spotkaniach psycholog może pytać o wiele rzeczy, czasem poruszać tematy, które bardziej bolą- trochę tak, jak stomatolog w czasie wizyty dokładnie ogląda każdy ząb, żeby zobaczyć, co się dzieje. Następnym etapem jest wspólna decyzja o tym, co chcemy zrobić- czy decydujemy się na kompleksowe leczenie czy wprowadzenie drobnych poprawek. Czasami psychoterapeuta może zasugerować, że pewne tematy mogą być ważne do poruszenia, tak, jak dentysta może wskazać, że pewne zęby wymagają leczenia kanałowego. Ale to od decyzji pacjenta zależy, na jakie kroki się zdecydujemy, na co pacjent jest gotowy, na co ma siły.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Kalembka
Wizyta u psychoterapeuty przypomina trochę wizytę u dentysty. Na pierwszych spotkaniach psycholog może pytać o wiele rzeczy, czasem poruszać tematy, które bardziej bolą- trochę tak, jak stomatolog w czasie wizyty dokładnie ogląda każdy ząb, żeby zobaczyć, co się dzieje. Następnym etapem jest wspólna decyzja o tym, co chcemy zrobić- czy decydujemy się na kompleksowe leczenie czy wprowadzenie drobnych poprawek. Czasami psychoterapeuta może zasugerować, że pewne tematy mogą być ważne do poruszenia, tak, jak dentysta może wskazać, że pewne zęby wymagają leczenia kanałowego. Ale to od decyzji pacjenta zależy, na jakie kroki się zdecydujemy, na co pacjent jest gotowy, na co ma siły.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Kalembka
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
To zrozumiałe, że boi się Pani kolejnego nieudanego kontaktu z psychologiem/ psychoterapeutą, ale sama Pani wie, że bez pomocy będzie się Pani bała dalej. Jeśli jest Pani zdeterminowana to psychoterapia jest bardzo wskazana. Niestety trzeba będzie odnosić się do przeszłości, żeby zrozumieć co się z Panią dzieje w teraźniejczości, ale może wreszcie wszystko stanie się prostsze? Może to ostatni raz będzie Pani "grzebać" w przeszłości, żeby zobaczyć przyszłość? Proszę poszukać osoby, która będzie Pani odpowiadała, przeczytać opinie innych pacjentów i podjąć wtedy decyzję. Pozdrawiam serdecznie i proszę nie rezygnować z siebie.
Proszę dać sobie i nam szansę. Najpierw dobra diagnoza, potem dobra terapia, najlepiej dla Pani - krótkoterminowa, w nurcie poznawczo-behawioralnym. Dużo pracy "Tu i Teraz" po obydwóch stronach:) W Toruniu na pewno znajdzie Pani odpowiednich specjalistów
Witam,
rzeczywiście często w terapii zajmujemy się przeszłością, zwłaszcza nurty wywodzące się z analizy. Od kilku lat są nowe podejścia terapeutyczne np. ISTDP, czyli intensywna krótkoterminowa terapia psychodynamiczna, w której praca koncentruje się na emocjach od pierwszych chwil spotkania. Ten styl pracy może wiązać się np. z jednorazowym intensywnym spotkaniem, które będzie trwało 3-5 godzin (z przerwą w trakcie spotkania). Terapeuci, którzy pracują tą metodą potrzebują poznać osobę, która przyjmują do takiej terapii (nie każdy dobrze reaguje na intensywną pracę), a więc niezbędna jest jakaś forma wstępnego kontaktu. Wielu terapeutów pracuje również włączając metody intensywnej pracy nad emocjami do swojej praktyki. To jest nieco pośrednie podejście. W takiej pracy po zebraniu wywiadu terapeuta sięga się do przeszłości tylko w chwilach, gdy jest to niezbędne. Często sami pacjenci wracają do przeszłości, bo ugłaśniają swoje wspomnienia albo radzą sobie z mechanizmami obronnymi poprzez ich rozumienie. Zachęcam do poszukania dobrego terapeuty, który uwzględni Pani doświadczenia i zaproponuje to, czego Pani potrzebuje, czyli, jak rozumiem pracę nad emocjami bez zagłębienia się w przeszłość. Praca nad emocjami jest często fascynującym procesem poznawania siebie i innych. A gdy już poznany tę własną stronę mamy szansę poprawiać własne samopoczucie, zyskując wiecej radości i spokoju. Pozdrawiam, Beata Szulik Bomba
