Co ze mną jest nie tak?

Od 5 lat nie potrafię sobie poradzić z traumą po porwaniu i przemocy seksualnej, terapię przerwałam, bo nie potrafiłam otworzyć się przed psychologiem i a przede wszystkim poradzić sobie z emocjami, które się we mnie rodzą. Cały czas, no z przerwami radzę sobie alkoholem, chcę chociaż odrobinę zapomnieć, złagodzić ból, chociaż zauważyłam, że coraz częściej się łapię i oszukuje siebie, chyba gdzieś pojawił się przymus picia, chociaż to chore bo jako dda byłam wrogiem alkoholu, cały czas reaguje złością, afresją słowną, chcę ukarać siebie, że nie byłam w stanie się obronić, nie potrafię zapomnieć, zaufać komukolwiek, wszystkich podejrzewam o złe intencje, nie potrafię zbudować związku, zaufać facetowi, ale chyba najbardziej boli fakt iż straciłam poczucie własnej wartości, czuję się nikim, wogóle nie czuję się kobietą i pewnie nigdy nie usłyszę najpiękniejszego słowa mama. Mam 28 lat i poczucie ogromnej porażki, czasami pojawia się chęć skorzystania z Brdy, chociaż nie potrafiła bym tego zrobić . Współpracuje Pan również z osobami z poza Grudziądza? Co mogę zrobić żeby zapomnieć, jak samodzielnie mogę ulżyć sobie w cierpieniu, z góry dziękuję, justyna