Cześć Mam 31 lat. Byłem znecany fizycznie przez ojca oraz w dużej mierze psychicznie przez matkę
2
odpowiedzi
Cześć
Mam 31 lat. Byłem znecany fizycznie przez ojca oraz w dużej mierze psychicznie przez matkę.
Kilka lat w dzieciństwie tak mniej więcej wyglądało. 4 lata temu +/- gdy za pytałem matkę w domu rodzinnym, dlaczego? To odpowiedziała jednoznacznie: ,,Nie było innego sposobu by zmusić Cię do nauki" i czy zmusiła? Nie! Człowiek był słaby, mały i zależny był materialnie itp. od rodziców. Częste ucieczki z domu, szkoła przetrwania budowania zimą szałasu by przetrwać temp. -10 stopni Celsjusza. Wybiegałem bez butów ojciec mnie gonił. Dziecko nie powinno wiedzieć jak budować schronienie by przetrwać warunki atmosferyczne. Byłem bity zawzyczaj pasem, ojciec wpadał w furię i na oślep nim uderzał, zasłaniałem twarz. Dłonie, przed ramienia były sine, kolory od fioletu, żółci, zieleni, niebieskiego, czerwieni. Czasem uderzył w twarz. A jak trafił w lampę to matka do dziś obwinia że to moja wina a nie ojca. Ojciec mnie lał pasem a matka w pokoju obok grała w pasjansa lub w kuchni gotowała obiad dla żywiciela rodziny. Płacz, krzyk, lęk ich karmił. Mój ojciec za katował psa w między czasie co zmarł w wyniku ran nie zaleconych. Matka wypisywała mi zwolnienia na w-f w szkole podstawowej bo bała się prawa. Nikt by nie uwierzył mi bo to rodzina porządną. Ojciec łał po czym jechali na godzinę do kościoła i kontynuował czyny. W dzieciństwie napisałem list do policji, opisując zdarzenia, gdzie matka odkryła to w moim łóżku i mnie wyśmiała że mi nikt nie uwierzy. Strach ja obudził. Kazała mi uczyć w nocy, gdy zasypiałem przy stole to mnie budziła, gdy wymyślałem się do łóżka to przychodziła i wyciągała mnie z niego. Przepisywałem notatkę z książki do zeszytu i jak zrobiłem jeden błąd ortograficzny to wyrywała kartkę i odpoczynku, gdy łza mi spłynęła i rozmyło literkę to także wyrywała używając słów matoł itp. w dzień chodziłem do szkoły nie wyspany ponownie przynosiłem niedostateczne oceny, ojciec mnie lał. Kółko. Dużo więcej było takich do siebie podobnych historii. Od 3 dobrych lat chce pójść do psychoterapeuty ale zawsze coś mnie hamowało. Chciałbym aby rodziców spotkało to samo co mnie, chciałbym aby ręką sprawiedliwości dopadła ich ale jest to słowo przeciwko słowu. Przez sąd przedawnione. Według mojego wewnętrznego prawa to ja jestem tygrys a oni żółwiem. Role się odwróciły. Mój ojciec mnie dotkliwie pobił w wieku 11 lat, później i wcześniej też ale wtedy pamiętam to bo nagle jechałem na kolonie w góry, później nad morze miesiąc później. Pomimo tego nie przestawał pokazywać kto tu jest silny i ma rację. Od strony psychologa nie chce wręcz informacji podręcznikowej bo to negatywnie może wpłynąć w ciągu przysłowiowych ,,10 sekund" Bądź po prostu człowiekiem dla człowieka, istota wyrozumiała. Jestem jak lokomotywa z każdym metrem (latami) rozpędza mój gniew, wspomnienia co jakiś czas wracają z różnych sytuacji z życia dziecka. Dlatego potrzebuje specjalistę. Gdy bym miał wybierać to zdecydowanie kobietę bo mężczyzna może obudzić we mnie złość. Nie mówię że są gorsi od kobiet, na pewno są także bardzo dobrzy w swojej specjalizacji jak panie. To w skrócie największym możliwym co udało mi trochę zbliżyć do sytuacji za istniałej głównie 20-21 lat temu. To także pokazuje jaki ma to rozmach w życiu dorosłym, dziecko wsiąka to jak gąbka.
Mam 31 lat. Byłem znecany fizycznie przez ojca oraz w dużej mierze psychicznie przez matkę.
