Czy po smierci rodzicow mozna miec dzieci z osoba podobna z osobowosci do matki? Dzieci przez polucj

Dzień dobry, można mieć dzieci z osobą o dowolnej, pasującej osobowości. Sposób poczęcia również nie ma znaczenia w kontekście oceny w kategoriach odwagi/tchórzostwa. Jeżeli neurotyzm lub cokolwiek innego utrudnia życia seksualne, stanowi dyskomfort i jest pragnienie zmiany to warto skonsultować się z seksuologiem. Jeżeli takiego pragnienia nie ma i wszyscy są zadowoleni - nie ma potrzeby oceniania. Pozdrawiam.

Dzień Dobry, polecam omówić ten temat podczas wizyty ze specjalistą. Pozdrawiam serdecznie

To, co opisujesz, dotyczy głębokich i złożonych kwestii psychologicznych związanych z relacjami, więziami i indywidualnym rozwojem emocjonalnym. Jest to temat wymagający wrażliwości i zrozumienia dla unikalnych doświadczeń każdej osoby. Oto kilka refleksji z perspektywy psychologicznej:
Twoje pytanie może być wyrazem silnych potrzeb emocjonalnych – poczucia bezpieczeństwa, miłości i bliskości. Utrata rodziców, zwłaszcza jeśli byli oni ważnym źródłem wsparcia emocjonalnego, może prowadzić do poszukiwania substytutów tych relacji. W tym przypadku pragnienie dziecka z osobą przypominającą matkę wskazuje na potrzebę odtworzenia tej więzi.
Podobieństwo osoby do matki (osobowościowe lub fizyczne) może wynikać z idealizacji rodzica. Jest to naturalne, szczególnie gdy rodzic był kimś wyjątkowo bliskim i kochanym. Psychologowie często zauważają, że ludzie szukają w partnerach pewnych cech swoich rodziców – to część ludzkiej psychiki związana z dzieciństwem i budowaniem wzorców relacji.
Autonomia i wolność czy unikanie wyzwań?
- Odwaga i wolność: Jeśli to podejście wynika z autentycznego pragnienia i jest świadomą decyzją, może być wyrazem wolności w wyborze własnej drogi życiowej.
- Unikanie wyzwań: Jeśli jednak taki pomysł wynika z trudności w nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi lub lęku przed odrzuceniem, może być formą unikania głębszych wyzwań emocjonalnych.
Posiadanie dzieci, szczególnie w specyficznych okolicznościach, jak zapłodnienie metodą opisaną przez Ciebie, może być próbą wypełnienia emocjonalnej pustki. Jednak psychologowie zaznaczają, że dzieci nie powinny być traktowane jako „lekarstwo” na osobiste trudności. Może to prowadzić do napięć i oczekiwań, którym dziecko nie będzie w stanie sprostać.
Opisane przez Ciebie przemyślenia mogą wskazywać na głębokie konflikty wewnętrzne, które warto omówić z psychoterapeutą. Terapia może pomóc w zrozumieniu tych emocji, pracy nad stratą i budowaniem satysfakcjonujących relacji w dorosłym życiu.
Twoje pytanie nie ma prostej odpowiedzi. Wyraża ono zarówno pragnienie wolności i autentyczności, jak i potencjalną trudność w radzeniu sobie z bólem i stratą. Nie jest to tchórzostwo, ale odważne zmierzenie się z emocjami, które jednak warto przemyśleć w głębszym kontekście psychologicznym.
Rozmowa z profesjonalistą może pomóc w znalezieniu zdrowej drogi, która nie będzie ograniczać ani Ciebie, ani ewentualnych dzieci.