Czy można laboratoryjnie zbadać poziom dopaminy i innych neuroprzekaźników, żeby pogłębić diagnozę choroby Parkinsona?

Mój tata (87 lat) przeszedł udar mózgu w wieku 63 lat (prawostronny paraliż minął po kilku miesiącach), kilka lat później zawał serca, od kilkunastu lat ma mokry kaszel (choroba obturacyjna płuc). Od mniej więcej 60 roku życia ma chorobę nadciśnieniową. Od wielu lat cierpi na bezsenność, okresowo mniejsze lub większe stany lękowo depresyjne. Z tego względu lekarz zalecił mu Pernazinum. Tata zażywał ją 10 lat. Przestał ją przyjmować 5 lat temu. Po sześćdziesiątym roku życia dokuczały mu bóle barków, pleców, nóg. Po przywróconej po udarze sprawności ruchowej stopniowo zaczął ją tracić. Od kilku lat porusza się poza domem z pomocą na wózku inwalidzkim, w domu samodzielnie z pomocą balkonika. Sprawność manualną ma bardzo ograniczoną. 4 lata temu podczas hospitalizacji w szpitalu (zapalenie płuc , obrzęk nóg- zagrożenie zakrzepicą) zdiagnozowano u niego zespół parkinsonowski. Wcześniej problemy z poruszaniem się przypisywano miażdżycy.

Obawiam się, że długotrwałe zażywanie Pernazyny mogło ojcu niszczyć dopaminę i wywołać Parkinsonizm. Obecnie od dwóch tygodni znów zażywa Pernazimum (lekarz rodzinny (na prośbę mamy) ja zapisał ( 2x dziennie dawka 0,25). Tata ostatnio miał skoki ciśnienia do 220 (górne) i bardzo się bał tych skoków ciśnienia, w/w lek zażywa jako środek uspokajający.
Odkąd zażywa Pernazinę śpi prawie całą dobę, bardzo pogorszyły się jego możliwości ruchowe, nie może sam wstać z łóżka, dojść do łazienki, załatwić się , ma problemy z siadaniem , zmianą pozycji w łóżku, jedzeniem. Chwilami jego mowa jest tak niewyraźna, że niezrozumiała. Nie miał do tej pory problemów z mową i samodzielnością w spożywaniu posiłku, zmianą pozycji i załatwianiem potrzeb fizjologicznym. Parę razy w ostatnich dniach wystąpiły u niego omamy (pytał czy jest tu kotek, czy był tu chłopak i dziewczyna).
Obawiam się, że zażywany obecnie lek- Pernazina przy deficytowym u taty poziomie dopaminy powoduje jej dalszy ubytek.
Obecny stan ojca bardzo utrudnia dowiezienie ojca do neurologa, przeprowadzanie badań ambulatoryjnych. (i nie ukrywam , że występuje u mnie u u mojej mamy bardzo różny pkt widzenia na chorobę ojca, jego potrzeby zdrowotne,pielęgnacyjne, medyczne, farmakologiczne.) Rodzice mieszkają sami w sąsiednim mieście, ja tam w razie potrzeby jestem codziennie, lub zaglądam . Mama stale opiekuje się ojcem i na swój sposób jest bardzo troskliwa.
Czytam na temat choroby Parkinsona i parkinsonizmu. Mama uważa, że tata ma miażdżycę i demencję starczą i zażywa lek najbezpieczniejszy dla geriatryków, po którym dobrze śpi , ma niskie ciśnienie,jest spokojny. Ciśnienie rzeczywiście ma po nim niskie- bez leków obniżających ciśnienie 137- 153 górne).
Czy ta Pernazina rzeczywiście jest dla taty bezpieczna, nie ma leków dla niego bezpieczniejszych o uspokajającym działaniu? Musi zażywać bloker neuroprzekaźników?

Przeczytałam ostatnio reklamę przychodni laboratoryjnej Alab oferującej badanie poziomu dopaminy z osocza krwi.
A na stronach medycznych czytam, ze diagnoza Choroby Parkinsona stawiana jest wyłącznie np objawów.

-Czy można laboratoryjnie zbadać poziom dopaminy i innych neuroprzekaźników?
Czy to badanie mieści się w ramach medycyny konwencjonalnej?
- Czy to badanie pozwoli określić czy choroba ojca ma charakter idiopatyczny, czy jest skutkiem choroby układu krążenia? (Jestem świadoma, że w wieku 87 lat nie ma ludzi zdrowych, że u ojca nakłada się na siebie wiele chorób,których skutkiem są cechy choroby Parkinsona) .
- Czy w Parkinsonizmie jak w chorobie Parkinsona występuje degradacja dopaminy czy jest on w normie i tata może bezpiecznie brać Pernazinum?
Dziś tata jest sprawniejszy, Na wszystkich frontach jest lepiej. (On miewa różne okresy, ale ostatnio było nagle gorzej niż zazwyczaj- obawiałam się że zażywany neuroleptyk mu zaszkodził) może niepotrzebnie panikuję?