Czy to już czas na spotkanie ze specjalista?
8
odpowiedzi
Witam. Mam problem z 10letnią córką. Myślę że może być lekko opóźniona w stosunku do innych dzieci... Nie radzi sobie z dość prostymi sprawami. Nie ma potrzeby uczenia się, zapamiętywania codziennych czynnośći typu wstać, umyć się, zjeść umyć zęby, ubrac uczesac. Nie ma potrzeby ładnie wyglądać mieć czystą twarz wytarty nos, odrobione lekcje. Nie potrafi się skupić na czymś wygląda jak "zamarzona" gdy jej tłumacze jakies zadanie. Nie dba o zeszyty przybory siebie...kontakty z rówieśnikami. Wszystko odbywa sie na zasadzie "i co z tego". Nie ma dysleksji lecz nie umiem wytłumaczyć w jaki sposób dziecko 10letnie potrafi wjednym słowie zrobić 5 błędów. Brak mi sił. Prosze powiedzieć co powinnam zrobić. Może to moja wina ze dziecko sobie nie radzi...
Witam,
Jeśli czuję się Pani zaniepokojona obserwując zachowanie córki i widzi Pani, że odbiega ono od zachowania rówieśników, zachęcam do kontaktu ze specjalistą. Na podstawie krótkiego opisu problemów, bez dogłębnego wywiadu i spotkania z dzieckiem, trudno odpowiedzieć na pytania, które Pani zadała. Proponuję przed wizytą rozmowę z nauczycielem córki, aby dowiedzieć się jak funkcjonuje w grupie rówieśniczej, jak radzi sobie podczas zajęć szkolnych itp.
Życzę powodzenia
Ewa Mioduska
Jeśli czuję się Pani zaniepokojona obserwując zachowanie córki i widzi Pani, że odbiega ono od zachowania rówieśników, zachęcam do kontaktu ze specjalistą. Na podstawie krótkiego opisu problemów, bez dogłębnego wywiadu i spotkania z dzieckiem, trudno odpowiedzieć na pytania, które Pani zadała. Proponuję przed wizytą rozmowę z nauczycielem córki, aby dowiedzieć się jak funkcjonuje w grupie rówieśniczej, jak radzi sobie podczas zajęć szkolnych itp.
Życzę powodzenia
Ewa Mioduska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry,
Poszukiwanie winowajcy zwykle nic nie zmienia. Skupiłabym się na poszukiwaniu rozwiązań. Rozumiem że córka ma dwójkę rodziców a nie tylko Matkę - tu chciałam powiedzieć że NIE POWINNA być Pani sama w tej sprawie. Dzieci 10-letnie najlepiej "naprawiają" sami rodzice, ewentualnie z pomocą specjalistów. Moją propozycja rozwiązania trudności jest terapia rodzinna. Być może łagodniejszym rozwiązaniem jest szkoła dla rodziców ( takie szkoły prowadzą poradnie psychologiczno -pedagogiczne , np w Łodzi przy ul. Retkńskiej ) Pozdrawiam, Dorota Paprocka
Poszukiwanie winowajcy zwykle nic nie zmienia. Skupiłabym się na poszukiwaniu rozwiązań. Rozumiem że córka ma dwójkę rodziców a nie tylko Matkę - tu chciałam powiedzieć że NIE POWINNA być Pani sama w tej sprawie. Dzieci 10-letnie najlepiej "naprawiają" sami rodzice, ewentualnie z pomocą specjalistów. Moją propozycja rozwiązania trudności jest terapia rodzinna. Być może łagodniejszym rozwiązaniem jest szkoła dla rodziców ( takie szkoły prowadzą poradnie psychologiczno -pedagogiczne , np w Łodzi przy ul. Retkńskiej ) Pozdrawiam, Dorota Paprocka
Witam,
Biorąc pod uwagę to, co Pani napisała sądzę, że należy zgłosić się z córką do najbliższej poradni psychologiczno- pedagogicznej w celu konsultacji. Będzie tam możliwość dokładnego opowiedzenia o trudnościach, z jakimi boryka się córka, o swoich wątpliwościach, zostanie przeprowadzona diagnoza dziecka i na tej podstawie zostanie zaproponowane dalsze postępowanie.
Wyobrażam sobie, że może Pani czuć się winna, zastanawiać czy w jakiś sposób przyczyniła się Pani do występowania trudności u córki. Uważam, że warto skupić się w tej chwili na tym, jak pomóc córce, jakie wdrożyć działania, aby jej było łatwiej. W ten sposób najbardziej jej Pani pomoże.
