Córka 10 lat od jakiegoś czasu skarży się na nerwobóle w klatce i zaczyna płakać nie mając powodu. N

Warto najpierw zaprowadzić córkę do lekarza rodzinnego, aby wykluczyć podłoże fizyczne problemów. Jeśli podejrzewa Pan, że jej samopoczucie ma podłoże psychiczne, to warto zaprowadzić ją do psychologa lub psychoterapeuty dziecięcego. Być może córka miewa napady paniki z powodu stresu. Im szybkiej Pan zadziała, tym lepiej.

Szanowna Pani,

na pewno warto wykluczyć przycyzny medyczne, ni mniej z opisu wydaje się, że problemy mogą być natury psyhicznej. Gdyby tak się okazało, warto skorzystać z pomocy psychologa, który nauczy córkę radzić sobie ze stresem w odpowiedni sposób, by nie powodował objawów somatycznych i nie miał negatywnego wpływu na jej i Państwa zdrowie.

Z uszanowaniem,

dr Monika Gmurek

Z tak krótkiego opisu trudno jednoznacznie stwierdzić, co się dzieje z dzieckiem. Na pewno pierwszym krokiem powinna być wizyta u lekarza pediatry, aby wykluczyć ewentualne choroby somatyczne. Jednocześnie dobrze byłoby umówić się na spotkanie z psychologiem dziecięcym, który porozmawiałby z dziewczynką i postarał się pomóc w jej ewentualnych napadach paniki. Proszę pamiętać, że to dziecko wybiera psychologa, więc jeśli po pierwszej wizycie powie, że nie chce tu przychodzić, proszę szukać innego. Ważne jest poczucie bezpieczeństwa córeczki i jej chęć współpracy z obcą osobą. Mam nadzieję, że choć trochę pomogłam, pozdrawiam, Małgorzata Ostrowska

Dzień dobry. Z Pani opisu trudno jest określić z czego mogą wynikać takie trudności. Warto udać się to terapeuty, który pracuje z dziećmi, jak i z całym systemem rodzinnym, gdyż, to on ma największy wpływ na dziecko. Pozdrawiam.

Z opisu można wywnioskować, ze to najprawdopodobniej są ataki paniki. Niemniej jednak radziłabym idąc się do lekarz, zrobić badania i wykluczyć powodu somatyczne. Jeśli natomiast okaże się, że objawy te są tylko i wyłącznie na tle psychicznym to warto udać się do psychologa. Co do przeżywania porażek... W zasadzie można przypuszczać, iż córka poprzez oceny i sukcesy próbuje dążyć do akceptacji (rodziców, koleżanek, nauczycieli) lub stara się zbudować na tym swoje poczucie wartości. Warto dawać córce do zrozumienia, że oceny nie będą decydowały o wsparciu i miłości najbliższych. Polecam umacniać ( z głową) samoocenę dziecka tak żeby poczuło się wartościowe i kochane. Być może objawy te są spowodowane właśnie zbytnim przywiązywanie wagi do sukcesów i dziecko w ten sposób reaguje na nadmiar stresu i niepewność dobrej oceny czy sukcesu. Warto także porozmawiać z nauczycielami czy oni czegoś nie zaobserwowali.
Życzę żeby wszystko się unormowało.

Pozdrawiam,
Agnieszka Świerczyńska-Grabska

Brzmi jak stany lękowe które zaczęły oddziaływać fizycznie. Sugerowałbym pójść na terapie dla dzieci by córka to przepracowała. Najlepiej najpierw udać się na konsultacje, psycholog powinien w fajny sposób nakierować na dalsze kroki.

Pozdrawiam,