Czy bd dda trzeba przejść terapię? Zastanawiam się nad podjęciem takowej decyzji, ale nie mam odwagi

Dzień dobry,to zupełnie naturalne,że przed decyzją o podjęciu terapii pojawia się lęk. Niełatwo jest skonfrontować się z dzieciństwem,które nie było łatwe. Większość osób boi się pierwszego spotkania,nie wie co na nim będzie itp. To normalne. Zachęcam do wyboru polecanego terapeuty,najlepiej w nurcie poznawczo-behawioralnym,gdyż ta metoda przynosi dosyć szybko zmiany w życiu a jej skuteczność jest potwierdzona naukowo w leczeniu różnego rodzaju problemów. Wielu moich klientów żałowało,że tak długo samemu męczyło się ze swoimi kłopotami i z perspektywy czasu zgłosiliby się wcześniej. O efektach terapii świadczy zmiana,która następuje w życiu osób,które uczęszczają na terapię,głównie na poziomie myśli i zachowania. Życzę powodzenia i odwagi.

Witam. W odpowiedzi na pytanie - to zależy od Pani subiektywnego samopoczucia, czyli tego, czy w związku z doświadczeniami dzieciństwa ma Pani poczucie cierpienia, trudności w funkcjonowaniu w codziennym życiu, związkach, relacjach, trudności w zadbaniu o własne potrzeby i emocje, oraz czy czuje Pani taką potrzebę, aby podjąć psychoterapię. Z założenia wiąże się ona z dobrowolnością a nie przymusem, natomiast obawy przed takim doświadczeniem są zrozumiałe, szczególnie, że wiąże się ono z powrotem do trudnych doświadczeń, być może także lękiem przed oceną.
Jeżeli chodzi o możliwości, może Pani podjąć psychoterapię w ramach NFZ w poradni leczenia uzależnień, w której najczęściej pracują także psychoterapeuci zajmujący się psychoterapią osób z DDA i wpółuzależnieniem. Może Pani także podjąć psychoterapię w prywatnym gabinecie, gdyż przepracowanie problemów w przypadku syndromu DDA oznacza pracę nad własnymi indywidualnymi problemami wynikającymi z doświadczeń dzieciństwa. Nurt psychoterapii może Pani wybrać dowolnie, badania naukowe nie potwierdzają wyższości żadnego z istniejących. Życzę powodzenia, pozdrawiam.

Podjęcie terapii zawsze wiąże się z obawami, pytaniami, niepewnością. W gabinecie w obecności terapeuty jest przestrzeń i czas aby omówić wszystkie trudności z jakimi boryka się klient. Nic w gabinecie nie dzieje się bez zgody i gotowości. Proszę więc dać sobie czas kiedy pojawi się gotowość do zmiany. Nurt w jakim pracuje psychoterapeuta nie jest najważniejszy. Istotniejsza jest relacja, szczerość, uważność i wzajemne zaufanie w procesie. Pozdrawiam i życzę znalezienia dla siebie „wymarzonego” terapeuty.