Kilka lat w dzieciństwie tak mniej więcej wyglądało. 4 lata temu +/- gdy za pytałem matkę w domu rodzinnym, dlaczego? To odpowiedziała jednoznacznie: ,,Nie było innego sposobu by zmusić Cię do nauki" i czy zmusiła? Nie! Człowiek był słaby, mały i zależny był materialnie itp. od rodziców. Częste ucieczki z domu, szkoła przetrwania budowania zimą szałasu by przetrwać temp. -10 stopni Celsjusza. Wybiegałem bez butów ojciec mnie gonił. Dziecko nie powinno wiedzieć jak budować schronienie by przetrwać warunki atmosferyczne. Byłem bity zawzyczaj pasem, ojciec wpadał w furię i na oślep nim uderzał, zasłaniałem twarz. Dłonie, przed ramienia były sine, kolory od fioletu, żółci, zieleni, niebieskiego, czerwieni. Czasem uderzył w twarz. A jak trafił w lampę to matka do dziś obwinia że to moja wina a nie ojca. Ojciec mnie lał pasem a matka w pokoju obok grała w pasjansa lub w kuchni gotowała obiad dla żywiciela rodziny. Płacz, krzyk, lęk ich karmił. Mój ojciec za katował psa w między czasie co zmarł w wyniku ran nie zaleconych. Matka wypisywała mi zwolnienia na w-f w szkole podstawowej bo bała się prawa. Nikt by nie uwierzył mi bo to rodzina porządną. Ojciec łał po czym jechali na godzinę do kościoła i kontynuował czyny. W dzieciństwie napisałem list do policji, opisując zdarzenia, gdzie matka odkryła to w moim łóżku i mnie wyśmiała że mi nikt nie uwierzy. Strach ja obudził. Kazała mi uczyć w nocy, gdy zasypiałem przy stole to mnie budziła, gdy wymyślałem się do łóżka to przychodziła i wyciągała mnie z niego. Przepisywałem notatkę z książki do zeszytu i jak zrobiłem jeden błąd ortograficzny to wyrywała kartkę i odpoczynku, gdy łza mi spłynęła i rozmyło literkę to także wyrywała używając słów matoł itp. w dzień chodziłem do szkoły nie wyspany ponownie przynosiłem niedostateczne oceny, ojciec mnie lał. Kółko. Dużo więcej było takich do siebie podobnych historii. Od 3 dobrych lat chce pójść do psychoterapeuty ale zawsze coś mnie hamowało. Chciałbym aby rodziców spotkało to samo co mnie, chciałbym aby ręką sprawiedliwości dopadła ich ale jest to słowo przeciwko słowu. Przez sąd przedawnione. Według mojego wewnętrznego prawa to ja jestem tygrys a oni żółwiem. Role się odwróciły. Mój ojciec mnie dotkliwie pobił w wieku 11 lat, później i wcześniej też ale wtedy pamiętam to bo nagle jechałem na kolonie w góry, później nad morze miesiąc później. Pomimo tego nie przestawał pokazywać kto tu jest silny i ma rację. Od strony psychologa nie chce wręcz informacji podręcznikowej bo to negatywnie może wpłynąć w ciągu przysłowiowych ,,10 sekund" Bądź po prostu człowiekiem dla człowieka, istota wyrozumiała. Jestem jak lokomotywa z każdym metrem (latami) rozpędza mój gniew, wspomnienia co jakiś czas wracają z różnych sytuacji z życia dziecka. Dlatego potrzebuje specjalistę. Gdy bym miał wybierać to zdecydowanie kobietę bo mężczyzna może obudzić we mnie złość. Nie mówię że są gorsi od kobiet, na pewno są także bardzo dobrzy w swojej specjalizacji jak panie. To w skrócie największym możliwym co udało mi trochę zbliżyć do sytuacji za istniałej głównie 20-21 lat temu. To także pokazuje jaki ma to rozmach w życiu dorosłym, dziecko wsiąka to jak gąbka.
