Co zrobić gdy dziecko może po raz 2 nie zdać do 5 klasy szkoły podstawowej. Mój syn w tamtym roku ni

Dzień dobry,
na sukces ucznia z obniżonymi mozliwościami poznawczymi ma wpływ praca samodzielna ucznia, dostsowanie wymagań przez nauczycieli na wskazanych przez Poradnię przedmiotach, współpraca rodziny ze szkołą oraz udział ucznia we wskazanych przez Poradnię zajęciach (np. korekcyjno-kompensacyjnych, wspierających obszar społeczno-emocjonalny, zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych). Jeśli wskazane formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie przynoszą efektów wraz z zaangazowaniem ucznia i jego rodziny, warto rozważyć naukę w klasie terapeutycznej.
Pozdrawiam,
Natalia Szymańska

To, co opisujesz, musi być dla Ciebie jako rodzica bardzo trudnym i stresującym doświadczeniem. Powtórzenie klasy przez dziecko to wyzwanie zarówno dla rodzica, jak i dla samego dziecka, zwłaszcza gdy pomimo wielu wysiłków, takich jak korepetycje i dodatkowe wsparcie, problemy nadal się utrzymują. Jako psychoterapeutka poznawczo-behawioralna (CBT), chciałabym zaproponować kilka strategii i wskazówek, które mogą pomóc Tobie i Twojemu synowi w tej sytuacji.
1. Zrozumienie opinii z PPP

Opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej (PPP) wskazuje na niższe niż przeciętne możliwości intelektualne Twojego syna. To oznacza, że może mieć trudności z nauką w standardowym tempie i wymaga bardziej dostosowanego podejścia. Warto dokładnie zapoznać się z rekomendacjami z tej opinii, ponieważ może ona sugerować konkretne metody pracy, które mogą być bardziej efektywne dla Twojego dziecka.

Dostosowania w szkole: Upewnij się, że nauczyciele wdrażają zalecenia z opinii PPP, takie jak dostosowanie tempa nauki, dodatkowy czas na zadania czy inne formy oceny (np. więcej pytań ustnych zamiast pisemnych).
Indywidualizacja podejścia: Może być potrzebna bardziej indywidualna praca, dostosowana do specyficznych potrzeb Twojego dziecka.

2. Praca nad przekonaniami dziecka

Częste niepowodzenia szkolne mogą prowadzić do negatywnych przekonań u dziecka, takich jak:

„Jestem głupi.”
„Nigdy sobie nie poradzę.”
„Szkoła jest bez sensu, skoro zawsze dostaję jedynki.”

W CBT pracujemy nad zmianą takich myśli, ponieważ mogą one prowadzić do obniżonej motywacji i frustracji. Możesz wspierać swoje dziecko, pomagając mu zmieniać te przekonania na bardziej konstruktywne:

Podważanie negatywnych myśli: Zamiast „Jestem głupi”, zachęć syna do myślenia: „Mam trudności z matematyką, ale mogę spróbować pracować nad tym małymi krokami.”
Wzmacnianie małych sukcesów: Chwal dziecko za każdy, nawet najmniejszy postęp. To może być dobrze rozwiązane zadanie domowe, poprawiona ocena lub zaangażowanie na lekcji.

3. Wsparcie emocjonalne

Powtarzanie klasy może być dla dziecka bardzo trudnym doświadczeniem emocjonalnym, szczególnie jeśli czuje się inne niż rówieśnicy. Może odczuwać wstyd, frustrację lub smutek. Warto stworzyć przestrzeń do rozmowy o jego emocjach:

Zapytaj, jak się czuje: „Widzę, że jesteś smutny, gdy rozmawiamy o szkole. Chciałabym wiedzieć, co myślisz i co czujesz.”
Normalizuj jego emocje: „Wiem, że może być trudno, gdy inni przechodzą do kolejnej klasy. To zupełnie normalne, że czujesz się z tym źle.”

4. Strategie nauki dopasowane do potrzeb

W przypadku dzieci z trudnościami intelektualnymi ważne jest, aby metody nauki były dostosowane do ich potrzeb. Zamiast stawiać na długie godziny nauki, spróbuj:

Krótsze sesje nauki: Podziel naukę na krótsze odcinki, np. 20-30 minut, z przerwami na odpoczynek.
Nauka przez zabawę: Spróbuj włączyć gry edukacyjne, aplikacje do nauki lub inne interaktywne formy, które mogą być bardziej angażujące.
Wsparcie wizualne: Wykorzystuj diagramy, obrazki i kolory, aby pomóc w zrozumieniu materiału, szczególnie w przypadku przedmiotów takich jak matematyka.

5. Współpraca z nauczycielami

Warto regularnie rozmawiać z nauczycielami, aby dowiedzieć się, jakie są ich obserwacje i jakie strategie mogą pomóc Twojemu dziecku. Możesz zapytać:

„Jakie są najmocniejsze strony mojego dziecka?”
„Czy są jakieś konkretne obszary, w których widzisz postęp?”
„Jakie dodatkowe wsparcie moglibyśmy wdrożyć?”

Otwarte i regularne rozmowy mogą pomóc w lepszym zrozumieniu potrzeb Twojego dziecka oraz znalezieniu skuteczniejszych metod pracy.
6. Nieporównywanie do innych dzieci

Porównywanie swojego dziecka do jego rówieśników lub starszego rodzeństwa może prowadzić do poczucia niższej wartości. Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a powtarzanie klasy nie oznacza, że jest „gorsze”. Warto skupić się na jego indywidualnym rozwoju i potrzebach, a nie na oczekiwaniach społecznych.
7. Wsparcie terapeutyczne

Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko ma trudności emocjonalne związane ze szkołą, takie jak lęk, smutek, niska samoocena, warto rozważyć spotkania z psychoterapeutą dziecięcym lub pedagogiem szkolnym. Specjalista może pomóc w pracy nad emocjami dziecka i opracować strategie radzenia sobie z trudnościami.
8. Zadbaj o swoje emocje jako rodzic

Ta sytuacja może być także dla Ciebie bardzo stresująca. Możesz czuć bezradność, frustrację lub poczucie winy, że dziecko nie radzi sobie w szkole. Pamiętaj, że robisz, co możesz, aby mu pomóc. Warto także zadbać o siebie i znaleźć wsparcie – np. w rozmowie z bliskimi lub innymi rodzicami, którzy mają podobne doświadczenia.

Twoje dziecko zmaga się z trudnościami, ale ma w Tobie wsparcie, co jest ogromnie ważne. Dostosowane podejście, współpraca z nauczycielami oraz praca nad emocjami mogą pomóc w poprawie jego sytuacji. Pamiętaj, że każdy sukces, nawet najmniejszy, jest krokiem naprzód.

Jeśli potrzebujesz więcej wsparcia lub masz wątpliwości, możesz rozważyć dalsze konsultacje z psychologiem szkolnym lub terapeutą dziecięcym, którzy mogą wspólnie z Tobą opracować plan działania.