Czy jeśli psycholog dowiaduje się o wykorzystaniu seksualnym ma obowiazek poinformować o tym opiekun

Tak, jeżeli mowa jest o osobie niepełnoletniej.

Tak, jeśli sprawa dotyczy osoby poniżej 15 roku życia. Są dwie możliwości działania: albo we współpracy z rodzicem/ opiekunem tzw. niekrzywdzącym/ wspierającym ustala się dalsze działanie, czyli zobligowanie do powiadomienia organów ściagania, albo, jeśli ten opiekun odmawia, neguje, to psycholog sam dokonuje takiego zgłoszenia. Rolą psychologa/ terapeuty nie jest ocena tego, czy poszkodowany mówi prawdę, czy nie- do tego służy postępowanie sądowe. Organy ścigania po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa na szkodę nieletniej osoby przyjmują zawiadomienie i przesłuchują w charakterze świadka psychologa, rodzica, a dziecko jest przesłuchiwane tylko raz, w specjalnym trybie, przy udziale biegłego psychologa, który specjalizuje się w takich zdarzeniach. Rownież rolą biegłego nie jest ocenić, czy dziecko mówi prawdę, czy nie- jego rolą jest zebrać maksymalną ilość informacji o zdarzeniu, dlatego tez takie przesłuchanie odbywa się dopiero wtedy, gdy oskarżony ma swojego reprezentanta. Psycholog, który dowiedział się o wykorzystaniu seksualnym nieletniej osoby może tez skierować rodzinę do ośrodka specjalizującego się w terapii, wskazać miejsca, gdzie można uzyskać bezpłatną pomoc prawną, socjalną. W przypadku osoby dorosłej jest nieco inaczej- tzn. gwałt i inne formy nadużycia seksualnego są przestępstwami ściganymi z urzędu, zatem psycholog, mając wiedzę o takim zdarzeniu powinien poinformować o nim organy ścigania (art 304 paragraf 1 KPK). W praktyce jednak, ponieważ obowiązuje nas tajemnica zawodowa i z uwagi na dobro Pacjenta, pracujemy raczej w taki sposób, aby Pacjent/ Pacjentka sami chcieli to przestępstwo zgłosić. Jeśli jednak istnieje uzasadniona obawa o zdrowie i życie Pacjentki, to Kodeks Etyczno- Zawodowy psychologa zezwala na swoiste złamanie tajemnicy zawodowej. Dla psychologów/ terapeutów dobro Pacjenta jest celem najwyższym, a dobro Pacjenta to poszanowanie Jego/ ychej praw, godności, intymności oraz zaufania- czyli te wartości, w które uderzają przestępstwa seksualne. Pacjent/ Pacjentka ma prawo kierować się własnym systemem wartości i może zdecydować, że nie chce ścigać sprawcy- rolą terapeuty będzie w tym wypadku przepracowanie traumy, odzyskanie równowagi i zaakceptowanie woli Pacjenta/ Pacjentki.