rzeczywiście często w terapii zajmujemy się przeszłością, zwłaszcza nurty wywodzące się z analizy. Od kilku lat są nowe podejścia terapeutyczne np. ISTDP, czyli intensywna krótkoterminowa terapia psychodynamiczna, w której praca koncentruje się na emocjach od pierwszych chwil spotkania. Ten styl pracy może wiązać się np. z jednorazowym intensywnym spotkaniem, które będzie trwało 3-5 godzin (z przerwą w trakcie spotkania). Terapeuci, którzy pracują tą metodą potrzebują poznać osobę, która przyjmują do takiej terapii (nie każdy dobrze reaguje na intensywną pracę), a więc niezbędna jest jakaś forma wstępnego kontaktu. Wielu terapeutów pracuje również włączając metody intensywnej pracy nad emocjami do swojej praktyki. To jest nieco pośrednie podejście. W takiej pracy po zebraniu wywiadu terapeuta sięga się do przeszłości tylko w chwilach, gdy jest to niezbędne. Często sami pacjenci wracają do przeszłości, bo ugłaśniają swoje wspomnienia albo radzą sobie z mechanizmami obronnymi poprzez ich rozumienie. Zachęcam do poszukania dobrego terapeuty, który uwzględni Pani doświadczenia i zaproponuje to, czego Pani potrzebuje, czyli, jak rozumiem pracę nad emocjami bez zagłębienia się w przeszłość. Praca nad emocjami jest często fascynującym procesem poznawania siebie i innych. A gdy już poznany tę własną stronę mamy szansę poprawiać własne samopoczucie, zyskując wiecej radości i spokoju. Pozdrawiam, Beata Szulik Bomba
Psycholog i psychoterapeuta to dwa różne zawody - w potocznym rozumieniu często mylone. Psychoterapia jest długotrwałym i intensywnym procesem, dzięki któremu można lepiej poznać swoje wnętrze i w związku z tym podnieść jakość swojego życia. Z tego co wiem w Toruniu pracują terapeuci psychoanalityczni spełniający wysokie standardy szkoleniowe i etyczne. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Witam. Jak widać objawy są dość dotkliwe i prawdopodobnie mogą same nie ustąpić. Rozumiem, że z jakiś powodów jest Pani uprzedzona i trudno będzie po raz kolejny opowiedzieć o swoim cierpieniu. Pewne jest to, że przepracowanie swojego życia wymaga czasu. Nikt nie jest w stanie rozwiązać problemu na jednej wizycie. Psychoterapia jest procesem wymagającym czasu, a jej skuteczność zależy nie tylko od terapeuty, ale i od zaangażowania pacjenta. Często psycholog lub psychoterapeuta konfrontują nas z czymś trudnym. Niekiedy z tego powodu wycofujemy się szukając pomocy u kogoś innego. Nie wiem, czy akurat było tak w tym przypadku. Jednak podstawą jest zaufanie w pracy terapeutycznej. Każdy z nas jest tylko człowiekiem. Zmiany przychodzą często niezauważalnie.
Dzień dobry. Podjęcie psychoterapii jest trudną decyzją - z jednej strony perspektywa powracania do przeżyć z przeszłości budzi obawę, z drugiej jednak daje możliwość "przepracowania" ich i wewnętrznej zmiany. Polecam podjęcie terapii w nurcie psychodynamicznym. Pozdrawiam.
Witam,
proponuję przed spotkaniem z psychoterapeutą zapoznać się z nurtami psychoterapeutycznymi i wybrać najlepszy dla siebie. Terapia poznawczo-behawioralna zajmuje się pracą z lękami, to praca na tu i teraz (z tym, co przeszkadza nam w teraźniejszości). Jednak potrzebny jest wywiad terapeutyczny i powrót w nim do przeszłości-dzieciństwa, by przyjrzeć się, czego to, co przeżywaliśmy w dzieciństwie nauczyło nas, jaki jest nasz bagaż doświadczeń, przekonań i zasad, z którymi idziemy przez życie. Czasami problem jest głębszy i konieczny jest wtedy powrót do dzieciństwa i praca z przeszłością. Dlatego zachęcam do zapoznania się z nurtami psychoterapeutycznymi, by uniknąć kolejnego rozczarowania.