Dzień dobry,
Widać, że przeżył Pan bardzo dużo trudnych rzeczy i poruszanie tego na terapii też będzie trudne, dlatego pewnie trudno się Panu zdecydować na ten krok. Ale dobrze, że Pan chce zacząć terapię. Ważne jest, by była to osoba, z którą Pan będzie się czuł bezpiecznie - czasem to się czuje już czytając opis czy zdjęcie danej osoby, ale też wazne jest, by przy pierwszej konsultacji to wrażenie było pozytywne. Ważne jest też, w jakim nurcie pracuje terapeuta bo od tego też zależy podejście do pracy z przeszłością, czy bedzie się ją przepracowywać czy bardziej skupiać na tym, co tu i teraz.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,
Justyna Wojciechowska
Widać, że przeżył Pan bardzo dużo trudnych rzeczy i poruszanie tego na terapii też będzie trudne, dlatego pewnie trudno się Panu zdecydować na ten krok. Ale dobrze, że Pan chce zacząć terapię. Ważne jest, by była to osoba, z którą Pan będzie się czuł bezpiecznie - czasem to się czuje już czytając opis czy zdjęcie danej osoby, ale też wazne jest, by przy pierwszej konsultacji to wrażenie było pozytywne. Ważne jest też, w jakim nurcie pracuje terapeuta bo od tego też zależy podejście do pracy z przeszłością, czy bedzie się ją przepracowywać czy bardziej skupiać na tym, co tu i teraz.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,
Justyna Wojciechowska
Sugeruję wizytę: Psychoterapia online - 150 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Twoje doświadczenia były traumatyczne i trudno opisać, jak wiele przeszedłeś. To, co przeżyłeś, ma poważny wpływ na twoje życie i samopoczucie teraz. To dobrze, że rozważasz skorzystanie z pomocy psychoterapeuty. Fachowy wsparcie psychologiczne może pomóc ci zrozumieć, przetrawić traumę i na nowo odnaleźć równowagę emocjonalną.
Przez lata, doświadczając takiej traumy, łatwo jest zapaść w uczucia złości, bólu i pragnienia sprawiedliwości. Jest to zrozumiałe, jednak praca z terapeutą może pomóc w przekształceniu tych uczuć w zdrowsze mechanizmy radzenia sobie z przeszłością.
To ważne, że chcesz zacząć tę podróż i szukasz specjalistycznej pomocy. Psychoterapeuta pomoże ci w procesie samopoznania i zrozumienia, jak te doświadczenia wpłynęły na twoje życie dorosłe.
Jeśli masz obawy co do płci terapeuty, to jest zrozumiałe. Współpraca z kimś, kto wywołuje w tobie zaufanie i komfort, jest kluczowa. Terapeuta, niezależnie od płci, będzie profesjonalistą, który będzie cię wspierał i pomagał w procesie zdrowienia.
Ważne jest także, abyś zdawał sobie sprawę, że przejście przez terapię może być procesem stopniowym i wymaga czasu. To krok w kierunku lepszej przyszłości i zdrowia psychicznego.
Jeśli wiesz, że potrzebujesz pomocy, to to już ważny krok. Dążenie do zmiany i odnalezienia równowagi po trudnych przeżyciach jest niezwykle odważne. Wsparcie terapeutyczne może być kluczem do znalezienia drogi do zdrowszego i bardziej zrównoważonego życia emocjonalnego.
Przez lata, doświadczając takiej traumy, łatwo jest zapaść w uczucia złości, bólu i pragnienia sprawiedliwości. Jest to zrozumiałe, jednak praca z terapeutą może pomóc w przekształceniu tych uczuć w zdrowsze mechanizmy radzenia sobie z przeszłością.
To ważne, że chcesz zacząć tę podróż i szukasz specjalistycznej pomocy. Psychoterapeuta pomoże ci w procesie samopoznania i zrozumienia, jak te doświadczenia wpłynęły na twoje życie dorosłe.
Jeśli masz obawy co do płci terapeuty, to jest zrozumiałe. Współpraca z kimś, kto wywołuje w tobie zaufanie i komfort, jest kluczowa. Terapeuta, niezależnie od płci, będzie profesjonalistą, który będzie cię wspierał i pomagał w procesie zdrowienia.
Ważne jest także, abyś zdawał sobie sprawę, że przejście przez terapię może być procesem stopniowym i wymaga czasu. To krok w kierunku lepszej przyszłości i zdrowia psychicznego.
Jeśli wiesz, że potrzebujesz pomocy, to to już ważny krok. Dążenie do zmiany i odnalezienia równowagi po trudnych przeżyciach jest niezwykle odważne. Wsparcie terapeutyczne może być kluczem do znalezienia drogi do zdrowszego i bardziej zrównoważonego życia emocjonalnego.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.