Czy jestem chory na depresję (obniżone samopoczucie i zaburzenia snu)?

Witam. Zawsze byłem samotnikiem, miałem problem w nawiązywaniu relacji międzyludzkich, nigdy nie byłem osobą przebojową, zabawną, taką dusza towarzystwa. Czułem się osobą nudną, którego zdanie mało kogo obchodzi. Nasiliło się to w później podstawówce, gdzie byłem pogardzany przez część rówieśników. Ucierpiało wtedy moje poczucie własnej wartości i pewność siebie. W Liceum trochę pod tym względem odżyłem, tak samo jak na studiach. Niestety, ostatnio nie zdałem sesji i musiałem je opuścić, co mogło mnie jeszcze bardziej pod tym względem pogrążyć. Mam też problem z moją wagą, zawsze balansowałem tuż pod dolną granicą prawidłowego BMI, przy wartości około 17. Nie jestem anorektykiem, mam świadomość, że ważę za mało, widzę to w lustrze, chciałbym przybrać na wadze. Ale nie potrafię. Często czuję się pełny, mimo że od ostatniego posiłku minęło sporo czasu. Próbuję czasami jeść na siłę”, ale waga nieubłaganie stoi w miejscu. Często odczuwam także ogólne przemęczenie bez powodu, pomimo długiego snu i niezbyt pracowitego dnia czuję niemoc do robienia czegokolwiek bardziej angażującego. W przeszłości miałem też dość duże problemy ze snem, problemem było zarówno zasypianie, jak i wybudzenie się w środku nocy, co czasami kończyło się ponownymi trudnościami w zaśnięciu. Z czasem jednak mój sen stał się stabilniejszy, jednak problem z samym zasypianiem pozostał. Mam też problem z okłamywaniem bliskich, zwykle im bliższa mi osoba, tym trudniej jest mi się przyznać do jakiegokolwiek błędu czy problemu. Zawsze trzymam swoje problemy w sobie i staram się sam je rozwiązać, mimo tego, że mam świadomość, że z częścią z nich nie dam sobie sam rady. Nie potrafię o nich mówić, mimo tego, że doskonale wiem, że kiedyś wszystko wypłynie. Jednak zawsze wolę okłamywać najbliższe otoczenie, że u mnie wszystko w porządku, nie umiem prosić o pomoc i radę. Nie wiem co może być przyczyną takiego stanu rzeczy, podejrzewam u siebie depresję i myślę, że powinienem zasięgnąć rady specjalisty. Czy powinienem szukać rady u psychologa, czy może już u psychiatry?