Czy bedac DDA z wielokrotnymi epizodami depresyjnimi o srednim badz wysokim nasileniu [myśli samoboj

Bardzo współczuję Pani i rozumiem Panią, że jest Pani w trudnej sytuacji i ważne jest, aby znaleźć właściwą diagnozę oraz odpowiednie leczenie. Rozróżnienie między różnymi zaburzeniami psychicznymi może być skomplikowane, zwłaszcza gdy objawy nakładają się na siebie. Oto kilka informacji, które mogą pomóc w lepszym zrozumieniu kryteriów diagnostycznych oraz różnic między nimi.

Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) charakteryzuje się naprzemiennymi epizodami manii/hipomanii i depresji. Kryteria diagnostyczne wg DSM-5 obejmują:

Nastrój podwyższony, ekspansywny lub drażliwy przez co najmniej tydzień.
Co najmniej trzy (lub cztery, jeśli nastrój jest tylko drażliwy) z poniższych objawów:
Podwyższona samoocena lub grandioza.
Zmniejszona potrzeba snu.
Większa rozmowność niż zwykle lub presja mowy.
Gonitwa myśli lub subiektywne uczucie, że myśli pędzą.
Łatwe rozpraszanie się.
Zwiększona aktywność celowa (społeczna, zawodowa, seksualna) lub psychomotoryczna agitacja.
Nadmierne zaangażowanie w przyjemne czynności z potencjalnie bolesnymi konsekwencjami (np. wydawanie pieniędzy, ryzykowne zachowania seksualne).

Zaburzenie osobowości borderline charakteryzuje się niestabilnością w relacjach międzyludzkich, obrazie siebie i emocjach. Kryteria wg DSM-5 obejmują:

Wzorzec niestabilnych i intensywnych relacji interpersonalnych, charakteryzujący się naprzemiennym idealizowaniem i dewaluowaniem.
Silne, zmienne reakcje emocjonalne.
Chroniczne uczucie pustki.
Intense, niewłaściwa złość lub trudności w kontrolowaniu złości.
Poważne i impulsywne zachowania samookaleczające lub samobójcze.
Niestabilny obraz siebie lub poczucie własnej wartości.
Intensywny strach przed opuszczeniem (realnym lub wyimaginowanym).
Przejściowe, związane ze stresem paranoidalne myśli lub poważne objawy dysocjacyjne.
Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA)
DDA to nie jest formalne rozpoznanie w DSM-5, ale osoby z tym syndromem mogą doświadczać wielu trudności emocjonalnych i psychicznych, które wynikają z traumatycznych doświadczeń w dzieciństwie. Mogą one obejmować:

Problemy z regulacją emocji.
Niską samoocenę.
Skłonność do wchodzenia w toksyczne relacje.
Problemy z zaufaniem innym ludziom.
Skłonność do zachowań kompulsywnych lub uzależnień.
Diagnoza
Przy diagnozowaniu ChAD, BPD lub innych zaburzeń, psychologowie i psychiatrzy stosują różne narzędzia diagnostyczne i kryteria, takie jak DSM-5 lub ICD-10. Ważne jest, aby diagnoza była postawiona na podstawie pełnego obrazu klinicznego, w tym wywiadu, obserwacji zachowań oraz, jeśli to możliwe, wykluczenia innych przyczyn somatycznych (np. problemy z tarczycą).

Warto byłoby podjąć długoterminową psychoterapię. Odpowiednie leczenie powinno być dostosowane do Twoich indywidualnych potrzeb i może obejmować terapię, leki oraz wsparcie psychospołeczne.
Ważne jest, aby znaleźć specjalistę, który Panią wysłucha i dokładnie oceni Pani sytuację. Pani obawy są uzasadnione, a właściwa diagnoza jest kluczowa dla skutecznego leczenia i poprawy jakości życia.

Niestety różnicowanie miedzy wymienionymi przez Panią jednostkami jest dość skomplikowane i należy pamiętać że te "choroby", "zaburzenia" są umowną przyjęto w tym czasie koncepcją . Rozumiem Pani chęć postawienia konkretnej diagnozy, ale też będąc praktykiem i realistką wiem że właściwa "diagnoza" często trwa i bywa zależna od zainteresowań i ekspertyzy osoby diagnozującej. Warto pomyśleć o długoterminowej psychoterapii ktora pozwoliłaby Pani przyjrzeć się trudnością, na nich się skoncentrować trochę w oderwaniu od diagnozy i być może im zaradzić. Wiem że jest to podejście, które może się kłócić z tym że racjonalnie można by powiedzieć że diagnoza powinna być pierwsza. Ale nie zawsze jest to tak proste. Pozdrawiam serdecznie.

Borderline to zaburzenie osobowości (w uproszczeniu zaburzenie osobowości można rozumieć jako wykształcenie przez kogoś nieadaptacyjnych mechanizmów radzenia sobie z trudnościami), natomiast ChAD jest chorobą. W praktyce oznacza to, że przepracowanie i zmiana wzorców osobowości (borderline) może wymagać dość długotrwałej pracy terapeutycznej nad sobą. Natomiast w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej wskazane jest zwykle i leczenie farmakologiczne (leki dobrane przez lekarza psychiatrę), i psychoterapia. Bywa tak, że osoba z ChAD zakończyła swoją psychoterapią, ale dalej przyjmuje i będzie przyjmować leki. Zdarza się też, że lekarz psychiatra zaleci przyjmowanie leków w przypadku borderline, ale wtedy trzeba być świadomym, że leki pomogą "tu i teraz", natomiast nie ma żadnych tabletek, które mogłyby "wyleczyć" borderline. Może się nawet zdarzyć, że osoba z ChAD będzie spełniała w toku swojego życia również kryteria diagnostyczne dla borderline. Tyle przypadków, ilu ludzi. Rozumiem, że chciałaby Pani wiedzieć, co Pani "dolega" - sądzę, że w praktyce to właśnie w toku psychoterapii własnej stopniowo się to odkrywa; tj. poznając lepiej siebie, swoje głębsze potrzeby i motywacje i przypatrując się temu poprzez jakie zachowania realizuje się swoje potrzeby i pragnienia. Gdyby poczuła Pani chęć do przyjrzenia się sobie poprzez psychoterapię, to zapraszam do umówienia wizyty online lub stacjonarnie.