Czy podczas przeniesienia na sesji terapeutycznej może pacjentowi lub terapeucie "coś się wydawać" (

Dzień dobry.
Te pytanie jest dość specyficzne, jednocześnie wyrwane z kontekstu.
Pojęcie "coś się wydawać" może być bardzo różnie rozumiane, mieć szerokie znaczenie, podobnie, jak terminy: złudzenia słuchowe, czy wzrokowe.
Zachęcam, by omówić je na sesji z terapeutą.

Dzień dobry. Uważam, że to pytanie (dosyć ogólne) odnosi się do kontaktu: terapeuta - pacjent, do relacji terapeutycznej i procesu. Sukcesem w procesie psychoterapii jest przyjęcie postawy refleksyjnej, kiedy to, co uznajemy za pewne i obiektywne (tak jest bo tak to czuję i swoje wiem) zaczynamy traktować jako jedną z wersji odbioru i opisu rzeczywistości (ja to tak odbieram, ja tak to przeżywam....inni mogą widzieć, odbierać i rozumieć inaczej). I wtedy następuje jakościowa zmiana w terapii: z potencjalnego sporu o to, kto wie lepiej i kto ma rację, przechodzimy do meta-pozycji: tak JA to widzę, czuję, opisuję; inni - w tym terapeuta, mogą widzieć to i rozumieć inaczej. Czy w aktualnej sytuacji moja perspektywa pomaga mi? rozwija? czy blokuje? ogranicza? Dystans (spojrzenie z pewnej odległości na problem) to jak otworzenie okna, poszerzenie perspektywy i rozumienia, uświadomienie sobie właśnie tego, że mogę mieć złudzenia i fantazje na temat życia, zachowania innych osób, ich intencji itd. "Złudzenia i fantazje" są bardzo pomocne w psychoterapii pod warunkiem, że odczytamy ich treść i znaczenie. Zapraszam do podzielenia się "fantazjami i złudzeniami" podczas rozmowy.

Złudzenia słuchowe i wzrokowe są częste w schizofrenii. Proszę opowiedzieć o tych doznaniach psychiatrze, będzie w stanie po przeprowadzeniu wywiadu, postawić właściwą diagnozę.
Pozdrawiam