Pozdrawiam i życzę powodzenia:)
proponuję przed spotkaniem z psychoterapeutą zapoznać się z nurtami psychoterapeutycznymi i wybrać najlepszy dla siebie. Terapia poznawczo-behawioralna zajmuje się pracą z lękami, to praca na tu i teraz (z tym, co przeszkadza nam w teraźniejszości). Jednak potrzebny jest wywiad terapeutyczny i powrót w nim do przeszłości-dzieciństwa, by przyjrzeć się, czego to, co przeżywaliśmy w dzieciństwie nauczyło nas, jaki jest nasz bagaż doświadczeń, przekonań i zasad, z którymi idziemy przez życie. Czasami problem jest głębszy i konieczny jest wtedy powrót do dzieciństwa i praca z przeszłością. Dlatego zachęcam do zapoznania się z nurtami psychoterapeutycznymi, by uniknąć kolejnego rozczarowania.
Pozdrawiam i życzę powodzenia:)
Witam Panię serdecznie,
pozwolę zacytować fragmenty z mojego posta, który zamieściłem kilka tygodni temu w mojej grupie "strach ma wielkie oczy" na FB:
Ponieważ wiele osób w tej grupie nie wie do jakiego lekarza pójść, jaką terapię zastosować poniżej pokrótce zasadnicze różnice między pracą psychiatry. psychologa, psychiatry, psychoterapeuty, hipnoterapeuty i coacha
Psycholog
Powinien być pierwszą osobą, z którą kontaktuje się człowiek borykający się z problemami psychicznymi . Psycholog zwykle zajmuje się opiniowaniem, diagnozowaniem, badaniem psychologicznym i kierowaniem na odpowiednie leczenie swoich pacjentów. Psycholog nie zajmuje się terapią, nie zleca leczenia farmakologicznego, może jedynie zdiagnozować i pokierować swojego pacjenta do innych specjalistów.
Psychiatra
to lekarz medycyny, którzy zrobił specjalizację z psychiatrii i jest uprawniony do stawiania diagnozy i leczenia farmakologicznego swoich pacjentów. W pracy psychiatra stosuje niestety głównie leczenie farmakologiczne, najczęściej przy wsparciu leków psychotropowych. Leczy objawowo.Może on zadecydować o leczeniu pacjenta w szpitalu oraz go tam skierować, także przymusowo najczęściej wtedy, gdy chory stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia swojego lub osób postronnych.
Psychoterapeuta
zajmuje się rozwiązywaniem problemów cierpiącej psychiki. Psychoterapeuta leczy zaburzenia, docieka ich źródeł i pomaga uporać się z przeszłością i wydarzeniami z przeszłości, które w wielu przypadkach są sprawcą zaburzeń psychicznych.
Ponieważ psychoterapeuta leczy przyczynowo, terapia jest na ogół długotrwała.
Hipnoterapeuta
leczy problemy psychiczne, uzależnienia, dociera do zagubionych i tłumionych konfliktów wewnętrznych. Pracue w stanie transu hipnotycznego. Hipnoterapia jest właściwie jedną z metod psychoterapii. Nie mylić Hipnoterapii z jarmarczną hipnozą.
Coach
coach nie zajmuje się terapią. Coach pomaga znaleźć cel, osiągnąć ten cel i polepszyć jakość życia klientów, którzy charakteryzują się zdrową psychiką.
W odpowiedzi na Pani pytanie: tak powinna Pani udać się do dobrego psychoterapeuty
i to jak najszybciej. To nie przelewki. Pozdrawiam Panią serdecznie
pozwolę zacytować fragmenty z mojego posta, który zamieściłem kilka tygodni temu w mojej grupie "strach ma wielkie oczy" na FB:
Ponieważ wiele osób w tej grupie nie wie do jakiego lekarza pójść, jaką terapię zastosować poniżej pokrótce zasadnicze różnice między pracą psychiatry. psychologa, psychiatry, psychoterapeuty, hipnoterapeuty i coacha
Psycholog
Powinien być pierwszą osobą, z którą kontaktuje się człowiek borykający się z problemami psychicznymi . Psycholog zwykle zajmuje się opiniowaniem, diagnozowaniem, badaniem psychologicznym i kierowaniem na odpowiednie leczenie swoich pacjentów. Psycholog nie zajmuje się terapią, nie zleca leczenia farmakologicznego, może jedynie zdiagnozować i pokierować swojego pacjenta do innych specjalistów.
