Co robić gdy wiemy o zdradzie partnera?

O ile dobrze zrozumiałam rozstanie rodziców utrwaliło w Pani silny lęk przed byciem zdradzoną i cierpieniem spowodowanym zdradą. Prawdopodobnie uczucie lęku jest powiązane z przekonaniami i założeniami na temat tego jak się ochronić lub jak uniknąć tego typu bolesnych przeżyć. Nie jestem jednak przekonana, czy dotychczas stosowane strategie faktycznie Panią chroniły. Jak sama pani Twierdzi istnieje prawdopodobieństwo, że mąż Panią zdradził i zastanawia się Pani czy i jak z nim o tym porozmawiać. Skoro tak się stało może pomogą Pani następujące pytania: Jak będę się czuła zatrzymując taką informację dla siebie i nie rozmawiając o tym z mężem oraz czy to ochroni mnie przed cierpieniem?
Pozdrawiam. A. J.

Jeżeli pisze Pani o swojej trudności w kategorii podejrzenia. W takich sytuacjach zwykle pojawia się lęk i niepokój związany z potencjalną niestabilnością sytuacji w związku. Być może warto byłoby, odpowiedzieć sobie na pytanie, " Jak długo chcę tolerować stan niepewności". Rozmowa z partnerem może wyjaśnić sytuację i spowodować jego uwrażliwienie na obszar Pani poczucia bezpieczeństwa. Jeżeli zaś mowa jest o zdradzie jako fakcie, zwykle pomimo wielu różnej jakości rozwiązań, pozostaje rozstanie dające szansę na nowy początek dla obojga partnerów w innych relacjach lub podjęcie pracy nad naprawą relacji do czego niezbędna jest wola i zorientowanie na pozytywną wspólną przyszłość obojga partnerów. W tym przypadku wartym rozważania jest odpowiedź na pytanie: Czy lub jak długo chcę trwać w związku o takiej jakości lub czego potrzebuję aby ruszyć z miejsca?
Pozdrawiam

Witam, to o czym pani pisze to trudny dylemat na który nakładają się pani doświadczenia dziecięce i obecna sytuacja życiowa, która skłania do podejrzeń, że jest pani zdradzana. Warto również sprawdzić, skąd u pani przypuszczenie, że los pani matki powtórzy się w pani życiu. Zapraszam do kontaktu terapeutycznego.

Witam, wydaje się, że odpowiedź powinna być oczywista: po 1. tajemnica i niejasność, zwłaszcza moralna w związku obciąża wiedzących. stawia bariery i dodatkowo krzywdzi, po 2. każde wypowiedzenie prawdy ma większą szansę na oczyszczenie sytuacji między ludźmi, niż tkwienie w dwuznaczności i rozkroku moralnym, poznawczym.. Rozumiem jednak, że sprawa jest bardziej skomplikowana i jeśli Pani ma wątpliwości, czy skonfrontować partnera z prawdą, to ma Pani ku temu jakieś powody, Z chęcią bym je poznała. Dopiero wówczas, będę mogła odpowiedzieć na tak postawione pytanie.

Zawsze warto rozmawiać z bliskimi sobie osobami (szczególnie z partnerem) o swoich uczuciach. Natomiast czy mówić o swoich podejrzeniach (nie wiem, na ile uzasadnionych?) - decyzję na pewno musi Pani podjąć sama. Myślę, że warto byłoby porozmawiać w gabinecie o całym Pani życiu, a o Pani związkach z mężczyznami (i małżeństwie) w szczególności.

Witam serdecznie, najistotniejszy jest tu lęk, odczuwany przez Panią od najmłodszych lat. Ważne jest to, czy Pani podejrzewa i czy wie Pani, że inna kobieta jest na pewno, czy ma Pani na to dowody? I ważne co dalej, jeśli to okaże się prawdą, jak i czy w ogóle wyobraża sobie dalsze życie. To ważne pytanie, które warto zadać sobie wcześniej. Trudno jest tak odpowiedzieć na postawione przez Panią pytanie, mając tyle tylko informacji. Najważniejsza jest w tym wszystkim Pani i jak Pani siebie traktuje, serdecznie pozdrawiam i zapraszam

Dzień dobry. Rozwód rodziców może mieć wpływ na to, jak radzimy sobie w życiu dorosłym w relacjach partnerskich. Czasem pojawia się lęk. Zachęcam do konsultacji z terapeutą, który pomoże Pani nazwać i zrozumieć źródło swoich obaw, a także przyjrzeć się temu , co aktualnie Pani przeżywa. Pozdrawiam serdecznie