Co zrobić żeby przestać się przywiązywać zbyt do ludzi ?

Jako istoty ludzkie mamy potrzebę bliskich więzi, a co za tym idzie również potrzebę przywiązywania się i posiadania więzi bazowej, którą gdy jesteśmy mali są dla nas rodzice lub opiekunowie (wystarczy przynajmniej jedna zdrowa więź) a później funkcję tą przejmuje własna rodzina lub partner lub czasem po prostu bliski przyjaciel. Bliskie więzi i życie blisko z innymi jest bardzo zdrowe dla człowieka. Jeśli w dzieciństwie nasza potrzeba bliskości nie zostanie zaspokojona, to skupiamy się na jej wypełnieniu i szukamy miłości przywiązując się do ludzi czasem za szybko lub za bardzo (z lęku przed stratą). Pomoże terapia i poradzenie sobie z poczuciem odrzucenia czy samotności, tak aby czuć się dobrze samym ze sobą i żyć bez lęku, że samemu sobie nie poradzę lub że prędzej czy później wszyscy mnie opuszczą. Gdy uda się to osiągnąć można budować zdrowe więzi i zdrowe przywiązanie. Warto też przyjąć taki buddyjski pogląd że nawet gdy już mamy zdrowe więzi to nie są nam dane na zawsze. Naturą ludzką jest przemijanie dlatego szczęśliwi ludzie potrafią akceptować to co przychodzi. Jeśli spotykają nas przyjemne rzeczy to się cieszymy a jak nie przyjemne to jeszcze lepiej bo każda z tych sytuacji jest dla nas okazją do rozwoju osobistego i duchowego. Gdy jedne drzwi się zamykają, inne się otwierają. W życiu wszystko płynie i nie wiemy jakie będą ostateczne rezultaty tego co nas spotyka więc ciężko nawet określić czy spotkało nas coś złego czy coś dobrego. Często trudne doświadczenia okazują się najcenniejsze z perspektywy całego życia. Zapraszam na terapię.

Witam serdecznie,

Sugerowałbym lepiej zrozumieć własne granice związane z przywiązywaniem się do ludzi. Czyli kiedy więź jest zbudowana właściwie a kiedy chce być zbyt blisko. Potem jako drugi krok sugerowałbym spojrzeć na to co oznacza "zbytnie przywiązywanie do ludzi". Czy jest tu ślad lękowy? Czyli czy po przykrych doświadczeniach relacyjnych zaczeła się wytwarzać obawa przed następnym odtrąceniem/skrzywdzeniem?
Jeśli są ślady lękowe to należy je przepracować bo tylko wtedy człowiek wie jak własciwie stawiać granice i jak pogłębiać relacje.

Pozdrawiam,
Adrian Olesiak

Przywiązanie jest często silnie związane z naszymi emocjami oraz myślami. Proces zmiany podejścia, warto zacząć od refleksji nad dokuczliwymi doświadczeniami z przeszłości i lękami, ponieważ może to pomóc wskazać przyczynę naszych emocji. Sama zmiana podejścia, może wymagać wzmożonej pracy nad własnymi emocjami w kontekście lęku przed odrzuceniem i stratą. Pomocne może okazać się także, wybaczenie sobie i innym oraz akceptacja rzeczywistości, co nieraz staje się konieczne przy chęci zakończenia pewnych etapów w życiu. Warto również skupić się na rozwinięciu umiejętności stawiania granic w relacjach z innymi, na przykład poprzez praktykę asertywności. Podsumowując: Praca nad emocjami i myślami, Samoświadomość, Wybaczenie oraz Stawianie granic, mogą przynieść korzyści długofalowe. Pozdrawiam serdecznie.