Życzę powodzenia i pozdrawiam,
Aleksandra Krzywińska
Biorąc pod uwagę to, co Pani napisała sądzę, że należy zgłosić się z córką do najbliższej poradni psychologiczno- pedagogicznej w celu konsultacji. Będzie tam możliwość dokładnego opowiedzenia o trudnościach, z jakimi boryka się córka, o swoich wątpliwościach, zostanie przeprowadzona diagnoza dziecka i na tej podstawie zostanie zaproponowane dalsze postępowanie.
Wyobrażam sobie, że może Pani czuć się winna, zastanawiać czy w jakiś sposób przyczyniła się Pani do występowania trudności u córki. Uważam, że warto skupić się w tej chwili na tym, jak pomóc córce, jakie wdrożyć działania, aby jej było łatwiej. W ten sposób najbardziej jej Pani pomoże.
Życzę powodzenia i pozdrawiam,
Aleksandra Krzywińska
Witam. Z tego co Pani pisze to myślę, że warto na początek wybrać się z córką do lekarza. Opisać lekarzowi to co Pani mi przekazała- osoba ta powinna wtedy pokierować Panią do konkretnych specjalistów aby wykluczyć wszelkie zdrowotne przyczyny zachowania oraz samopoczucia Pani córki (badania krwi, hormonów, neurologiczne, itd.). Jeżeli okaże się, że wszystko pod tym względem jest w porządku to warto byłoby się wtedy wybrać do psychologa/terapeuty dziecięcego, szukać dalszej przyczyny zachowania córki oraz próbować pracować nad zmianą jej podejścia. Pozdrawiam serdecznie.
Witam Panią. Myślę, że zastanawianie się czyja to wina, że z córką się coś dzieje nie wiele w tej sytuacji pomoże. Na początek polecam aby zgłosiłaby się Pani z córką na diagnozę do Poradni pedagogiczno - psychologicznej, tam dostanie Pani zalecenia co do dalszego postępowania. Pozdrawiam Izabela Trybus
Witam Panią ! Na początek mojej odpowiedzi zadam Pani pytanie - do jakiej szkoły chodzi córka ? Czy do specjalnej czy do masowej. A jeśli do tej ostatniej- co na to szkoła i wychowawczyni? Czy zgłaszają jakieś problemy i czy skierowali dziecko na badania do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej ? Jeśli tu jest wszytko w porządku można zastanawiać się nad przyczyną. Może nią być żal po stracie kogoś lub czegoś ważnego.. Wymaga to wizyty u specjalisty.
Pozdrawiam,
Elżbieta Węgrzyn
Pozdrawiam,
Elżbieta Węgrzyn
Szanowna Pani,
Rozumiem, że może być Pani zaniepokojona sposobem funkcjonowania córki. Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę opisanych trudności nie mając dodatkowych informacji i kontaktu z dzieckiem. Z pewnością jednak należałoby umówić się na wizytę do psychologa dziecięcego, który przeprowadziłby badania umożliwiające diagnozę.
Pozdrawiam serdecznie,
Iwona Wasilewko
Rozumiem, że może być Pani zaniepokojona sposobem funkcjonowania córki. Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę opisanych trudności nie mając dodatkowych informacji i kontaktu z dzieckiem. Z pewnością jednak należałoby umówić się na wizytę do psychologa dziecięcego, który przeprowadziłby badania umożliwiające diagnozę.
Pozdrawiam serdecznie,
Iwona Wasilewko
Poczucie winy nie dodaje energii. Proszę o tym pamiętać, a Rodzicom potrzebna jest energia, o czym nie muszę Pani/Pana przekonywać. Trudno diagnozować i wskazywać na przyczyny takiego zachowania dziecka nie widząc go, nie rozmawiając z nim, a także bez rozmowy z Rodzicem, która mogłaby bardziej naświetlić, jak dziecko funcjonuje w szkole, ale i poza nią,, jak radzi sobie w różnych innych obszarach. GDzie radzi sobie lepiej, a gdzie gorzej.Jakie działania proponuję?
Proszę przede wszystkim zrobić dobrą diagnozę pedagogiczną. Obok dyslekcji przyczyn problemów z nauką, koncentracją jest co najmniej kilka. Taką diagnozę najlepiej zrobić w poradni psychologiczno-pedagogicznej opiekującej się szkołą.
Jesli wykluczy ona wszelkie dysfunkcje w sferze poznawczej u dziecka, kolejny krok to diagnoza psychologiczna. Wiele spraw może składać się na to, że dziecku jest wszystko obojętne: doświadczenia porażek w szkole, w środowisku rówieśników, brak motywacji w związku z tym by dalej się starać. Być może dziecko tak komunikuje chęć zwrócenia uwagi na swoje potrzeby, na to że nie radzi sobie z jakimiś trudnymi emocjami , jakimś trudnym dla siebie doświadczeniem. Na pewno potrzebuje wsparcia. Dlatego polecam udanie się do wymienionych specjalistów. Być może konieczne będą zajęcia terapeutyczo-pedagogiczne, być może psychpoterapia indywidualna lub rodzinna. Ale najpier szczegółowa diagnoza. Bez tego nie da się dobrze pomóc dziecku i Państwu jako Rodzicom. Nikt nie rodzi się Rodzicem z pełną wiedzą jak postępować. Uczymy się tego. Proszę zwrócić się o pomoc do specjalisty,. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
Proszę przede wszystkim zrobić dobrą diagnozę pedagogiczną. Obok dyslekcji przyczyn problemów z nauką, koncentracją jest co najmniej kilka. Taką diagnozę najlepiej zrobić w poradni psychologiczno-pedagogicznej opiekującej się szkołą.