Psychiatra
to lekarz medycyny, którzy zrobił specjalizację z psychiatrii i jest uprawniony do stawiania diagnozy i leczenia farmakologicznego swoich pacjentów. W pracy psychiatra stosuje niestety głównie leczenie farmakologiczne, najczęściej przy wsparciu leków psychotropowych. Leczy objawowo.Może on zadecydować o leczeniu pacjenta w szpitalu oraz go tam skierować, także przymusowo najczęściej wtedy, gdy chory stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia swojego lub osób postronnych.
Psychoterapeuta
zajmuje się rozwiązywaniem problemów cierpiącej psychiki. Psychoterapeuta leczy zaburzenia, docieka ich źródeł i pomaga uporać się z przeszłością i wydarzeniami z przeszłości, które w wielu przypadkach są sprawcą zaburzeń psychicznych.
Ponieważ psychoterapeuta leczy przyczynowo, terapia jest na ogół długotrwała.
Hipnoterapeuta
leczy problemy psychiczne, uzależnienia, dociera do zagubionych i tłumionych konfliktów wewnętrznych. Pracue w stanie transu hipnotycznego. Hipnoterapia jest właściwie jedną z metod psychoterapii. Nie mylić Hipnoterapii z jarmarczną hipnozą.
Coach
coach nie zajmuje się terapią. Coach pomaga znaleźć cel, osiągnąć ten cel i polepszyć jakość życia klientów, którzy charakteryzują się zdrową psychiką.
W odpowiedzi na Pani pytanie: tak powinna Pani udać się do dobrego psychoterapeuty
i to jak najszybciej. To nie przelewki. Pozdrawiam Panią serdecznie
Witam,
przykro mi słyszeć, że zamiast omawiać swoje trudności z rodziną odsyłana była Pani do różnych psychologów i na dodatek ma Pani z tym związane złe doświadczenia.
"Rozgrzebywanie przeszłości", jak to Pani nazwała, to nie jest to co chciałaby Pani teraz robić. Zachęcam zatem aby udała się Pani do terapeuty, ważne jest aby była to osoba posługująca się terapią poznawczo-behawioralną lub terapią skoncentrowaną na rozwiązaniach. Takich specjalistów proszę szukać. To nurty terapeutyczne nastawione na teraźniejszość i przyszłość, dające konkretne narzędzia do wyjścia z problemów.
Pozdrawiam
przykro mi słyszeć, że zamiast omawiać swoje trudności z rodziną odsyłana była Pani do różnych psychologów i na dodatek ma Pani z tym związane złe doświadczenia.
"Rozgrzebywanie przeszłości", jak to Pani nazwała, to nie jest to co chciałaby Pani teraz robić. Zachęcam zatem aby udała się Pani do terapeuty, ważne jest aby była to osoba posługująca się terapią poznawczo-behawioralną lub terapią skoncentrowaną na rozwiązaniach. Takich specjalistów proszę szukać. To nurty terapeutyczne nastawione na teraźniejszość i przyszłość, dające konkretne narzędzia do wyjścia z problemów.
Pozdrawiam
To bardzo przykre i smutne, mieć doświadczenie, że gdy sięgam po pomoc to jej nie dostaje. Dziękuję że mimo tych przeżyć decyduje się Pani po raz kolejny skorzystać z pomocy. Świadczy to o Pani sile i chęci by żyć inaczej. Opisane objawy :ciągły stres, płacz i nieuzasadniony lęk przed ludźmi oznacza, że przechodzi Pani trudny okres i skorzystanie z psychoterapii jest dobrym rozwiązaniem. W psychoterapii jest wiele nurtów. Mnie najbliższym jest humanistyczny Gestalt. W tym podejściu ważne jest to co i jak Pani czuje, jak odbiera świat, co z Panią się dzieje , a psychoterapeuta jest przy i dla Pani, towarzyszy na każdym etapie przeżyć. Wierzę w to, że tym razem będzie inaczej i dostanie Pani pomoc której szuka.
