Co mi się dzieje? Mam ostatnio tak od 3 tygodni bardzo złe dni. Wszystko mnie denerwuje i wszędzie m

Witaj. Zadajesz sobie wiele pytań…Myślę, że tak z automatu odpowiadasz sobie na nie. To są ważne pytania, pobądź z nimi jakiś czas, zatrzymaj się przy nich. Może czujesz lęk, obawiasz się czegoś, nie chcesz sobie czegoś uświadomić. Być może konfrontacja z czymś, co się wydarzyło, jest dla Ciebie trudna. Może spędzanie czasu przed telewizorem, pozwala Ci choć na chwilę uciec od ogromu pytań, które sobie zadajesz? Skorzystaj z fachowej pomocy psychoterapeutycznej. Zapoznaj się, na czym polega praca psychoterapeutów, jakimi metodami pracują, jakie mają opinie od Pacjentów, i skontaktuj się z którymś z nich. Pomogą Ci odszukać Siebie, odpowiedzieć sobie na pytania-co czujesz, co jest dla Ciebie ważne, jakie są Twoje potrzeby. Pora na wyjście z roli zagubionej osoby. Poznawanie samej Siebie jest fascynującą drogą. Zadbaj o Siebie….Powodzenia, Iwona.

Wahania nastroju, niezależnie od wieku są czymś normalnym i pojawiają się u każdego człowieka, ale bywają szczególnie intensywnie odczuwane z powodu tak zwanej burzy hormonalnej w okresie dojrzewania. Sugeruję nawiązanie kontaktu z zaufaną osobą dorosłą, na przykład psychologiem szkolnym, pedagogiem szkolnym i rozmowę o swoich opisywanych rozterkach. Można też poszukać w Internecie informacji o anonimowych telefonach zaufania dla dzieci i młodzieży, a także formach wsparcia psychologicznego nastolatków w najbliższej okolicy zamieszkania. Korzystanie z profesjonalnego wsparcia emocjonalnego w okresie dojrzewania może być bardzo rozwijające. Pozdrawiam.

Dzień Dobry, ważne jest zauważanie u siebie różnych emocji i to widzę w opisie. Natomiast jest to zbyt mała ilość informacji aby pomóc w tej konkretnej sytuacji. Można spróbować porozmawiać z kimś w szkole (pedagog, psycholog, terapeuta) czasami rozmowa z wychowawcą bardzo pomaga. Ważne aby była to osoba do której ma się zaufanie. Jeżeli to nie pomoże wówczas można zastanowić się nad wizytą u psychoterapeuty.

Opisywany stan na pewno ma swoją przyczynę, nawet jeżeli Pani jej nie potrafi uchwycić. Spedznie czasu przed telewizorem jest typowym zachowaniem ucieczkowym. Jest to najłatwiejsze, ale nie prowadzi do zmiany sytuacji. Zalecam spotkanie z psychoterapeutą. Na sesji może Pani spróbować poszukać przyczyny,n takiego samopoczucia, a także dorażnie pomóc sobie w codziennym funkcjonowaniu.