Jesli wykluczy ona wszelkie dysfunkcje w sferze poznawczej u dziecka, kolejny krok to diagnoza psychologiczna. Wiele spraw może składać się na to, że dziecku jest wszystko obojętne: doświadczenia porażek w szkole, w środowisku rówieśników, brak motywacji w związku z tym by dalej się starać. Być może dziecko tak komunikuje chęć zwrócenia uwagi na swoje potrzeby, na to że nie radzi sobie z jakimiś trudnymi emocjami , jakimś trudnym dla siebie doświadczeniem. Na pewno potrzebuje wsparcia. Dlatego polecam udanie się do wymienionych specjalistów. Być może konieczne będą zajęcia terapeutyczo-pedagogiczne, być może psychpoterapia indywidualna lub rodzinna. Ale najpier szczegółowa diagnoza. Bez tego nie da się dobrze pomóc dziecku i Państwu jako Rodzicom. Nikt nie rodzi się Rodzicem z pełną wiedzą jak postępować. Uczymy się tego. Proszę zwrócić się o pomoc do specjalisty,. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
Podobne pytania
- Padłam ofiara mobbingu w dużej, znanej firmie. Oprócz mnie gnębione były też 2 inne dziewczyny. Działo się to pod nieobecność kierownik. Wielokrotnie zgłaszałam jej ten problem. Przechodziłyśmy przez wiele rozmów, bez pozytywnego skutku. Aktualnie jestem na zwolnieniu od psychiatry i leczę depresję....…
- Emilia, mam 33 lat i żadnej chęci na sex, mój mąż jeszcze to wytrzymuje ale często się kłócimy i nie możemy porozumieć. Chciała bym coś z tym zrobić ale nie wiem jak zacząć i gdzie szukać pomocy? jestem z Włocławka
- mam problem z mezem jestesmy razem od 5 lat .od samego poczatku ukrywaw ze maje dlugi "duze".obiecylal ze sie zmieni , splacili to.a teraz znow dowiedzialam sie ze ma kolejne kredyty rozmawiac nie chce w zaden sposob.chce jemu pomoc i uratowac rodzine.
- witam. co mam robić i gdzie się udać w sprawie syna. zamyka się w pokoju na klucz, nie rozmawia. bierze lek od psychiatry. na wizyty chodzi tylko po leki. jest dorosly, kawaler. ma firmę projekty elektryczne i dodatkowo w innej państwowej firmie. nie chce iść do psychologa. ma niską samoocenę, popija…
- Witam. Mam syna 14 lat. Jeśli ma Pani doświadczenie z młodzieżą z zespołem Aspergera to bardzo chętnie skorzystamy. Pozdrawiam Paweł 510192959
- Witam mam taki problem mam corke 10 letnia i nie chce chidzic do szkoly placze codziennie jak ma wstac i jechac do szkoly probowalam z nia rozmawiac ale bez rezultatu prosze o pomoc
- Rodzice się nie dobrali od początku , ojciec alkoholik swoje nabroił , teraz matka ktora uroiła sobie zdradę, po mojej opinii na ten temat zrobiła sobie ze mnie wroga, całe zycie stałem za nią murem ślepo, widząc jej niedorzeczne historie nie przytaknąłem na wszystko i już nie wiem co z tym zrobić i…
- Witam, przerwałem leczenie depresji przed wykupem leków (byłem zapewniany, że nie przepisano mi leków psychotropowych, a takie właśnie mi przepisano) z recepty od psychiatry. Jakie mogą być konsekwencja zaniechania leczenia?
- Witam Kiedy można się umówić na wizytę z Partnerem ? Temat spotkania Ciągłe awantury itp .... Jaka ilość wizyt jest wskazana? i jak często trzeba przychodzić na wizytę ??? Pozdrawiam Marzena Kuczaj
- Dzień dobry Ostatnio mój chłopak zarzuca mi pewne czyny, które nigdy nie miały miejsca (typu że spotykam się z kimś innym i go oszukuje, kłamie, ostatnio nawet zarzucił mi że piłam alkohol i słyszy to po glosie. Moje tłumaczenie do niego nie trafiają że nie ma racji i że kocham wiec nie potrzebuje…
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.