Witam,warto udać się do psychoterapeuty,nawet po gorszych doświadczeniach z porad psychologicznych należy pamiętać o tym,iż każdy musi znaleźć właściwą osobę do pomocy,taką która będzie Pani odpowiadać co pozwoli na ukonczenie terapi,która w dużym stopniu zależy od relacji terapeuta-pacjent.Pozdrawiam serdecznie.
Eksperci
Podobne pytania
- Witam chciałam się dowiedzieć moja córka ma zaburzenia buntowniczo opozycjne stwierdzone przez pschyjatre oraz w badaniu eeg wykazało nie wielkie zmiany skroniowe. Oraz w opinie z poradni psychologiczno pedagogicznej jest napisane że dziecko ma pamięć krutko trwała, oraz silna wadę wymowy. Chodzimy na…
- Witam, poszukuje porady co mógłbym robić źle w wychowaniu córki lub może miał ktoś z państwa podobną sytuacja mianowicie, Córka ma 4 lata oraz uczęszcza do przedszkola, córka jest pod moja opieka od Roku czasu ( Dziecko odebrałem matce z powodu braku zaangażowania (zapisaniu do przedszkola) czy przez…
- Witam, mam 30 lat, jestem zona i mama dwojki dzieci. Od jakiegos czasu nie radze sobie z nerwica lekowa, nie mam powodow do stresu, mam kochajaca rodzine, a ciagle sie boje ze cos mi sie stanie. Ciagle chodze brac prysznic jest to bardzo uciazliwe w zyciu codziennym moja skora dostaje juz uczulenia,…
- Ataki paniki u nastolatki.lat 17. Rodzina po rozwodzie. Mieszka z matką i konkubentem którego nienawidzi matki tez. Obwinia Nas o rozwod. (Z winy matki) Uczy się super córka. Jest lubiana i uśmiechnięta ale w środku jest bardzo zbuntowana. I ja to przerasta. I właśnie od jakiegoś miesiąca mówi ze ma…
- Po kolejnej nieudanej relacji jest mi sie coraz trudniej pozbierac psychicznie. Systuacje pogorszyla pandemia gdzie przy poprzednich niepowodzeniach wpadalam w wir obowiazkow i sie udawalo szybko dojsc do siebie a teraz nie moge. Mam napady roznych placzu. Trudno mi poruszac sie po miescie bo odczuwam…
- Po przygarnięciu szczeniaczka zacząłem panicznie się go bać, nigdy wcześniej nie czułem takiego leku wobec psa. Od małego miałem styczność z psami dużymi i małymi ale przed tym konkretnym szczeniaczkiem czyje niesamowity lek. czy da sie to wyleczyć ? Jeżeli tak to do kogo mogę się udać ?
- Mam 46 lat, kolejne drastyczne wydarzenia w życiu. Martwię się o swoje zdrowie psychiczne, bo zaczynam przestawać funkcjonować. Nie mogę się pozbierać... Nie mam z kim o tym porozmawiać Do tego doszły straszne lęki (nawet przed wyjściem z domu) i permanentne drżenia ciała. Mam 4-letnie dziecko i…
- Dziecko 10 lat ma leki i napięcie emocjonalne więc co podawać za leki
- Mało rzeczy mnie cieszy, jestem raczej nastawienia pesymistycznego . Wczoraj było mi słabo i miałam silne lęki ,które utrzymywały,się przez 2 godziny. Mam odczucie ,że gdzieś jest zimno a mi jest gorąco i zaczynam ,się źle czuć.
- Witam mam 18 lat i czuję w sobie strach mam jakes lęki boję się wszystkiego czuje jak bym żył w jakimś spisku że wszyscy znajomi mnie obgadują. Boję się nawet spać w domu bo myślę że ktoś mnie obserwuje. Palę dużo marihuany. Czuję się prześladowany wiem że muszę się gdzieś udać tylko nie wiem gdzie.…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 16 pytań dotyczących usługi: lęki
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.