Czy osobowość unikająca jest możliwa do wyleczenia?

Dzień dobry. Rozumiem, że ma Pan/Pani na myśli zaburzenie osobowości, któe zostało zdiagnozowane przez specjalistę. W toku psychoterapii możliwe jest odkrycie przyczyn wykształcenia takiej osobowości; przeżycia w bezpiecznych warunkach emocji związanych z tymi sytuacjami; jest też realne zrozumienie mechanizmów zachowań unikowych i wykształcenie nowych, bardziej produktywnych. Przede wszystkim możliwe jest dotarcie do głębi, czyli znaczenia objawów. Polecam podjęcie terapii w nurcie psychodynamicznym. Pozdrawiam.

Proszę napisać więcej o sobie i znaleźć kontakt ze mną np. poprzez mój Ośrodek Psychologiczno Psychiatryczny. Jednak jw. przypadkach osobowości unikowej psychoterapia będzie niezbędna. Andrzej Augustynek

Witam, jak najbardziej tak. Zachęcam Pana/Panią do podjęcia psychoterapii. Pozdrawiam - Krzysztof Pawłuszko

W przypadku osobowości unikowej zalecana jest psychoterapia albo trening umiejętności społecznych. Proszę jednak pamiętać, że zwykle za objawem kryje się głębszy, nierozwiązany problem emocjonalny. Rozwiązanie go zwykle powoduje znaczne zmniejszenie bądź ustąpienie dolegliwości.

dzień dobry. Osobowość unikająca jest możliwa do wyleczenia. wskazana jest terapia w nurcie psychodynamicznym. Pozdrawiam

Jest wiele odmian i odcieni osobowości unikającej, które mieszczą się w granicach normy i nie wymagają leczenia. Jeśli jednak konstrukcja psychiczna i wynikające z niej funkcjonowanie powoduje trudności w każdej dziedzinie życia – w pracy zawodowej, relacjach rodzinnych, nauce, sferze towarzyskiej, warto i trzeba sięgnąć po pomoc. Osobowość unikająca należy do grupy osobowości lękowych. W psychoterapii tego zaburzenia ważna jest dobra empatyczna relacja terapeutyczna i budowanie kontaktu opartego na zaufaniu. Stosowane procedury i techniki mają za zadanie pomóc przezwyciężyć lęk przed ludźmi i podwyższyć poczucie własnej wartości. Inne metody służą z kolei uzyskaniu wglądu w to, jak wczesne doświadczenia przyczyniły się do ukształtowania i utrwalenia tendencji lękowych i unikowych, a następnie osłabiania ich wpływu na pacjenta.

Tak, jest to możliwe, ale zależy to od dobrej współpracy obu stron. Również od silnej motywacji pacjenta. Rekomendowaną formą pracy w takim przypadku jest psychoterapia indywidualna (raczej nie grupowa), szczególnie u certyfikowanego psychoterapeuty wyszkolonego w szkole psychoterapii pozwalającej na pracę z relacją (m.in. psychodynamiczna, humanistyczna, jungowska). Ważne jest to, aby znaleźć osobę nie tylko kompetentną, ale taką, którą pacjent subiektywnie odbiera jako "dobrą" dla siebie, potencjalnie godną zaufania (nawet, jeśli budowa zaufania wymaga czasu). Jest to niezbędne, aby móc wspólnie przepracowywać obawy i potrzeby związane z kontaktem i znaleźć nowe drogi w relacjach. W tym celu można umówić się na konsultację u kilku terapeutów i wybrać, z którym będzie się pracowało.

Tak to trudności, które można w komfortowych warunkach badać. Warunkiem powodzenia jest przełamanie się do kontaktu z terapeutą i możliwość wyjścia z domu. Pozdrawiam

Dzień dobry. Każde nasze zachowanie ma jakieś podłoże. Warto zgłębić skąd się wywodzą nasze zachowanie, bo sama wiedza o nim i przeżycie w bezpieczniej relacji z terapeutą pomoże Pani/Panu w życiu na codzień. Proponowałbym udać się do terapeuty pracującego w nurcie psychodynamicznym.Pozdrawiam.

Witam,
Szanowna Pani/ Szanowny Panie zadając pytanie w takiej formule oddaje Pani/Pan rozstrzygnięcie i odpowiedź innej osobie. Zachęcam Panią/Pana by spróbować przeformułować to pytanie na inne, np. Czego unikam? Czy postawa unikająca mi przeszkadza w funkcjonowaniu społecznym? Czy chcę coś zmienić w swoim życiu? Co tak naprawdę dla mnie oznacza osobowość unikająca? Czego lub kogo się obawiam?
Pierwszym krokiem i próbą odpowiedzi na te pytania może stać się sesja konsultacyjna u psychoterapeuty. Proszę dać sobie szansę na zmianę, a przede wszystkim nie pozostawać na etapie komunikacji internetowej. Gabinet psychoterapeuty zapewnia bezpieczną przestrzeń do możliwości poznawania siebie oraz zmiany.
Pozdrawiam serdecznie,
Zbigniew Marciniak
(zbigniewmarciniak-psychoterapia.pl)

Oczywiście:) Oprócz poznania przyczyn ukształtowania się takiej osobowości trzeba też liczyć się ze stawianiem czoła własnym lękom ale dzięki lepszemu zrozumieniu siebie jest to jak najbardziej możliwe. Każdy krok ku większej aktywności może dawać wiele powodów do samozadowolenia i większego poczucia sprawstwa a to przyjemne uczucie:)